Het is moeilijk voor te stellen dat de ‘Duizend hoog’ serie pas haar debuut is. Katharine McGee maakte in 2016 in één keer naam in Nederland met haar futuristische, mega spannende serie over New York in 2118. Vandaag komt het laatste deel ‘Torenhoog‘ van de serie uit, tijd voor Boekhopper om de schrijfster een aantal vragen te stellen.
Hoe kwam je op het idee voor de ‘Duizend Hoog’ trilogie?
Ik heb vijf jaar in New York gewoond, waar ik werkte als redacteur bij een uitgeverij die fictie voor jong volwassenen uitgeeft. Ik was helemaal ondergedompeld in de Dystopische rage die de YA-markt domineert en ik hou ook erg van dit genre. Maar ik vroeg mij wel al wat het betekent voor onze samenleving, dat onze opvattingen over de toekomst zo somber zijn. Het zijn tenslotte verhalen over kwaadaardige dictators, kinderen die tot de dood vechten, kastenstelsels en soms zelfs slavernij. Ik bleef maar hopen dat iemand een betere versie van de toekomst zou schrijven: een waarin mensen de wereld van vandaag de dag echt verbeterd zouden hebben, in plaats van er iets verdraaids en gebroken van te maken.
Dit alles speelde in mijn hoofd toen ik een artikel las over ‘verticale verstedelijking’: het idee dat steden in de toekomst volledig bestaan uit zelfvoorzienende gebouwen, compleet met ziekenhuizen, scholen, winkels, interieurparken en tuinen. Ik kon het niet laten om me af te vragen: hoe zou New York eruit zien als het een van deze steden zou worden – als het zich twee kilometer naar boven zou uitstrekken? En hoe zou het voelen om als tiener in zo’n stad te wonen? Ik besefte toen dat het de setting moest zijn voor mijn futuristische roman!
Je schrijft de boeken vanuit verschillende vertelperspectieven, waarom heb je daarvoor gekozen?
Ik heb mij altijd aangetrokken gevoeld tot grote, epische verhalen met veel personages, waarbij de acties van één persoon invloed hebben op wat er met een ander gebeurt. Vooral door het zogenoemde ‘vlindereffect’, waarbij de personages zich niet realiseren hoe hun verhalen met elkaar verbonden zijn, maar de lezers daar wel van op de hoogte zijn. Deze manier van schrijven spreekt mij erg aan, omdat het leven ook zo is. Ons pad kruist dagelijks met dat van vreemdelingen en we hebben geen idee hoe onze levens door elkaar beïnvloed kunnen worden. Al was het geen makkelijke klus om het verhaal vanuit vijf hoofdpersonen te beschrijven. Ik heb een gedetailleerd, met een kleur gecodeerd, bestand nodig om ze allemaal bij te houden!
‘Ik vroeg mij wel al wat het betekent voor onze samenleving, dat onze opvattingen over de toekomst zo somber zijn’
Heb je een favoriet personage?
Ik heb erg genoten van het schrijven vanuit Calliope’s perspectief. Het is grappig om je het leven van een oplichter voor te stellen! Maar ik denk dat ik vooral van Watt en Nadia hou, omdat hun relatie zo uniek is.
Welke scène, uit de hele serie, was het leukst om te schrijven?
Ik ben trots op de hele serie. Maar ik moet zeggen, de laatste tien hoofdstukken aan het einde van boek 1 – wanneer iedereen naar het dak rent en je weet dat iemand gaat sterven – zijn de meest zorgvuldig geplotte hoofdstukken in de hele serie. Niemand ziet dat einde ooit aankomen!
Zoals je al zei heb je jaren bij een uitgeverij gewerkt, heeft dit je geholpen om zelf schrijfster te worden?
Vier jaar als redacteur werken bij een uitgeverij heeft mij ongetwijfeld geholpen als schrijfster. Ik heb zoveel geleerd over het bouwen van een verhaal, het opzetten van een verhaalwereld, over het publicatieproces. Daarnaast gaf het mij ook het vertrouwen om zelf te gaan schrijven, omdat ik zag dat andere schrijvers absoluut geen perfecte eerste versies van hun boeken hebben.
‘Het is grappig om je het leven van een oplichter voor te stellen’
Het laatste boek uit de serie komt vandaag uit, kun je al er al iets over vertellen?
Ik ben zelf heel erg blij met het einde van het verhaal en ik kan niet wachten totdat de lezers dat kunnen gaan lezen. Het enige wat ik voor nu over kan zeggen is dat alles nog intenser wordt, meer drama, meer geheimen, meer mogelijke relaties en zeker meer situaties waar tieners zeker niet in moeten zitten.
De Boekhopper-vraag die aan iedere schrijver wordt gesteld: Als er een verhaal over jou zou worden geschreven wat zouden de titel en de verhaallijn dan zijn?
Haha, waarschijnlijk een autobiografie met de titel: Avonturen met Frozen Yogurt. Had ik al vertelt dat ik frozen yogurt bijna dagelijks eet als ik een deadline heb?
Torenhoog
New York, 2119. Leda, Watt, Rylin, Avery en Calliope leven in de toren en hebben allemaal zo hun eigen problemen. Een onbereikbare liefde, een politieonderzoek, bedrog, listen en leugens… Wie weet zich staande te houden in deze duizend verdiepingen tellende toren?
‘Torenhoog’ ligt op 31 augustus in de winkel.