Ze wordt vergeleken met Sophie Kinsella en Lindsey Kelk. Haar boeken worden wereldwijd verkocht en met haar serie Girls on Tour vestigde ze haar naam officieel in de wereld van de chicklit boeken. Nicola Doherty praat met Boekhopper over haar boeken en wat schrijven voor haar betekend.
Hoe kwam je op het idee voor de Girls on Tour serie?
Ik wilde een verhaal schrijven over Poppy, de beste vriendin van de hoofdpersoon in The Out of Office Girl. In het originele verhaal was ik van plan om haar Los Angeles te laten bezoeken, maar ik realiseerde mij dat Parijs veel interessanter was. Los Angeles zou een betere plaats zijn voor andere karakters. Hieruit ontstond het idee om een paar verhalen te maken over vier vriendinnen en deze verhalen dan aan elkaar te koppelen. Dit gaf mij ook de kans om het leven van de meiden over meerdere jaren te volgen en te laten zien hoe hun relaties opbloeiden, ontwikkelden of eindigden. Ik vind het leuk om te laten zien wat er na de happy ending is gebeurt.
De Girls on Tour serie speelt in verschillende plaatsen, hoe heb je voor deze serie geresearched? Ben je naar alle plaatsen geweest?
Het was prettig geweest om een jaar vrij te nemen en alle plaatsen te bezoeken, maar zo werkt het nou eenmaal niet. In plaats daarvan heb ik plaatsten gekozen die ik al kende. Ik heb één jaar in Parijs gewoond, ben een paar keer naar New York en Rome geweest en heb een maand in Californië doorgebracht ver voordat ik besloot om Lily Does LA te schrijven. Ik was ook deels geïnspireerd door alle fantastische vakanties die ik de afgelopen jaren heb gehad met vriendinnen. Een paar van de grappige dingen in de verhalen zijn echt gebeurt op die vakanties, maar welke dat zijn zeg ik niet!
“Ik vind het leuk om te laten zien wat er na de happy ending is gebeurt”
Welk verhaal vond je zelf het mooist?
Ik heb genoten van het schrijven van alle vier de boeken maar ik hou ontzettend van het laatste boek, The Girls Take Manhattan. Ik kende alle karakters zo goed en ze kenden elkaar ook zo goed. Het was leuk om ze alle vier bij elkaar te laten zien en ik genoot ervan om de chemie tussen hen vier vast te leggen. Het was best een opgave om een dramatisch plot te bedenken, maar ik denk dat ik daar wel in geslaagd ben.
Waarom heb je besloten om de boeken eerst als Ebooks uit te geven?
Dat was een idee van mijn uitgever en ik denk dat het ook een goede zet was. Ze hadden het gevoel dat het digitale platform goed was voor korte verhalen en het heeft mij geholpen aan meer lezers. Er is steeds meer vraag naar Ebooks en er zit veel potentie in.
“Dat betekend ook dat wanneer ik iemand ontmoet die echt vreselijk is ik daar stiekem best blij mee ben omdat ik dat kan gebruiken voor mijn boeken”
Welke schrijvers zijn je voorbeelden?
Ik bewonder Curtis Sittenfeld, een slimme auteur die nooit hetzelfde verhaal gebruikt in haar boeken. Daarnaast denk ik ook altijd aan Mary Wesley die haar eerste boek pas schreef toen ze tachtig was, het geeft ons hoop! Maar alle schrijvers die ik heb ontmoet werken hard en zijn erg ondersteunend voor andere schrijvers.
Wat betekend schrijven voor jou?
Het is een groot voorrecht om te mogen doen wat ik doe. Ik kan alles creëren in mijn verhalen, echt alles. Dat betekend ook dat wanneer ik iemand ontmoet die echt vreselijk is ik daar stiekem best blij mee ben omdat ik dat kan gebruiken voor mijn boeken. Maar serieus, ik ben altijd bewust van hoe gelukkig ik ben. Het enige waarvan ik denk dat mensen zich er soms niet van bewust zijn is dat de carrière van een schrijvers best kort is. Het ligt niet voor de hand dat ik nog dertig jaar kan schrijven en publiceren totdat ik met pensioen ga. Dus het kan zijn dat ik dit niet voor altijd kan blijven doen, maar ik geniet er zeker van zolang als het duurt.
Een paar van de grappige dingen in de verhalen zijn echt gebeurt op die vakanties (met vriendinnen), maar welke dat zijn zeg ik niet!
Als er ooit een verhaal over jouw leven zou worden geschreven, wat zou de titel en de verhaallijn dan zijn?
Jammer genoeg is het leven van schrijvers vaak niet zo interessant. We zitten de hele dag in een kamer met onze laptop. En ik ben best een privé persoon dus ik denk niet dat ik het heel leuk zou vinden als er een boek over mijn leven zou worden geschreven. Maar als ik mijn autobiografie zou moeten schrijven dan zou ik het ‘A Cup of Ambition’ noemen, dat is een zin uit de Dolly Parton hit ‘Nine to Five’, waar ze refereert naar koffie wat ik echt briljant vind.
Wat kunnen we nog van je verwachten?
Ik ben bezig met het schrijven van mijn eerste boek voor Young Adults genaamd Love and Other Man-Made Disasters. Het gaat over een meisje die bang is voor alles van klimaatveranderingen tot stedelijke vossen. Het komt uit in 2016 bij Hachette Children’s.
Heb jij boeken van Nicola gelezen laat weten wat jij ervan vond bij het commentaar!