Ze bedenkt de titel als eerst en schrijft dan het laatste hoofdstuk. Sarah Jio mag met recht een bestseller auteur worden genoemd. Haar boeken worden in meer dan 31 landen verkocht. Boekhopper sprak haar over haar nieuwe boek ‘De geheimzinnige tuin’.
Hoe kwam je op het idee voor ‘De geheimzinnige tuin’?
Het zijn veel kleine dingen bij elkaar die ervoor hebben gezorgd dat ik dit verhaal ben gaan schrijven. Ik ben altijd gefascineerd geweest door tuinieren en planten en heb deze ook vaak gebruikt in mijn verhalen. In Seattle, waar ik woon, groeien veel camelia’s. Het huis waarin ik ben opgegroeid had twee cameliabomen bij de deur, waar ik als kind iedere dag langs liep. Die zijn mij altijd bijgebleven. Ik jog nu redelijk veel en op een regenachtige ochtend rende ik in het park langs een cameliaboom, en realiseerde ik mij dat ik daar een boek over wilde schrijven.
Het verhaal is geschreven vanuit twee perspectieven, was dat moeilijk?
Deze manier van verhalen vertellen gebruik ik vaker, het is een techniek die ik fijn vind om toe te passen in verhalen. Bijna al mijn boeken zijn in meerdere perspectieven geschreven. Voor de lezer is het een leuke stijl omdat het interessant blijft, maar ook voor mij werkt het prettig. Als ik voel dat een verhaallijn vastloopt dan kan ik switchen naar een ander personage.
Mijn grootvader was mijn grootste fan
Het boek bevat veel mysteries, waarom heb je daarvoor gekozen?
Toen ik dit boek inleverde bij mijn redacteur in Amerika zei ze: ‘Het aantal mensen dat dood gaat in dit boek is wel heel veel.’ Dit is ook een van mij meer mysterieuze, donkere boeken. Uiteindelijk heb ik een paar mensen laten leven die in de eerste versie dood zouden gaan. Ik heb altijd mysteries in mijn boeken, maar bij dit boek is dat het meest. Het is leuk om een broodspoor achter te laten voor lezers, om zelf uit te vinden hoe het verhaal in elkaar zit.
Waarom heb je voor de camelia gekozen als bloem?
Zoals ik vertelde ben ik met deze bloem opgegroeid. Maar ik heb er ook veel onderzoek naar gedaan voor dit boek. Ik kwam erachter dat er een paar bijzondere soorten zijn, waarvan er eentje in Londen staat. Vanaf daar is mijn verhaal zich gaan ontwikkelen tot wat het nu is geworden.
Aan het eind van het verhaal schrijf je dat je hoopt dat de lezers hun eigen privétuin hebben gevonden, in het echte leven maar ook in hun hart. Heb jij jouw tuin al gevonden?
Ja, die heb ik zeker gevonden. Zowel letterlijk als in mijn hart. Ik heb altijd tuinen gehad. Een tuin in mij hart, een soort persoonlijke rust heb ik ook gevonden. Ik ben een aantal jaar best ongelukkig geweest en zocht troost bij mijn boeken. Nu voel ik mij weer gelukkiger en heb ik die innerlijke rust gevonden, dat is mijn eigen tuin voor mij.
Ik geloof echt dat als ik hem niet tegen was gekomen ik deze boeken niet had geschreven
Welke schrijvers zijn een inspiratie voor je geweest?
De eerste inspiratiebronnen zijn mijn ouders en grootouders. Zij hebben mij altijd aangemoedigd om te gaan schrijven. Die aanmoediging blijft je bij en je gaat geloven dat je ook echt iets kunt bereiken. Mijn grootvader was mijn grootste fan, jammer genoeg heeft hij mij eerste boek nooit meer kunnen zien omdat hij daarvoor overleed.
Maar er zijn meer mensen geweest die mij hebben gestimuleerd. Er was een leraar bij de opleiding journalistiek die een grote invloed heeft gehad op mijn schrijfproces. In mijn tweede jaar van de opleiding was ik klaar met journalistiek en wilde ik medicijnen gaan studeren. Op de eerste dag van de medicijnenstudie kwam ik die leraar tegen en hij vroeg waarom ik niet bij journalistiek was. Hij zei tegen mij dat ik terug moest komen bij journalistiek en dat hij een plek voor mij zou vrijhouden. Als ik hem niet tegen was gekomen dan was ik waarschijnlijk in een laboratorium gaan werken. Die leraar is inmiddels overleden, maar ik heb zijn vrouw een mail gestuurd met wat hij voor mij heeft betekend. Ik geloof echt dat als ik hem niet tegen was gekomen ik deze boeken niet had geschreven.
Er zijn ook schrijvers die mij inspireren zoals bijvoorbeeld Maeve Binchy, zij schrijft echt geweldige verhalen. Ik heb altijd gezegd dat als ik een boek zou schrijven ik hetzelfde gevoel aan mijn lezers zou willen geven als dat zij doet met haar boeken. Nora Efron, die het script schreef voor When Harry met Sally, heeft mij ook geïnspireerd. Haar romantische, komische manier van schrijven is iets waar ik erg van houd.
Als er een boek over jouw zou worden geschreven, wat zou de titel en de verhaallijn dan zijn?
De meest hilarische titel die ik ooit boven een interview met mijzelf heb gezien was ‘grunge lover’, naar het muziekgenre uit de jaren negentig. Dus dat zou de titel zijn. Je kunt mij een beetje vergelijken met mijn personages, ik ben verre van perfect en heb zeker mijn onzekerheden. In de afgelopen jaren heb ik geleerd om met mijzelf te lachen en mij open te stellen naar anderen. Als jij je openstelt dan doen anderen dat ook. De verhaallijn zou dus gaan over jezelf leren kennen en dat je dingen kunt delen.
Ben je alweer bezig met een nieuw boek?
Ik ben momenteel bezig met mijn tiende boek. De enige mensen die weten waar het over gaat en hoe het heet zijn mijn vriend, mijn redacteur, en mijn filmredacteur. Mijn filmredacteur heeft het gevoel dat dit het boek zal zijn waar ook een film van gaat verschijnen. Ik kan er nog niets over vertellen, maar wel dat ik mij voor de titel heb laten inspireren door iets wat ik op een wijnfles zag staan.
Het boek ‘De geheimzinnige tuin’ is te koop in boekhandels en online. Benieuwd naar wat ik van het boek vind? Lees mijn recensie hier.
