Wanneer er bij de norse, eenzame weduwenaar Otto een Mexicaanse familie in de straat komt wonen, verandert zijn kijk op het leven. Wat volgt is een twee uur lange film waarin tranen, blijdschap, woede en alle emoties die de mens kan ervaren voorbij komen. Maak kennis met misschien wel de ontroerendste en mooiste film van het jaar ‘A Man Called Otto’!
‘A MAN CALLED OTTO is gebaseerd op de komische en ontroerende New York Times-bestseller en vertelt het verhaal van Otto Anderson (Tom Hanks), een norse weduwnaar met vastgeroeste gewoonten. Wanneer er een druk jong gezin naast hem komt wonen, krijgt hij te maken met de goedgebekte en hoogzwangere Marisol. Uiteindelijk ontstaat er een wonderlijke vriendschap die Otto’s leven op zijn kop zet. A MAN CALLED OTTO is een grappig, hartverwarmend verhaal dat laat zien dat sommige gezinnen bepaald geen alledaagse achtergrond hebben.
A MAN CALLED OTTO is geregisseerd door Marc Forster (Finding Neverland) en de hoofdrollen worden gespeeld door Tom Hanks (Philadelphia, Forrest Gump, Cast Away), Mariana Treviño (Club the Cuervos), Rachel Keller (Fargo) en Manuel Garcia-Rulfo (The Magnificent Seven). Voor het scenario tekende David Magee, die al enkele keren voor een Oscar is genomineerd: Life of Pi (2012) en Finding Neverland (2004). De film is gebaseerd op de bestseller A Man Called Ove van Fredrik Backman en op de gelijknamige Zweedse film van Hannes Holm. De productie van de film is in handen van Rita Wilson, Tom Hanks, Gary Goetzman en Fredrik Wikström Nicastro.’ (Bron: Universal Pictures)
Een film waarbij de tranen zowel over je wang lopen van het lachen als het huilen, waarbij je hart een sprongetje maakt iedere keer dat het beter gaat met Otto en je hem het liefst zou knuffelen op de momenten dat hij zijn vrouw mist. Een film die je in vervoering brengt, je ontroert en nog dagenlang bezighoudt. ‘A Man Called Otto’ heeft het allemaal, en nog veel meer.
We beginnen de film met een scene waarin Otto (gespeeld door Tom Hanks) een touw aan het kopen is. Otto is weduwnaar en sinds het overlijden van zijn vrouw is zijn geduld voor alles en iedereen flink verminderd. Wanneer een winkelbediende vraagt of hij hem kan helpen, volgt dan ook al snel een grappige scene waarin Otto verteld waarom hij die hulp zeker niet nodig heeft. Gevolgd door een flinke discussie over het betalen van 33 cent extra voor iets dat hij niet heeft gekregen. De toon is gezet. Waar we dit verhaal grappig insteken, duiken we vervolgens als snel de diepgang in. Otto is ontzettend ongelukkig en mist zijn vrouw, zijn besluit om haar snel achterna te gaan is dan ook gemaakt op het moment dat zij ter overlijden komt. Vanaf die tragische gebeurtenis grijpt Otto alles aan om zijn leven te beëindigen. Een jonge Mexicaanse familie die zijn hulp goed kan gebruiken, brengt daar snel verandering in en laat Otto zien dat het leven na het verlies van een dierbare ook zeker de moeite waard kan zijn.
‘Een film die raakt en ontroert!’
De rol van Otto wordt vertolkt door Hanks die vanaf het eerste moment een prachtig personage neerzet. Zijn gevoel voor timing in de humorvolle stukken is subliem en doet hier een daar denken aan zijn manier van acteren in ‘Forrest Gump’. Het zijn echter de emotionele stukken waarin Hanks overtuigt en je van je stoel blaast. Hij brengt emoties over als geen ander, waardoor je jezelf meermaals zult betrappen op het biggelen van een traan over je wang. Iets dat nog meer wordt versterkt in zijn samenspel met tegenspeelster Mariana Treviño. Treviño die we nog niet vaak in grote rollen hebben gezien zet een glansrol neer met haar vertolking van Marisol. De kracht van het personage straalt in iedere zin die wordt uitgesproken, de passie voor de Mexicaanse cultuur wordt met kleine manieren van doen prachtig weergegeven, maar het is ook tevens bij haar de emotie die haar acteerwerk memorabel maakt. Treviño kan je met een blik laten zien wat ze voelt, hoe ze denkt. Een gegeven dat raakt.
Net zoals de verhaallijn, die is geïnspireerd door de ontroerende New York Times bestseller. Vanaf het eerste moment is meteen te zien en voelen dat je hier te maken hebt met een boekverfilming. De dialogen zijn om door een ringetje te halen zo goed, de personages zijn tot in detail uitgewerkt en de onderwerpbehandeling maakt het helemaal af. Nog niet eerder heb ik meer dan twee uur lang ademloos gekeken naar een film over rouwen en hoop. Naar een film waarin de balans tussen luchtigheid en diepgang zo gemakkelijk wordt gevonden. Maar ook een film die blootlegt hoe intens het is om een geliefde te verliezen. Hierbij wil ik dan ook graag de triggerwarning geven voor deze film. Het is een prachtige film waarin vooral hoop voorop staat, maar Otto is een man die veel aanpakt om een einde te maken aan zijn leven. Wat ook in beeld wordt gebracht, waardoor de film voor sommige kijkers minder geschikt zal zijn.
Benieuwd geworden naar de film? Bekijk de trailer hieronder!