‘Een laatste dans’, Rainbow Rowell

Zeg je Rainbow Rowell dan zullen de meeste lezers meteen denken aan: ‘Eleanor & Park’. Een boek dat door YA-lezers massaal werd gelezen en waar nog steeds over wordt gepraat. De schrijfster wist de jongere doelgroep met haar werk te overtuigen, maar schrijft ook verhalen voor volwassenen. Recent bracht ze ‘Een laatste dans’ uit, een boek waarmee ze bewijst dat ze ook in het romangenre een household name moet worden!

‘Shiloh, Cary en Mikey waren beste vrienden – een onafscheidelijk trio in de jaren negentig. Het volwassen leven zat hen op de hielen, maar hun kameraadschap hield hen nog even vast in hun tiener­jaren. Ook delen Shiloh en Cary iets bijzonders: een verpletterende en allesverslindende eerste verliefdheid. Net op het moment dat ze zich realiseren dat hun gevoelens wederzijds zijn eindigt hun middelbareschooltijd en scheiden hun wegen.

Dertien jaar later heeft Shiloh net haar scheiding achter de rug, woont ze weer bij haar moeder en werkt ze bij het jeugdtheater in de stad waar ze is opgegroeid. Ze kan alleen maar denken aan de manier waarop haar leven mislukt is en de dromen die ze niet heeft waargemaakt. Cary is inmiddels in de voetsporen van zijn vader getreden, maar zelfs na een glansrijke militaire carrière kan hij alleen maar denken aan het meisje dat hij achterliet na dat ene glorieuze weekend samen, voordat alles voor altijd veranderde.  Als Mikey terugkeert voor zijn bruiloft, is een reünie onvermijdelijk. Gaat het Shiloh en Cary lukken om de weg naar elkaars hart terug te vinden of zullen de fouten uit hun verleden zich herhalen?’ (Uitgegeven door Boekerij, vertaald door Jeannet Dekker).

De boeken van Rainbow Rowell, ze zijn altijd zo prachtig ontroerend, weten diep te raken en nog lang bij te blijven. Met veel plezier heb ik een aantal van haar werken voor jongeren gelezen en ik kon dan ook niet wachten om ‘Een laatste dans’, haar boek voor volwassenen, te lezen. En ik kan je zeggen: wauw wauw wauw, wat brengt Rowell ons weer een pareltje!

In ‘Een laatste dans’ maken we kennis met Shiloh en Cary. Shiloh heeft een pittige jeugd achter de rug, ze is opgegroeid in een lastige wijk en heeft haar hele leven moeten strijden, wat haar kwetsbaar maar ook krachtig maakt. We ontmoeten haar nadat ze is gescheiden en weer bij haar moeder woont. Shiloh ziet haar dromen, om te studeren en actrice te worden, steeds meer van haar weg drijven. Net zoals de jongen die ze jaren geleden voor het laatst sprak en die ze daarna nooit meer uit haar hoofd kon zetten. Cary, de jongen in kwestie krijgt Shiloh na al die jaren ook maar moeilijk uit zijn hoofd. Hij wist zijn dromen wel na te jagen en heeft zijn gedroomde militaire carrière achter de boeg. Tijd voor de twee om elkaar weer te gaan zien, en waar kun je dat beter doen dan in een uiterst romantische setting van een bruiloft. Rowell brengt ons twee geweldige personages om te volgen, kwetsbare personen die door de wol zijn geverfd. Maar ze zijn tegelijkertijd ook krachtig door hun doorzettingsvermogen. Iets waar we mooi deelgenoot van worden gemaakt door Rowell’s manier van verhaalvertelling. Als een vogel hangen we boven het verhaal en krijgen we vanuit beide perspectieven mee hoe het leven van de twee is verlopen en hoe ze nog steeds alleen maar oog voor elkaar hebben. Een prachtige manier om je als lezer echt een band te kunnen vormen met Shiloh en Cary.

‘Wauw wauw wauw, wat brengt Rowell ons weer een pareltje!’

Rowell staat bekend om haar mooie gedetailleerde manier van schrijven, waarmee ze ons goed meeneemt in de situaties die haar personages beleven, de geschiedenis die ze heeft gevormd en de gedachtes die ze in het heden hebben. Iets dat ze ook doet in ‘Een laatste dans’. Ze duikt wederom helemaal in de diepte en brengt ons een gelaagd verhaal. Vooral bij de hoofdpersonages komt dit mooi naar voren. We lezen een verhaal over ’tweede kansen’ dat met veel emoties en gevoel naar het papier is gebracht. Iets dat we inmiddels van Rowell mogen verwachten, maar dat telkens weer blijft verbazen op de manier waarop ze dat zo mooi naar voren brengt. Mooi daarbij ook dat de schrijfster werkt met flashbacks en ons zo een compleet beeld geeft van het verhaal. Een verhaal dat tevens realistisch aanvoelt door de onderwerpen die ze in het verhaal heeft verwerkt. Onderwerpen die grenzen aan angst, liefde, dromen en verwachtingen. Iets dat zo menselijk is dat je na het lezen van het boek het idee hebt dat je over twee echte mensen aan het lezen bent geweest.

Of we het ondertussen nog verrassend kunnen noemen weet ik niet, maar Rowell brengt ons wederom een parel van een boek! Een verhaal dat staat als een huis door de krachtige personages, de ontroerende verhaallijn over tweede kansen en de prachtige gedetailleerde manier van schrijven van Rowell. Een boek om niet te vergeten!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.