Recensie: Belgravia, Julian Fellowes

In een klap werd hij bekend toen de hitserie Downtown Abbey uitkwam. Julian Fellowes brengt ons nu de roman Belgravia waar je wordt meegenomen in de wereld van de Britse elite uit 1800. Een wereld waar intriges en schandalen vrijspel hebben achter de deuren van Londens meest imposante huizen.

96c6263b91dba4d4ad2557e6ef800880_cache_Op 15 juni 1815 organiseerde de hertogin van Richmond in Brussel een groots bal ter ere van de hertog van Wellington. Vlak na middernacht kwam onverwacht het bericht dat Napoleon de grens was overgestoken, waardoor Wellington zijn mannen op stel en sprong de oorlog in moest leiden. Veel officieren die op het slagveld omkwamen, droegen hun avondkleding nog. Belgravia begint op deze vooravond van de slag bij Waterloo. Genodigden op het legendarische bal zijn James en Anne Trenchard, die in de handel een fortuin hebben verdiend. Hun dochter Sophia maakt een onuitwisbare indruk op Edmund Bellasis, de zoon en erfgenaam van een prominente Britse familie. Maar tijdens het bal gebeurt er iets wat in ieders leven zijn sporen zal nalaten. En vijfentwintig jaar later, als de twee families neerstrijken in de nieuwe wijk Belgravia, heeft dit geheim nog steeds gevolgen. Achter de deuren van de imponerende huizen vormt zich een web van leugens en intriges…

Een roman van de man achter Downtown Abbey leidde bij mij tot hoge verwachtingen voor Belgravia. Verwachtingen die zeker uit zijn gekomen. Belgravia zit vol spanning, listige plannetjes en hartstochtelijke liefde. Belgravia schetst het portret van de elite in Engeland in 1800. Door Fellowes manier van schrijven zit je al snel in het verhaal. Hij schakelt van personages zonder je te verwarren en zoals je van hem gewend bent komt ook in dit boek de hiërarchie tussen de personages goed naar boven. Je leest het verhaal vanuit meerdere personages wat ervoor zorgt dat het verhaal rond is en je niet met vragen achterblijft.

Fellowes geeft zijn lezers net genoeg ruimte om zich comfortabel te voelen met de personages

Ik was nog niet bekend met Fellowes schrijfstijl en moest er dan in het begin ook even inkomen. Belgravia bevat ontzettend veel karakters en pas op de helft van het boek ben je vertrouwt genoeg met ze om ze allemaal uit elkaar te houden. Vanaf dat punt neemt het verhaal dan ook een vaart waardoor je het boek niet meer los kunt laten en door wilt blijven lezen. Fellowes geeft zijn lezers net genoeg ruimte om zich comfortabel te voelen met de personages. Als je dat punt eenmaal hebt bereikt neemt hij je verder mee in de wereld waar leugens en intriges boventoon voeren. Spannend en verslavend tegelijk!

Belgravia is een roman die je meeneemt in de wereld van de Britse elite en je niet meer los zal laten. Liefde, intriges en onverwachtse momenten slepen je een verhaal in dat je nog lang zal bijblijven.

Heb jij Belgravia ook gelezen? Laat bij de reacties weten of je er net zo enthousiast over bent als ik!

1 Comment

Add Yours

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.