Een moderne Jane Austin, dat mag je haar toch wel noemen. De Amerikaanse Claire LaZebnik heeft meer dan tien succesvolle boeken op haar naam staan die werden vertaald in meerdere talen en over de hele wereld te koop zijn. Ze praat met Boekhopper over haar boeken en wat ze gemeen heeft met Jane Austin.
Wat is het eerst wat je doet bij het schrijven van een nieuw boek?
Ik schrijf een korte, simpele opzet. Als ik een lange opzet maak dan raak ik snel afgeleid van het verhaal en komen er details in die niet nodig zijn. Maar als ik helemaal geen opzet maak dan raak ik het verhaal ook kwijt, dus ongeveer twee pagina’s aan opzet is perfect. Gaandeweg voeg ik nog wat punten toe waar ik aan wil werken. Ik ben meestal heel gretig om meteen te beginnen, maar ik weet ook dat wanneer ik de woorden op papier zet ik het gevoel dat het perfect wordt verlies. Het is zo moeilijk om die droom te vangen!
Met ‘Knitting under the influence’ zette je jezelf op de radar van mening boekliefhebber. Wat was je inspiratie voor dit boek?
Ik wilde verschillende verhaallijnen samen laten komen in een luchtig, grappig boek over jonge vrouwen die proberen uit te zoeken wie ze willen zijn. Het was mijn man die met het idee van een breiclub kwam. Ik breide zelf en op het moment ,van het schrijven van het boek, was breien helemaal hip. Een paar verhaallijnen kwamen van mensen die ik kende, net zoals het derde karakter van de drieling. De andere twee uit de drieling zijn identiek dus de derde is altijd een beetje het vijfde wiel aan de wagen geweest. De karakter die kleine dieren moet vermoorden voor de wetenschap en het hartverscheurend vindt was net zoals iemand die ik ken.
“Het was zo’n mooie ervaring en ik denk dat ik nooit meer met zoveel vreugde heb geschreven”
Wat hebben je boeken gemeen met de boeken van Jane Austin?
Alle vier mijn YA boeken zijn eigenlijk gemoderniseerde versies van haar boeken, dus ik denk dat ze ontzettend veel met elkaar gemeen hebben! Maar mijn boeken zijn wel van kleine omvang, het gaat niet om een grote strijd tussen Koninklijke families of internationale samenzweringen. Ik schrijf over mensen en relaties, net zoals Austin. En ik denk graag dat ik ,net zoals Austin, ik de romantische kant van het leven vang terwijl ik mijn boek baseer op de echte wereld. Maar zij is een once-in-forever genie en ik ben dat niet, dus de vergelijking gaat alleen zo ver.
Wie zijn je voorbeelden?
Austin natuurlijk, voor al de bovenstaande reden maar ook Dickens. Hij is echt een ongelofelijke entertainer en verteller die zijn lezers een beter persoon maakt zonder ze te beleren. Ik vind Jennifer Egan opmerkelijk, ze is een fantastische schrijfster en ook zeer inventief. Ik hou van Susan Collins schrijfwerk, ik denk dat ik nog nooit zo gevangen zat in een verhaal als bij The Hunger Games serie. Er is een fantasie schrijfster genaamd Robin Hobb die gehele werelden creëert die geloofwaardig en betekenisvol zijn. Ik heb altijd gehouden van Colette, zij heeft zo’n mooi gevoel voor de wereld en haar overlevenden klinken niet zoals ieder ander. Daarnaast zijn Maile Meloy en Nathan Englander ook een favoriet. Ze schrijven de meest perfecte korte verhalen elegant, simpel maar toch geestverruimend.
“Ze wilden geholpen of gesteund worden en soms waren ze gewoon opzoek naar een luistert oor”
Je hebt zowel volwassene verhalen als YA boeken geschreven welke is je favoriet?
Ik vind ze allebei leuk, daarom heb ik ook in beide genres geschreven. Ze zijn anders. Bij volwassene boeken kun je meer verwijzen naar bepaalde aspecten, bij YA boeken moet je wat meer open zijn. Bij een YA boek moet het verhaal sneller lopen. Wat een probleem is voor mij aangezien ik vaak teveel schrijf en daardoor het verhaal enigszins vertraag. Ik denk dat seks een belangrijk deel is van het leven, maar je kunt niet zover gaan in YA boeken, dus dat deel is leuker in boeken voor volwassenen. Beide genres zijn leuk om in te schrijven, ze zijn gewoon heel verschillend.
Van alle boeken die je hebt geschreven, welke is je favoriet?
Waarschijnlijk mijn eerste boek, die bijna niemand heeft gelezen, Same As It Never Was. Ik kan mijn nog goed herinneren hoe ik mij voelde toen ik het schreef. Hoe ik niet kon wachten om naar mijn laptop te gaan en aan een stuk door te schrijven. Het was zo’n mooie ervaring en ik denk dat ik nooit zo meer met zoveel vreugde heb geschreven. Ik hou ook van de romantiek ik dat verhaal, het werkte gewoon. Maar ik ben ook heel erg tevreden met mijn laatste verhaal voor volwassenen, Families and Other Nonreturnable Gifts. Het is waarschijnlijk het verhaal dat het meest toe te passen is op mijn eigen leven. Hoewel niet echt het verhaal maar meer het gevoel van de familie. Meestal vind ik het verhaal waar ik dat moment aan werk het best.
Hoe belang is het voor jou om dagelijkse gebeurtenissen toe te passen in je verhalen?
Helemaal niet belangrijk eigenlijk. Als je teveel van dat soort dingen in je boek verwerkt dan is het snel gedateerd.
Naast het schrijven van fictieve boeken heb je ook een boek geschreven over autisme. Wat was de inspiratie voor dit boek?
Bij mijn oudste zoon is autisme gediagnosticeerd toen hij twee en een half jaar was. We hebben gezocht naar de beste therapeuten in Los Angeles en vonden Dr. Lynn Kern Koegel van de Universiteit van Californië in Santa Barbara. Nadat we elkaar hadden ontmoet heeft ze mij gevraagd of ik een boek met haar wilde schrijven en dat wilde ik heel graag. Ik vind het werk dat ze met mijn zoon en andere kinderen heeft gedaan fantastisch en wilde graag haar methoden delen met de wereld.
“Weet je, wanneer je een boek schrijft gaan je gedachtes continu op en neer tussen ‘dit wordt het best verkochte boek allertijde’ en ‘niemand wil dit lezen en het zal zinken zonder een spoor na te laten'”
Je hebt veel reacties gekregen op dat boek, had je dit verwacht?
Veel mensen benaderde mij persoonlijk via mail na het publiceren van het boek over autisme. Ze wilden geholpen of gesteund worden en soms waren ze gewoon opzoek naar een luistert oor. Dus ik probeer ze dat te geven. Over het algemeen hebben mensen heel positief gereageerd op dit boek.
Je boeken worden over de hele wereld verkocht, had je dit verwacht?
Ik hoopte het. Weet je, wanneer je een boek schrijft gaan je gedachtes continu op en neer tussen ‘dit wordt het best verkochte boek allertijde’ en ‘niemand wil dit lezen en het zal zinken zonder een spoor na te laten.’ Ik heb nooit het eerste behaald, maar ik ben dichtbij het tweede geweest. Dus ik ben zeer bescheiden over mijn carrière. Maar ik vind het fantastisch om vertalingen van mijn boeken te zien!
Als er een verhaal over jou zou worden geschreven wat zou de titel zijn en de verhaallijn?
Mijn zus (ook schrijfster) en ik hebben een grap dat ieder verhaal dat we vertellen ‘een beetje grappig en een beetje droevig is’ en we denken dat het een perfecte titel zou zijn voor een autobiografie. De eerste die haar autobiografie schrijft kan die titel pakken. Ik denk dat de verhaallijn zou gaan over hoe het leven je bescheiden maakt en het je in onverwachtse richtingen kan sturen. Ik ging naar de hogeschool toen ik zestien was en dacht nogal zwaar over mijzelf. Maar het leven heeft mij een beetje heen en weer gegooid en nu ben ik tevreden met zelf de inhoud van mijn leven te zijn. Ik besteed meer tijd aan wandelen met vrienden en mijn kinderen. Ik denk dat mijn verhaal een coming-of-age verhaal zou zijn waarbij de hoofdpersoon realiseert dat geluk voor het oprapen ligt.
Wat kunnen we nog verwachten van je, een nieuw boek?
Ik hoop het. Ik heb een manuscript opgestuurd naar mijn editors en ik duim dat één van hen het wil uitgeven. Maar ik werk altijd wel aan iets, dus als dit boek niet gaat lukken misschien lukt het dan bij de volgende wel.
Ben jij bekend met de boeken van Claire LaZebnik? Laat weten bij het commentaar wat je ervan vindt!