Het is inmiddels alweer iets meer dan acht jaar geleden dat onze boekliefhebbende harten kennismaakten met een verhaal dat we nooit meer zouden vergeten ‘It Ends With Us’ van Colleen Hoover. We huilden pagina’s lang mee, glimlachte wanneer Lily krachtiger werd en volgend haar leven. Met zo’n indrukwekkend verhaal mag een film uiteraard niet achterblijven. Vanaf vandaag (7 augustus) kunnen we, na lang wachten, eindelijk een van onze meest geliefde hoofdpersonages op het witte doek zien. Boekhopper was aanwezig bij de speciale vertoning van ‘It Ends With Us‘ in Pathé Arena en ik kan je zeggen: deze film wil je zien!
‘IT ENDS WITH US, het eerste, besteller boek van Colleen Hoover dat verfilmd is, vertelt het meeslepende verhaal van Lily Bloom (Blake Lively), een vrouw die na een traumatische jeugd opnieuw wil beginnen in Boston, waar ze hoopt haar droom van een eigen bloemenzaak waar te maken. Bij toeval ontmoet ze de charmante neurochirurg Ryle Kincaid (Justin Baldoni) met wie ze meteen een klik heeft. Ze vallen als een blok voor elkaar, maar na een tijdje krijgt Lily een kant van Ryle te zien die haar aan de relatie van haar ouders doet denken. Als Lily’s eerste grote liefde Atlas Corrigan (Brandon Sklenar) ineens weer opduikt in haar leven, komt haar relatie met Ryle onder grote druk te staan. Lily beseft dat ze moet leren vertrouwen op haar eigen kracht om een onmogelijke keuze te maken die bepalend is voor haar toekomst.’ (Universal Pictures).
Stil, dat was ik toen de aftiteling begon te rollen op het scherm. Hier en daar werden er nog wat tissues uitgedeeld en zachtjes hoorde je een aantal bioscoopbezoekers sniffen. Wat een verhaal en wat een film! Gisteren vond de speciale vertoning van de film plaats in Pathé Arena, die voor de gelegenheid helemaal in de bloemetjes was gezet. Bezoekers werden verwelkomd met een heerlijke muffin en konden zichzelf even helemaal in het verhaal wanen met de Lily Bloom bloemenwinkel. Een mooi gedoceerde kamer vol bloemen en belangrijke spullen uit de film. Om de ervaring nog groter te maken stond er vooraf aan de film een bloemschikken workshop op de planning. Met een vers boeket heerlijk ruikende bloemen in de hand werden we de zaal binnengeleid, waar we meer dan twee uur later uit een emotionele rollercoaster stapten die je niet in de koude kleren gaat zitten.
‘It Ends With Us’ opent meteen met een emotioneel moment. Lily is afgereisd naar haar ouderlijk huis om daar aanwezig te zijn bij de begrafenis van haar vader. Een vader waar ze gedurende haar leven een steeds grotere afkeer voor heeft gekregen. Zijn emoties had hij nooit onder controle, wat resulteerde in huiselijk geweld naar haar moeder. Wanneer Lily dan ook moet spreken op de begrafenis krijgt ze geen goed woord over haar lippen. Ze verlaat de begrafenis op weg naar een nieuw leven in Boston, waar haar verleden haar blijft achtervolgen. Blake Lively kruipt in de rol van de krachtige Lily en zit er vanaf het eerste moment helemaal in. De emoties waar haar personages mee worstelt worden vanaf minuut één op de kijker met verve overgedragen, waardoor ze je helemaal het verhaal in weet te trekken. Daarbij weet Lively vooral in het kleine werk te overtuigen. Op de momenten waarop ze met haar mimiek de gevoelens van Lily zichtbaar maakt, weet ze de kijker diep te raken. Tegenspeler Justin Baldoni, die de rol van de ogenschijnlijk charmante Ryle neerzet, is complementair aan het acteerwerk van Lively. Waar zij vooral de kijker weet te raken in het kleine werk, zien we Baldoni het grotere werk opzoeken. Voor een acteur die normaalgesproken gaat voor de feelgood rollen, waarbij hij de charmante en aardige hunk speelt, zien we nu een andere kant van de acteur. Een kant die hij met veel precisie en oog voor karakterontwikkeling naar voren brengt. Geen galante zinnen, maar agressie brengt hij naar het witte doek. De intensiteit daarvan is beklemmend, precies zoals zijn personage vraagt om gespeeld te worden.
‘Indrukwekkende film, uitmuntend acteerwerk, prachtige regie!’
Naast Lively en Baldoni zien we nog een groot scala aan andere acteurs op het witte doek verschijnen, waarbij Jenny Slate, die de rol speelt van de zus van Ryle, er voor mij bovenuit springt. Haar rol, waarin ze klem zit in een situatie tussen haar beste vriendin en haar broer, brengt ze met zoveel gevoel naar voren dat je een traantje wegpinkt bij een van haar eindmonologen. Slate brengt daarnaast ook een fijne luchtigheid in de film met haar mooie gevoel voor timing en meer humoristische rol in deze intense film. Een intense film met een pakkende verhaallijn. Hoewel deze aan het begin wat dunnetjes aanvoelt, wordt het gaandeweg steeds rijker aan verhaallijn en leren we de hoofdpersonages ook goed kennen. Hierbij hebben de makers ervoor gekomen om tijdsprongen te maken en zo ons een beeld te geven van de geschiedenis van vooral Lily. Deze manier van verhaalvertelling werkt goed en maakt dat je zowel in het heden als verleden nieuwsgierig bent naar wat er gaat gebeuren.
Daarnaast behandelt deze film meerdere beladen onderwerpen die door regisseur Baldoni in al hun rauwheid worden vertoond. De acteur/regisseur deinst er niet voor terug om huiselijk geweld expliciet naar het doek te vertalen en daarmee de ernst van de situatie aan te stippen. Een manier van filmen en het vertellen van het verhaal die bij de kijkers een flinke dosis aan emoties naar voren zal brengen. Hoewel Baldoni ervoor kiest om deze onderwerpen zichtbaar te maken, doet hij dit wel met veel respect voor het verhaal. Situaties worden niet uitvergroot om daarmee de drama meer kracht bij te zetten, maar neergezet zodat het in dienst is van het verhaal. Deze onderwerpen zijn desalniettemin zeer indrukwekkend en kunnen kijkers triggeren die daar moeite mee hebben.
De rauwe manier van verhaalvertelling zien we ook terug in de positieve momenten waarin we Lily steeds meer in haar kracht zien. Deze zijn eveneens intens naar het beeld gebracht, zonder het teveel te polijsten en de kijker een verhaal voor te schotelen met een gouden randje. ‘It Ends With Us’ is wat mij betreft dan ook een onwijs indrukwekkende en meeslepende film. Je gaat een emotionele rollercoaster in met Lily waar je na iets meer dan twee uur met tranen in je ogen uitkomt. Het acteerwerk van de acteurs maakt voor mij de film, net zoals het regisseer-werk van Baldoni. Ik ben benieuwd of we nog een tweede deel van de film krijgen, want deze film vraagt om meer!