Manuela Inusa, we mogen haar inmiddels wel de queen noemen van de Duitse feelgood boeken! Na de prachtige Valerie Lane serie, bracht Manuela ons het afgelopen jaar drie boeken in de ‘Kustdromen’ reeks. Een serie waar ze nu een vierde deel aan toevoegt met ‘Mooie jaren in de aardbeientuin.’ Weet het net zo te overtuigen als haar eerdere werken?
‘Amanda bracht vele gelukkige jaren met haar familie door op hun aardbeienboerderij in de buurt van Carmel-by-the-Sea. Totdat haar man Tom anderhalf jaar geleden overleed en zij alleen achterbleef met hun dochter Jane. Jane worstelt met het verlies van haar vader, en Amanda vindt het ook moeilijk om zonder haar geliefde verder te gaan en alleen de uitgestrekte velden van de boerderij te onderhouden.
Wanneer haar beste vriendin voorstelt om naar een praatgroep voor nabestaanden te gaan, hoopt Amanda dat dat de oplossing zal zijn om beter met haar verdriet om te leren gaan. Wat ze echter niet kan vermoeden, is dat ze daar een heel bijzondere ontmoeting zal hebben waardoor ze zich een belofte herinnert die ze ooit aan haar man deed.’ (Uitgegeven door Boekerij, vertaald door Marion Hardoar)
Wanneer je Boekhopper al een tijdje volgt, dan weet je: wanneer er een boek van Manuela Inusa verschijnt wordt deze zeker weten besproken op dit blog en insta! De afgelopen jaren ben ik echt fan geworden van de prachtige warme, emotionele en liefdevolle verhalen die Inusa schrijft. Met haar mooie mozaiekvertellingen weet ze ieder verhaal tot leven te brengen en ons keer op keer te trakteren op een verhaal dat staat als een huis. Met haar ‘Kustdromen’ serie wist ze al drie keer ijzersterke verhalen neer te zetten die je helemaal meenemen naar de plantages in het zonnige Californie. Met ‘Mooie jaren in de aardbeientuin’ doet Inusa dat wederom, maar ze brengt ons dit keer iets nieuws. Het meest intense verhaal dat we tot nu toe van de schrijfster hebben gelezen!
In ‘Mooie jaren in de aardbeientuin’ maken we kennis met eigenaresse van de aardbeienplantage Amanda. Als droom van haar man richtten ze jaren geleden samen een aardbeienplantage op. Want Amanda destijds nog niet wist is dat ze het alleen zou moeten gaan runnen. Haar rots in de branding, beste maatje en liefde van haar leven overlijdt namelijk wanneer de plantage net goed en wel staat. Een alles verscheurende gebeurtenis die zowel op haar als haar dochter een grote indruk maakt. Tegelijkertijd gaan Carter en zijn dochter Samantha door eenzelfde situatie. Carter verloor zijn vrouw en heeft het moeilijk om zijn draai te vinden, zijn gezin te onderhouden en er tegelijkertijd voor zijn dochters te zijn. Wanneer Amanda en Carter elkaar ontmoeten is dat misschien wel precies wat ze nodig hadden. Inusa brengt ons vier mateloos interessante personages die allemaal door hetzelfde heengaan, een intense periode van rouw. Iets wat ze allemaal op een andere manier doen en waar Inusa ons prachtig in meeneemt. Ze vertelt dit verhaal vanuit al hun perspectieven, waardoor je meteen een band met ze opbouwt. We zien de wereld door hun ogen, lezen over hun gevoelens en worden meegenomen in hun emoties. De schrijfster zet menselijke personages neer, met zo hun gebreken die je het liefst wilt omarmen. Samantha en Carter zijn echt twee lieverds, die je wilt helpen. Jane is een echte tiener en worstelt zichtbaar met alles. Net zoals Amanda die gebukt gaat onder het verlies van haar man. Inusa brengt ons een mix aan personages die je stuk voor stuk in je hart sluit.
‘Inusa’s meest intense verhaal tot nu toe!’
De schrijfster staat bekend om haar pakkende en beeldende manier van schrijven en brengt dit ook in ‘Mooie jaren in de aardbeientuin’ goed naar voren. We zien de aardbeienplantage voor ons, worden deelgenoot van de gemeenschap waar de personages in leven. Inusa slaat echter wel een andere weg in met dit vierde deel en brengt ons haar meest intense boek tot nu toe. Een boek dat in het begin ietwat zwaar aanvoelt, maar gaandeweg wel steeds meer lucht in zich krijgt. Precies weergevend waar de personages doorheen gaan, wat Inusa prachtig naar het papier heeft vertaald. Maar het zal voor de fans wel even wennen zijn. Complimenten daarnaast voor de schrijfster dat ze een onderwerp als rouwen op zo’n mooie, ontroerende manier naar het papier heeft vertaald en daarmee inzichten geeft in hoe dit voor iedereen anders kan zijn. Laat het maar aan Inusa over om dit tot in de puntjes op een respectvolle manier naar papier te brengen!
‘Mooie jaren in de aardbeientuin’ is een prachtige roman van de hand van Inusa. Een roman over een zeer beladen onderwerp dat Inusa met veel gevoel neerzet. De prachtige mozaiekvertelling, de mooie verhaalverloop en de pakkende beeldende schrijfstijl maken dit wederom een topper!