Mensen zijn ontzettend veerkrachtig, vaak realiseren we ons dat pas als we een zware tijd achter de rug hebben. Hoofdpersonen Alfie en Alice ontmoeten elkaar tijdens zo’n zware tijd, in het ziekenhuis met alleen een gordijn tussen hen. Het vormt de basis van een tranentrekkend, prachtig verhaal ‘Before I Saw You‘ van Emily Houghton, uitgegeven door Bantam Press (imprint van Penguin UK).
‘Alfie Mack has been in hospital for months recovering from an accident. A new face on the ward is about as exciting as life gets for him right now, so when someone moves into the bed next to him he’s eager to make friends. But it quickly becomes clear that seeing his neighbour’s face won’t happen any time soon.
Alice Gunnersley has been badly burned and can’t even look at herself yet, let alone allow anyone else to see her. She keeps the curtain around her bed firmly closed, but it doesn’t stop Alfie trying to get to know her. And gradually, as he slowly brings Alice out of her shell, might there even be potential for more?’
Verhalen waarin hoop en veerkracht centraal staan hebben vaak het vermogen om je vast te pakken, je mee te nemen in een emotionele rollercoaster en nog lang bij te blijven na het omslaan van de laatste pagina. Een omschrijving die ook helemaal past bij de debuutroman van de Britse Emily Houghton, ‘Before I Saw You’. Houd de tissues maar bij de hand want dit boek is een ware tranentrekker!
Maak kennis met Alfie en Alice. Alfie, een man met een goed gevoel voor humor en het hart op de juiste plaats spendeert zijn dagen in het ziekenhuis, waar hij ligt omdat hij een beenamputatie heeft gehad. Al een tijdje heeft hij geen nieuwe buurman of buurvrouw op de kamer totdat Alice verschijnt. Nou ja, verschijnt, Alfie heeft haar nog nooit gezien alleen haar stem gehoord. Alice is namelijk binnengebracht met derdegraads brandwonden en wil zich het liefst voor de rest van haar leven verstoppen voor de wereld. Houghton brengt de twee samen tijdens deze moeilijke tijd en laat zien dat hoop houden belangrijk is voor herstel. De schrijfster zet met Alice en Alfie twee mateloos interessante personages neer, die je ontmoet tijdens een van de meest intense momenten uit hun leven. Doordat Houghton het verhaal vanuit beide perspectieven schrijft en ze meteen hun gevoelens en emoties blootlegt vorm je al snel een onbreekbare band met de personages. Niet vaak zie je dat een schrijver je meteen meeneemt in de verschrikkelijke gebeurtenissen die de personages hebben gevormd tot wie ze nu zijn, meestal wordt er meer een aanloop genomen, maar Houghton manier van verhaalvertelling werkt. Vanaf de eerste pagina zit je meteen in het verhaal.
‘Tranentrekkend mooi verhaal!’
Houghton zet een prikkelend verhaal neer, niet alleen door de unieke verhaalinsteek, maar ook door haar vlotte doch gedetailleerde schrijfstijl. Beiden personages hebben hun eigen stem. Waardoor je, zelfs al zou je niet de naam boven het hoofdstuk lezen, nog steeds doorhebben wie er aan het praten is. Dit bewerkstelligt Houghton vooral omdat ze ook veel aandacht besteedt aan de binnenwereld van Alice en Alfie. Zo zijn niet alleen de dialogen die ze voeren krachtig, maar ook de gedachtes die ze hebben die de schrijfster prachtig naar papier heeft vertaald. Het zijn de onderliggende boodschappen die dit verhaal compleet maken voor mij. Houghton laat zien hoe hard je moet werken om jezelf helemaal te accepteren, zeker na een verschrikkelijke gebeurtenis. Ze geeft woorden aan de emoties die mensen daarbij voelen en laat zien hoe ontzettend veerkrachtig mensen zijn.
Prachtig, prikkelend en tranentrekkend mooie verhaalinsteek. Ik ben fan van ‘Before I Saw You’. Het verhaal ontroert vanaf de eerste pagina, schittert door de interessante personages en pakt door schrijfstijl van Houghton!
