Wanneer Anna van de ene op de andere dag wordt ontslagen en de schuldeisers letterlijk voor de deur staan, besluit ze om een sprong in het diepe te nemen. Ze pakt haar spullen bij elkaar en vertrekt met haar twee dochters op een rondreis met de camper van haar vader. Een reis die hen meer zal brengen dan ze in eerste instantie voor ogen hadden. We lezen erover in het ontroerende en pakkende verhaal ‘Onder de sterren‘ van Virginie Grimaldi.
‘Anna’s leven staat op een kantelpunt. Ze heeft torenhoge schulden, haar dochters van 17 en 12 kampen met allerlei problemen, en ze is eigenlijk non-stop aan het werk. En dan wordt ze ontslagen. Ze kan met de geldsom die ze meekrijgt haar schulden afbetalen, of ze kan iets totaal impulsiefs doen, iets wat ze eigenlijk nooit zou durven: het is nu of nooit. Ze leent het camperbusje van haar vader, zet haar verblufte dochters achterin en begint te rijden richting noorden. Het doel: niet ten onder gaan, haar gezin bijeen houden en hopelijk ergens een glimp opvangen van het noorderlicht…’ (Uitgegeven door Oceaan boeken, vertaald door Aniek Njiokiktjien en Renate Hagenouw).
Sommige boeken pakken je vanaf de eerste pagina en zorgen dat je verliefd wordt op het verhaal terwijl je gezamenlijk een reis maakt met het hoofdpersonage. Iets dat zeker geldt voor ‘Onder de sterren’. Dit verhaal wist mij te ontroeren, pakken, te verwonderen en verbazen. Een verhaal dat je nog lang bij je zal dragen na het lezen van de laatste pagina.
In ‘Onder de sterren’ maken we kennis met drie vrouwen. Moeder Anna, oudste dochter Chloé en de jongste dochter Lily. Anna heeft een pittige tijd achter de rug. Na de scheiding van haar man heeft ze torenhoge schulden en wordt ze ook nog eens halsoverkop ontslagen. Ze krijgt een geldsom mee van haar baas, precies genoeg om haar schulden af te betalen en opnieuw te beginnen. Maar een langgekoesterde wens om een rondreis te maken ligt ineens binnen handbereik als haar vader een camperbusje koopt. Anna besluit om een keuze te maken die ze nooit voor mogelijk had gehouden, ze gaat op roadtrip met haar twee dochters. Hoewel de twee in eerste instantie wat aarzelen, gaan ze met zijn drieën op een onvergetelijke reis die alles zal veranderen. Grimaldi brengt ons deze reis door de ogen van de drie vrouwen. Hierbij laat ze ons mooi dicht bij hen en hun gevoelens in de buurt komen, door de verhaallijnen rondom Anna en Chloe op te tekenen vanuit de ik-vorm. De jonge Lily komt aan het woord in dagboekvorm. Dit geeft een intiem inkijkje in hun levens en maakt dat je vanaf het eerste moment samen met hen op pad gaat. We ontrafelen hun verhalen, krijgen een inkijkje in hun gevoelens en emoties. Daarbij brengt Grimaldi voor mij drie vrouwen naar het papier die mateloos interessant zijn om te volgen. Anna is aan het helen van haar relatie en de afgelopen jaren, probeert het allemaal goed te doen, maar het is tijd om voor haarzelf te kiezen. Chloe is een tiener die niet lekker in haar vel zit en te maken krijgt met een aantal zaken rondom volwassen worden die door Grimaldi prachtig en met veel gevoel naar voren worden gebracht. En Lily laveert tussen dit alles en vindt steeds meer over haarzelf uit terwijl ze de stappen richting tienerschap zet. Grimaldi zet naast deze drie krachtige personages een heel kleurenpallet neer aan pakkende personen die ze op het pad laat komen van de drie vrouwen. Hiermee brengt ze ons een vol en sprankelend verhaal.
‘Een verhaal dat je niet meer los zal laten!’
Grimaldi brengt ons een emotioneel verhaal met een gedetailleerde schrijfstijl. Ze weet als geen ander hoe ze de emoties van haar personages moet uitdiepen en ons een goed beeld hiervan moet geven. Dit maakt dat we de personages compleet kunnen doorgronden en vrij snel een band met ze vormen. Maar deze gedetailleerde schrijfstijl zien we niet alleen terugkomen bij de personages en hun emoties, ook in de omschrijvingen van de natuur en de omgeving waarin ze zich bewegen zien we mooie zintuigelijke waarnemingen op de voorgrond verschijnen die ons helemaal meenemen. Wat dit boek voor mij er echter het meeste bovenuit laat springen zijn de prachtige onderliggende boodschappen die in het verhaal zijn verwerkt. Het is een verhaal geworden over levensprocessen, over opgroeien, hartverlangens, opvoeding, opgroeien, volwassen worden en ga zo nog maar even door. De band die tussen Anna en haar dochters door Grimaldi wordt omschreven is bewonderenswaardig en maakt dat dit alles nog net even harder binnenkomt. De tissues bij de hand houden is voor dit boek dan ook zeker geen overbodige luxe. Het laatste dat het voor mij helemaal compleet maakt is de humor die de schrijfster in lichte maten terug laat komen in het verhaal en het net even dat beetje extra geeft om de balans goed te houden tussen zwaarte en luchtigheid.
Grimaldi zet met ‘Onder de sterren’ een ijzersterk en emotioneel verhaal neer dat pakt door de krachtige dames, de beeldende schrijfstijl van de schrijfster en de prachtige verhaalverloop. Een verhaal om nooit meer te vergeten en nog vaak te herlezen!