Een tweede kans krijgen in het leven, letterlijk. Het overkomt tiener Sydney wanneer ze een harttransplantatie krijgt en daarmee haar leven weer kan oppakken. Maar ze wordt overvallen door schuldgevoel en besluit om meer te weten te komen over het meisje dat haar hart aan haar schonk. We lezen erover in het ontroerende, pakkende en uiterst mooi geschreven verhaal ‘Every Borrowed Beat‘, waarbij je maar beter de tissues bij de hand kunt houden!
‘Sydney Wells should have died. She was supposed to die. She never expected, after years of waiting, to receive a heart transplant. Now, seventeen-year-old Sydney doesn’t know what to do with her life. Her daily routine consisted of staying indoors, eating heart-healthy foods, and posting about her transplant list experiences on TheWaitingList with her long-distance BFF (and heart failure buddy) Chloe. Now, Sydney latches onto the one thing that gives her meaning: learning as much as she can about the person whose heart she inherited. After finding the family of her likely-donor, Mia, Sydney falls deep into her world—and may also be falling for Mia’s best friend, Clayton. But Sydney isn’t the only one hiding something. Mia’s brother Tanner won’t talk to Clayton, and Clayton won’t tell Sydney why. And hundreds of miles away, Chloe’s health has taken a turn for the worse. Sydney needs to face what’s in her heart—the truth, the guilt, and the future—before it’s too late.’ (Uitgegeven door Penguin Random House).
Sommige boeken weten je vast te grijpen, bevatten verhalen die je ver na het omslaan van de laatste pagina nog vast weten te houden, dagen soms maanden later. Afgelopen week las ik ‘Every Borrowed Beat’ en gebeurde precies dat. Want jeetje was weet Erin Stewart een verhaal neer te zetten! Deze schrijfster verheft het omschrijven van emoties naar een compleet nieuw niveau!
In ‘Every Borrowed Beat’ maken we kennis met tiener Sydney. Al jaren staat ze op de lijst voor een harttransplantatie, een uitzichtloze situatie die op ieder moment beëindigd zou kunnen worden door een donor of door de verdrietige situatie als ze ten overlijden zou komen. Sydney behoort tot de eerste categorie en krijgt een harttransplantatie waardoor ze haar leven, met wat uitdagingen, weer voort kan gaan zetten. Al gaat dat gepaard met veel gemixte emoties. Uiteraard is ze blij dat ze een hart krijgt, dat ze minder in angst hoeft te leven, maar het idee dat er iemand anders is overleden om haar dat hart te kunnen schenken gaat gepaard met veel schuldgevoelens. Ook voelt ze veel schuldgevoelens naar de mensen die het niet zo getroffen hebben als zij. Sydney maakt het haar missie om erachter te komen van wie het hart was dat nu in haar lichaam klopt. Wanneer ze erachter komt dat dit van een meisje Mia is, maakt ze kennis met haar beste vriend. Iemand waar Sydney meer voor gaat voelen dan ze in eerste instantie dacht. Stewart brengt ons met Sydney een geweldig personage om te volgen. Iemand met zoveel liefde en passie voor de mensen om haar heen, die haar leven deels had opgegeven en haar eigen kracht weer moet vinden. Een tiener die te maken krijgt met zoveel gevoelens dat het allemaal overweldigend voelt, iets dat je terug voelt op de pagina’s. We worden dicht bij haar in de buurt gebracht door Stewart, die het verhaal optekent vanuit de ik-vorm. Dit maakt dat je echt op pad gaat met Sydney, in haar gedachtes kruipt en haar gevoelens begint te ontrafelen en begrijpen. Een krachtige manier van het neerzetten van een personage waar je meteen een band mee voelt.
‘In één woord: prachtig!’
Stewart brengt ons een emotioneel beladen verhaal en doet dit met een meesterlijke vlotte schrijfstijl die maakt dat, hoewel het verhaal zwaar is door de emoties die erbij komen kijken, het fijn leest. Ze besteedt veel aandacht aan de binnenwereld van Sydney en beschrijft deze met veel gevoel. Maar doet dit ook bij de bijpersonages. Zo krijgen we een inkijkje in het leven van Clayton die zij beste vriendin mist, maar ook in dat van Chloe die zelf op een harttransplantatie wacht. Personages die het verhaal voller maken en kleur geven. Hulde daarbij voor Stewart voor het schrijven van een verhaal met een beladen thema op de manier waarop ze het doet. Gevoelens staan voorop, maar wat overheerst daarbij is vooral de kracht. We voelen hoe Sydney haar leven weer oppakt, hoe ze haar eigen kracht weer terugvindt en hoop krijgt op een leven waarin ze alles mee kan maken. Dit doet de schrijfster met prachtige zinnen die je het liefst allemaal zou willen arceren om ze nog eens terug te kunnen lezen.
Houdt de tissues maar bij de hand want dit boek wil je lezen, wil je ervaren en wil je voelen! Stewart brengt ons een tranentrekkende mooi verhaal dat straalt door het hoofdpersonage, door het gevoel voor emoties van de schrijfster en het onderwerp dat behandeld wordt. Een boek over hoop, rouwen, je kracht vinden en volwassen worden. In één woord: prachtig!