6x Poëzie om te lezen in de Poëzieweek

Het is toch wel één van mijn favoriete weken in het jaar, de Poëzieweek georganiseerd door stichting CPNB. Het liefst verzamel ik dan al mijn dichtbundels, zet ik een fijn muziekje op de achtergrond en lees ik uit elke bundel een aantal pareltjes. Want als er één genre is dat overloopt van de parels uit de Nederlandse letteren, dan is het wel poëzie. Om je wat inspiratie mee te geven voor deze week zet ik de zes poëziebundels op een rij die zeker niet mogen ontbreken in deze week.

Vier de liefde – Versjes van Lars

‘Dat het leven niet altijd gaat zoals we zouden willen, dat weten we allemaal wel, maar dan zijn er in elk -geval nog de versjes van Lars. Na drie succesvolle versjesboekjes is dit alweer zijn vierde. Wederom een rijmende verzameling lieve, kleine, mooie en fijne versjes waar je elke dag op een zelfgekozen moment van kunt genieten – gegarandeerd dat je er glimlachend van in de verte gaat staren. En of je ze weer mag overschrijven op een kaartje naar je geheime liefde of naar je moeder? Ja natuurlijk. Heb lief!’

Wapperende Was – Rianda van Well

‘Iedere dag staan we in een persoonlijk proces. Onbewust gaan we op zoek naar een moment van realisatie, om stil te staan bij de belangrijke thema’s in ons leven. Liefde, vriendschap, familie, pijn, loslaten, het leven vieren, het komt allemaal voorbij in ‘wapperende was’. Gedichten die een glimlach op je gezicht toveren, steun bieden, inzichten geven en die je meenemen in je eigen verbeeldingskracht.’

Het woedeboek – Roelof ten Napel

‘Wat doe je met de woorden van je voorouders als je breekt met hun gebruiken en tradities, en met hun god? Kun je daar wel mee breken, als die woorden in je om blijven gaan? Of is traditie misschien precies waar je – zelfs als je zou willen – niet mee kunt breken? Omdat je dan zou moeten breken wie je bent. Het woedeboek gaat over geloof en ongeloof, wrok en hoop. Hier legt een zelfverzekerde stem genadeloos zijn onvermogen bloot.’

Laten we het er maar niet over hebben – Akwasi

‘Laten we het er maar niet over hebben gaat vooral over ongemak in communicatie. We spreken bijna nooit uit wat we werkelijk denken. We houden onze gedachten voor ons of geven een veilig antwoord en omzeilen het probleem. Laten we het maar niet over hebben. Waarom doen we dat? Akwasi gaat het omzeilen te lijf. Of het nu gaat om je haar of je hoofddeksel, je taal of je Nederlands, je adem of je tanden, je kleur, je houding, je kookkunsten, je familie, je verzwegen geschiedenis, je hartkloppingen, je stijl, je geloofsovertuiging, je seksuele geaardheid, je fobieën of je achtergrond.’

Melk en Honing – Rupi Kaur

‘Dit boek is opgedeeld in vier hoofdstukken en ieder hoofdstuk heeft een ander doel. Ze gaan over een andere pijn. Geneest een andere hartzeer. Milk and Honey neemt lezers mee op een reis langs de heftigste momenten in ons leven en vindt hierin ook een mooie kant, omdat alles een mooie kant heeft als je dit maar wilt zien.’

Grappig jammer – Tim Hofman

‘Er was gelukkig nog genoeg om over te schrijven na zijn eerste bundel ‘Gedichten van de broer van Roos’. Hofmans nieuwe bundel ‘Grappig jammer’ staat vol met werk over leven en dood, (mislukte) relaties, seks, religie en de maatschappij: thema’s die ook in zijn generatie de hoofdrol spelen. Zijn schrijfstijl is luchtig, maar schuwt niet om je mee de diepte in te trekken. Een boek met grappen, innemende persoonlijke anekdotes en taaltechnische vernuftigheden.’

Welke dichtbundels mogen voor jou niet ontbreken tijdens deze Poëzieweek? Laat het weten bij de reacties!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.