De schrijfster waar ik altijd blij van word als er weer een nieuw boek verschijnt. Sarah Jio, die niet alleen beschikt over een vlotte en beeldende schrijfstijl, maar dit ook weet te combineren met de prachtige, unieke verhalen die uit haar pen vloeien. In oktober kwam ‘Bloemen voor mijn dochter‘ uit, tijd om het te bespreken.
‘Een vrouw komt bij in het ziekenhuis, ze is in de war en lijdt aan geheugenverlies. Ze krijgt te horen dat ze Caroline heet en al jaren een eenzaam en teruggetrokken leven leidt in een appartement aan de Seine. Verder is het enige houvast dat ze heeft wat vage flarden van herinneringen aan een man en een jong kind, en Caroline probeert uit alle macht haar verleden terug te krijgen.
Als Caroline naar huis mag, vindt ze daar in een kast een stapel brieven van ene Celine, een jonge weduwe die in de Tweede Wereldoorlog met haar vader en dochter in hetzelfde appartement woonde en die werkte in een bloemenwinkel. Geschokt leest ze over de nazicommandant die Celine chanteerde met haar Joodse afkomst en haar dwong zijn minnares te worden. Over de afschuwelijke dingen die Celine moest doen om haar innig geliefde dochter te beschermen. Naarmate Caroline verder leest, komen er steeds meer herinneringen boven, en langzamerhand realiseert Caroline zich hoe sterk de overeenkomsten tussen haar en Celine zijn.’
Sarah Jio, ze behoort toch wel tot mijn rijtje van favoriete auteurs. Een schrijfster waarvan de boeken over het algemeen altijd pareltjes op zichzelf zijn. ‘Bloemen voor mijn dochter’ doet daar zeker niet voor onder, ik durf zelfs te stellen dat het één van de beste boeken is die Jio tot nu toe heeft geschreven. Vanaf de eerste pagina floreert de beeldende, haast poëtische schrijfstijl van de schrijfster in het licht van het uniek verhaal. Zo vormen omschrijven als ‘raven zwart haar’ en ‘bomen beginnen schitterend rood, bruin, geel en warm oranje te kleuren’, geen uitzondering maar de regel. Het is deze schrijfstijl die je meteen het verhaal intrekt.
‘Bloemen voor mijn dochter’ sprankelt door de beeldende doch vlotte schrijfstijl van Jio.
‘Bloemen voor mijn dochter’ is geschreven vanuit twee personages, die beschikken over hun eigen stem. Vanaf het begin weet je dan ook meteen wie er praat. Dit heeft uiteraard ook te maken met de unieke setting, een van de dames lijdt namelijk aan geheugenverlies, terwijl de andere haarzelf in continue spanning bevindt door de tweede wereldoorlog. De verhalen complimenteren elkaar en worden op een prachtige manier door Jio verweven naar één verhaal. Een verhaal dat uniek is, dat diep raakt en waarbij je met de personages vanaf de eerste pagina mee kunt leven. Door de ik-vorm die de schrijfster hanteert voelt het daarnaast of je over hun schouders meekijkt en echt deel bent van het verhaal.
‘Bloemen voor mijn dochter’ sprankelt door de beeldende doch vlotte schrijfstijl van Jio. Het verrast in de verhaalvertelling, de unieke setting en de krachtige personages. Een aanrader met de hoofdletter A!
Heb jij ‘Bloemen voor mijn dochter’ ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van het boek vindt!
