Francesca Haig: ‘De laatste scène van de Fire Sermon trilogie was onvermijdelijk’

Deze hele week stond in het teken van de Fire Sermon trilogie! Een interview met schrijfster Francesca Haig mag daar natuurlijk niet bij ontbreken! Boekhopper ging met haar in gesprek over onder andere haar inspiratie voor de trilogie.

Foto gemaakt door: Andrew North

Hoe kwam je op het idee voor de Fire Sermon serie?
Een boek ontstaat niet uit één idee alleen. Was dat maar zo, dan was mijn baan een stuk makkelijker! Het idee dat de basis voor dit boek vormde was het idee dat tweelingen een fatale band met elkaar delen. Ik heb altijd een fascinatie gehad voor de manier waarop broers en zussen elkaar kunnen beïnvloeden en vormen. Vaak hebben we een haat-liefdesrelatie met onze broers en zussen, maar kunnen we ons ook geen leven zonder ze voorstellen. In de Fire Sermon trilogie wordt die onafscheidelijke band tussen broers en zussen letterlijk: ze worden samen geboren en zullen tegelijkertijd sterven.

Alle andere verhaalaspecten zoals de personages, de verschroeide, post-apocalyptische setting; de onderdrukkende, verdeelde samenleving zijn ontstaat uit dat eerste idee.

Als je een favoriet personages zou moeten kiezen, wie is dat dan?
Het zal een beetje voorspelbaar zijn maar dat is Cass (hoofdpersoon). Ze is zo dapper maar worstelt ook met haar eigen gevoelens. Al moet ik wel zeggen dat mijn voorkeur door de boeken heen is veranderd. In het eerste boek was Cass zeker mijn favoriet, maar in het tweede boek vond ik het ontzettend leuk om het personage Zoe uit te werken. Ze is een enorm leuk personage om over te schrijven omdat ze zo sterk is. In het tweede boek kon ik echt haar verleden in duiken om ook haar kwetsbaarheden te tonen. In het derde boek raakte ik gefascineerd door Piper. In ‘Vlam en As’ komen er steeds meer scheuren in zijn stoere imago. Het is geweldig om een andere kant van hem te zien.

Ik heb altijd een fascinatie gehad voor de manier waarop broers en zussen elkaar kunnen beïnvloeden en vormen

Aan het schrijven van welke scène uit de trilogie heb je het meest plezier beleefd?
De laatste scène uit ‘Vlam en As’. Niet omdat het de laatste scène is en dat het voor mij een einde van een lange schrijfperiode symboliseert, maar omdat de scènes iets onvermijdelijks in zich hadden. Het einde dat zich in het schrijfproces aan het ontvouwen was, voelde als het enige mogelijke einde voor deze personages. Hoewel het geen eenvoudige conclusie is, of een stereotyperend gelukkig einde, maakte dat gevoel van onvermijdelijkheid dat het voelde als thuiskomen.

Je hebt je PhD (doctoraat) gehaald, waarvoor je vooral Holocaust literatuur hebt bestudeerd. Heeft dit invloed gehad op de trilogie?
Ik denk niet dat ik er bewust mee bezig was tijdens het schrijven van de boeken, maar als ik nu terugkijk dan zie ik veel aspecten die ook terugkwamen in de Holocaust literatuur die ik las voor mijn doctoraat. In veel dystopian en post-apocalyptische boeken vind je invloeden vanuit de Holocaust literatuur terug, mijn boeken behoren daar ook zeker toe. Dit vind je bijvoorbeeld terug in mijn boeken doordat één groep wordt onderdrukt door een andere. Oplettende lezers zullen tevens meer specifieke overeenkomsten oppikken.

De trieste realiteit is dat de Holocaust veel van onze ergste angsten blootlegt. Dat is denk ik ook de reden waarom zoveel futuristische dystopieën niet alleen een vreselijke toekomst voorstellen, maar terugkijken op onze werkelijke geschiedenis.

Het einde van de trilogie was geen eenvoudige conclusie

Je bent begonnen als poëet, hoe ga je van poëzie naar het schrijven van een boek?
Hoewel ik voor het schrijven van de Fire Sermon trilogie nog nooit een boek had geschreven is het eigenlijk niet heel erg anders dan het schrijven van poëzie. In iedere vorm van schrijven ligt voor mij de focus op de taal, de manier waarop je iets vertelt. Ik neig er in mijn boeken naar om op een poëtische manier te schrijven, dus dat is een raakvlak. Maar de enorme schaal van een roman, of in mijn geval een trilogie, was natuurlijk een grote verandering. Dat heeft veel nieuwe uitdagingen met zich meegebracht. Zoals het omgaan met een plot in een verhaal van 360.000 woorden.

Maar een boek heeft ook zo zijn voordelen. Je leert de personages echt goed kennen en kunt een verhaal helemaal uitdiepen, je krijgt de kans om een nieuwe wereld te bouwen.

Wat betekent schrijven voor jou?
Dat is hetzelfde als vragen wat ademen voor mij betekent. Schrijven heeft altijd als een noodzaak voor mij gevoeld. Ik heb altijd de drang gehad om te schrijven. Ik heb het geluk gehad dat is dit mag doen voor mijn beroep, maar ook al was dat niet geweest dan was ik altijd blijven schrijven.

Ben je alweer bezig met een nieuw boek?
Ja, het is bijna af! Aan de ene kant lijkt het niet zo op de Fire Sermon trilogie. Het heeft geen sci-fi of fantasie elementen in zich. Het is een literaire roman over een hedendaagse Australische familie. Aan de andere kant zijn er verassend veel overeenkomsten met de Fire Sermon trilogie. Het bevat dezelfde duisternis en fixatie op familierelaties, evenals het sterke gevoel van plaats.

Ik heb altijd de drang gehad om te schrijven.

Als er een boek over jouw leven zou worden geschreven, wat zouden de titel en de verhaallijn dan zijn?
Ik ben bang dat je uit mijn dagelijks leven geen spannend en glamoureus verhaal kunt halen. De titel zou zijn: ‘Ik heb een doctoraat, maar ik kan niet stoppen met het achterlaten van tissues in de was: Het Francesca Haig verhaal’

Met dit interview komt er een einde aan de Fire Sermon week op Boekhopper! De winnaars van de ‘Vlam en As’ winactie worden vandaag via de mail op de hoogte gesteld, hou je mail dus in de gaten!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.