Ze staat bekend als de koningin van de historische romans, de dame die ons kan ontroeren met één doeltreffende zin. Isabel Allende staat al jaren aan de top van de romanwereld en brengt ons dit voorjaar wederom een pareltje van haar hand! Maak kennis met ‘My Name is Emilia del Valle‘.
‘In San Francisco in 1866, an Irish nun, abandoned following a torrid relationship with a Chilean aristocrat, gives birth to a daughter named Emilia del Valle. Raised by a loving stepfather, Emilia grows into an independent thinker and a self-sufficient young woman. To pursue her passion for writing, she is willing to defy societal norms. At the age of seventeen, she begins to publish pulp fiction using a man’s pen name. When these fictional worlds can no longer satisfy her sense of adventure, she turns to journalism, convincing an editor at The Daily Examiner to hire her. There she is paired with another talented reporter, Eric Whelan. As she proves herself, her restlessness returns, until an opportunity arises to cover a brewing civil war in Chile. She seizes it, as does Eric, and while there, she meets her estranged father and delves into the violent confrontation in the country where her roots lie. As she and Eric discover love, the war escalates and Emilia finds herself in extreme danger, fearing for her life and questioning her identity and her destiny.’ (Uitgegeven door Penguin Random House).
Ze brengt ons de meest interessante verhalen om te lezen, vol cultuur, krachtige personages en beschrijvingen die je het gevoel geven dat je zelf naast de personages in het verhaal staat. Schrijfster Isabel Allende staat al jaren hoog op mijn lijstje van favoriete historische roman (die neigen naar literatuur) schrijvers en met ‘My Name is Emilia del Valle’ bewijst ze maar weer eens dat ze daar precies op haar plek is!
In ‘My Name is Emilia del Valle’ maken we kennis met Emilia. Ze heeft niet de meest fijne start gehad in het leven, doordat haar vader en vandoor ging voordat ze überhaupt was geboren. Emilia werd daarna opgevoed door haar stiefvader, die in haar alle talenten ziet die ze heeft. Vooral het talent voor het schrijven van verhalen, iets dat in die tijd nog niet door vrouwen kon worden gedaan door de maatschappelijke normen en waarde die gelden. Samen komen ze tot de oplossing dat Emilia verhalen zal schrijven onder een mannelijke naam om zo haar droom na te jagen. Wanneer ze in contact komt met een belangrijk iemand uit de krantenwereld, besluit ze de gok te wagen en hem ervan te overtuigen dat zij zijn nieuwe journalist moet worden. Een baan die ze krijgt, maar daarmee ook meteen een moeilijke opdracht om haarzelf te bewijzen. Ze mag verslag doen van de burgeroorlog in Chile, de plek waar haar vader vandaan komt. En daarmee krijgt ze niet alleen een kans om haar talenten in een uiterst gevaarlijke situatie te laten zien, maar ook om meer te weten te komen over haar eigen roots. Allende presenteert ons met Emilia een personage zoals we ze vaker van haar zien. Iemand met pit, kracht, die zich niet snel uit het veld laat slaan. Maar ook iemand met een moeilijke start in het leven, die blijft zoeken naar haar plek in de wereld. We volgen het verhaal vanuit de ik-vorm waardoor we mooi dicht bij haar in de buurt worden gebracht. Dit maakt dat we haar hopeloosheid voelen, haar kracht en tegelijkertijd haar eerste stappen in een nieuwe wereld vanaf het begin meteen kunnen zien. Emilia voelt als een menselijk personage, iemand die je tegen zou kunnen komen op straat. Meeleven met dit personage is dan ook een understatement. Emilia voelt als een vriendin tegen het einde van het boek, waar je nog boek na boek over zou willen lezen.
‘Allende presenteert ons kunst in boekvorm!’
Iets dat vooral komt door de prachtige schrijfstijl van Allende, die ook in dit boek mooi gedetailleerd is. Laat het maar aan Allende over om met bloemrijke omschrijvingen te komen, die vaak ook nog onderliggende boodschappen bevatten waarvan de puzzelstukjes iets later in het boek pas zullen vallen. Kunstwerken van verhalen die je alleen zo kunt omschrijven: als kunst. Mooi daarbij ook dat Allende er wederom voor kiest om cultuur en geschiedenis een grote rol in het verhaal te geven. Ze presenteert ons gedegen onderzoek naar de geschiedenis van Chili die ze door het verhaal heen weeft. Dit geeft een goed beeld van wat er zich allemaal daar heeft afgespeeld. Doordat Emilia een journalist is, wordt dit feitelijk naar voren gebracht, wat inzichten geeft en maakt dat je het gevoel hebt dat je zelf aanwezig bent. Maar wat voor mij in het hart van dit verhaal zit is een emotionele zoektocht van een vrouw die haar roots probeert te ontrafelen. Die wil weten waarom haar vader haar heeft achtergelaten. Iets dat Allende met veel gevoel voor emoties naar het papier brengt, waardoor je helemaal wordt meegezogen in deze emotionele rollercoaster.
‘My Name is Emilia del Valle’ is wederom een parel van de hand van Allende. Een verhaal dat staat door het krachtige hoofdpersonage, haar zoektocht naar haar verleden, Chili als decor en de spanning eromheen. De schrijfstijl van Allende straalt weer net als in haar vorige boeken, prachtig gedetailleerde met literaire omschrijvingen. Een verhaal om niet meer te vergeten!