‘Mansfield Park’, Jane Austen

Als je al wat langer recensies leest op Boekhopper dan weet je dat ik fan ben van Jane Austen. En al helemaal van haar prachtige boeken die door uitgeverij Rainbow in een net zo mooi jasje worden uitgegeven. Dit najaar verrassen ze ons met een speciale editie van ‘Mansfield Park‘, een verhaal dat meer dan tweehonderd jaar geleden voor het eerst uitkwam en best wat wisselende reacties kreeg. De een hield ervan, de ander vond het niet passen bij de tijd. Hoe leest het verhaal zoveel jaren later?

De zussen Lady Bertram en Mrs. Norris besluiten hun zus te helpen door één van haar vele kinderen op te voeden op Mansfield Park. De keuze valt op Fanny en zij mag op het landgoed van Lady Bertram en haar man de baron komen wonen. Ze groeit op tot een prachtige en geletterde vrouw en observeert de merkwaardige manier van liefde en relaties die deze kring erop nahoudt. Tot ze zelf de liefde ontdekt…’ (Uitgegeven door Uitgeverij Rainbow, vertaald door Boekwerk & Partners).

De boeken van Jane Austen, ze zijn vrijwel allemaal meer dan tweehonderd jaar geleden verschenen, maar nog steeds lezen we ze met heel veel liefde. Iets dat vooral te wijden is aan de sterke hoofdpersonages, de hoffelijkheid in de verhalen en die oud Engelse charme waar we allemaal in katzwijm voor vallen. Met ‘Mansfield Park’ zette Austen iets anders neer dan we van haar gewend zijn, een diepzinnig werk, waarin ze een kijkje neemt in de standenmaatschappij van Engeland. Iets dat in die tijd niet altijd goed werd ontvangen, maar nu zeker een interessant werk oplevert.

In ‘Mansfield Park’ maken we kennis met Fanny. Iemand uit de lagere standen van Engeland die in mag trekken bij een vooraanstaande familieleden. Familieleden die uit zijn op geld, de oppervlakkige dingen in het leven en Fanny maar al te graag herinneren aan haar afkomst. Haar lichtpuntje in dit alles is haar neef Edmund met wie ze een speciale band opbouwt. Maar Fanny voelt al snel meer, alleen weet ze niet of Edmund dit ook zo voelt. Austen brengt ons met Fanny een mooi personage om te volgen. Een timide meisje die de wereld van een afstandje bekijkt om vervolgens haar eigen standpunten in te nemen. Iemand die het idee dat je moet trouwen met iemand van goede afkomst (wat in die tijd hoog in het vaandel stond) onder de loep neemt en haar eigen mening erover vormt. Hoewel Edmund haar neef is, en je daar als lezer toch een beetje overheen moet komen (het idee blijft een beetje apart voor de tijd waarin we leven maar was in Austen’s tijd gebruikelijker), vormt hij een mooie balans in haar leven. Hoewel hun liefdesverhaal pas tegen het einde van het boek echt vorm krijgt, leer je beide goed kennen. Net zoals de kleurrijke personages die Austen in het boek heeft verwerkt. De onuitstaanbare nichtjes en tantes die het verhaal een assepoester idee geven. De schrijfster maakt echt karikaturen van ze en zorgt er daarmee voor dat ze haar idee van de standenmaatschappij in Engeland meer kracht bij kan zetten. Door het contrast groot te maken kijk je met andere ogen naar de verschillen uit die tijd en zien we hier ook mooi de mening van de schrijfster in doorschemeren.

‘Het meest diepzinnige werk van Austen tot nu toe!’

Austen brengt met ‘Mansfield Park’ een diepzinnige roman die totaal anders voelt dan haar vorige werken. Te bedenken dat dit boek uitkwam na het succes van onder andere ‘Sense and Sensibility’ zal even wennen zijn geweest voor de tijd en ook nu. We krijgen namelijk geen kant en klaar liefdesverhaal voorgeschoteld, maar meer een werk dat aanzet tot denken met een liefdesverhaallijn erin. Dit zie je ook terug in de manier van schrijven van Austen. We zien haar mooie gedetailleerde manier van schrijven op de pagina’s verschijnen, waarmee ze dit keer nog meer in de gedachtes van haar personages duikt. Zo schrijft ze over de mijmeringen van Fanny over haar neef, haar twijfels over voor wie ze moet gaan en hoe ze dit moet aanpakken. Dit geeft het idee dat je echt met Fanny op pad bent en dicht bij haar in de buurt komt. Een prachtige manier van verhaalvertelling die maakt dat je helemaal in het verhaal opgaat. Een verhaal dat wel een tikkeltje langzaam van vaart is en soms hier en daar wat inzakt. Maar dat doet voor mij niet al teveel afbreuk aan het vooruitstrevende werk dat Austen met ‘Mansfield Park’ heeft neergezet.

‘Mansfield Park’ van Austen is een verhaal dat ver zijn tijd vooruit was toen het in 1800 werd uitgegeven. Het pakt door de blik van de schrijfster op de standenmaatschappij in Engeland, door het interessante hoofdpersonage en de gedetailleerde manier van schrijven.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.