Filmrecensie: Singel 39

‘De ontroerende feelgoodfilm van dit voorjaar’, zo wordt Singel 39 omschreven. Maar de film is zoveel meer dan dat: geweldig acteerwerk, een ontroerende verhaallijn waar de nodige grappige momenten in zijn verwerkt, maar het is vooral een erg liefdevol feelgoodfilm voor een avondje uit!

Mo (39), kort voor Monique (Lies Visschedijk), heeft het helemaal voor elkaar: een baan als hartchirurg, een lieve familie, een maandelijks bezoek van haar minnaar én een prachtig pand aan de Singel in Den Haag. Wanneer de aantrekkelijke kunstenaar Max(Waldemar Torenstra) ineens bij haar op de stoep staat, ontstaat er een bijzondere vriendschap. Max valt op mannen maar heeft ook een kinderwens. Mo is überhaupt niet met het moederschap bezig. Ze weet al niet waar ze de tijd vandaan moet halen om iets leuks te doen, laat staan om serieus te daten. Als Max via een app op zoek gaat naar de ideale moeder voor zijn nageslacht, begint Mo zich af te vragen of er toch meer is in het leven dan enkel haar carrière? ‘

Nederlandse feelgoodfilms vind ik altijd een tricky punt, of I absolutely love them, of ik kon mij totaal niet in het verhaal vinden. Maar boy oh boy wat is ‘Singel 39’ een leuke film, die zeker in de eerste categorie valt. Het is alsof een van je favoriete romans tot leven komt op het witte doek! Nou moet ik ook zeggen dat een film voor mij niet echt meer fout kan gaan als Lies Visschedijk erin meespeelt. Na Soof (de serie en film) ben ik echt fan van haar relaxte vorm van acteren waarmee ze ervoor zorgt dat de personages die ze vertolkt echt tot leven komen. Zo ook in Singel 39. Mo is een gedreven vrouw die meer dan zestig uur in de week werkt. Haar liefdes- en sociaal leven staat op een laag pitje, totdat nieuwe buurman Max in het pand onder haar intrekt. Anderhalf uur lang volgen we hun verhaal en zijn we deelgenoot van de hoogte- maar ook zeker dieptepunten in het leven van de twee. Visschedijk zet Mo met verve neer, ze laat de beweegredenen van haar personage zien, weet te ontroeren in de kwetsbare momenten en beschikt over een geweldig gevoel voor timing.

‘Singel 39’ is de omschrijving ‘de ontroerende feelgoodfilm van het voorjaar’ helemaal waard

In Torenstra vindt ze een gedegen tegenspeler. Hij zet zijn rol vlot neer, speelt perfect in op Visschedijk en laat de vriendschap tussen de twee van het scherm spatten. Hierbij mag ook een compliment worden gemaakt voor de scriptschrijver. Zij zetten met ‘Singel 39’ een uniek verhaal neer dat afwijkt van de gebaande paden voor een feelgoodfilm. Geen romantiek, maar een vriendschap zetten ze centraal, een welkome verademing in het genre. Een vriendschap die tevens ook prachtig in beeld wordt gebracht. Als de hoofdpersonen op reis gaan (ik zal niet teveel spoilen, maar wat een prachtige plek) worden de shots snel afgewisseld, spatten de vrolijke kleuren van het scherm en word je als kijker echt meegenomen in de cultuur van het land.

‘Singel 39’ is de omschrijving ‘de ontroerende feelgoodfilm van het voorjaar’ helemaal waard. Hoewel de verhaallijn vooral de vriendschap belicht is er ook plaats voor verlies en gebroken harten, waardoor het de stempel ‘ontroerend’ zeker krijgt. Daarnaast zorgen deze ‘alledaagse’ aspecten van het leven ook veel diepgang in de film (tissues bij de hand houden is dan ook zeker geen overbodige luxe). Ik zou zeggen: ‘Op naar de film!’.

Dank aan filmmaatschappij Dutch FilmWorks voor de vrijkaarten voor deze film in ruil voor een eerlijke recensie.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.