Vorige jaar gingen 2.1 miljoen schooluren verloren in Engeland door menstruatie. Een derde daarvan door schaamte rondom het onderwerp en het feit dat mensen ermee gepest worden. Reden voor schrijfster Lucy Cuthew om haar debuut YA ‘Blood Moon’ te wijden aan dit onderwerp, en wat een verhaal zet ze daarmee neer!
‘During astronomy-lover Frankie’s first sexual experience with the quiet and lovely Benjamin, she gets her period. It’s only blood, they agree. But soon a graphic meme goes viral, turning an innocent, intimate afternoon into something disgusting, mortifying and damaging. As the online shaming takes on a horrifying life of its own, Frankie begins to wonder: is her real life over? Blood Moon is a punchy, vivid and funny story of first-time love, hormone-fuelled sexuality and intense female friendships – whilst addressing, head-on, the ongoing exploitation of young girls online and the horror of going viral. Both shocking and uplifting, it cuts to the heart of what it is to be a teenager today and shows the power of friendship to find joy in even the darkest skies.‘
Een maand geleden werd ik benaderd door Walker Books, of ik het debuut van Lucy Cuthew, ‘Blood Moon’ wilde recenseren. Na het lezen van de samenvatting was ik meteen benieuwd naar het verhaal. Het zou het perfecte boek zijn voor fans van onder andere Sarah Crossan boeken, en ik kan je zeggen: wauw wauw wauw! ‘Blood Moon’ heeft mij compleet van mijn sokken geblazen door de pakkende verhaallijn, het taboe-onderwerp dat het blootlegt en de geweldige personages. Een boek waar je stil van bent.
In ‘Blood Moon’ maken we kennis met Frankie, een vrolijke meid die geniet van haar middelbare schooltijd en alles wat daarbij komt kijken. Ze is tot over haar oren verliefd op Benjamin. Als ze tijdens haar eerste seksuele ervaring met Benjamin ongesteld wordt, lijkt dat geen probleem. Het is immers maar een beetje bloed, besluiten de twee. Snel vergeten en door. Helaas verandert Frankie’s wereld in een ware nachtmerrie als er een meme de rondte doet over deze gebeurtenis en de hele school besluit om haar te pesten. Cuthew zet met Frankie een personage neer waar je vanaf de eerste pagina meteen een connectie mee voelt, ze is aardig, geeft om andere en bezit ook over een fijne krachtige stem waardoor ze op geen een moment als naïef overkomt. Een personage waar je al snel een band mee opbouwt, perfect om je de rest van het verhaal in te zuigen.
‘Een pakkend verhaal, met een broodnodig stukje educatie’
De schrijfster schrijft dit verhaal in de vrije versvorm, iets wat we eerder hebben gezien bij Sarah Crossan en een schrijfstijl waar ik echt van ben gaan houden. Het geeft een fijne soort flow aan het verhaal. Dit in combinatie met de verhaalvertelling vanuit de ik-vorm zorgt ervoor dat je dichtbij Frankie komt. Cuthew’s schrijfstijl laat zich het beste omschrijven als heerlijk vlot gecombineerd met een beeldende pen (soms zelfs op het poëtische af). Een schrijfstijl die zorgt dat je niet wilt stoppen met lezen. Al ligt dit ook aan de onderwerpkeuze van Cuthew, want wauw wat weet deze schrijfster een mooi onderwerp uit te lichten. Uniek ook, nog niet eerder las ik een boek waar ongesteldheid zo’n grote rol in speelt. En het is nodig als je de cijfers leest, ik kon mijn ogen niet geloven toen ik las dat 2.1 miljoen schooluren verloren gaan door ongesteldheid (klachten), pesterijen en schaamte. Voor iets dat zo natuurlijk is en bij het leven hoort.
Cuthew besteedt op een respectvolle doch rauwe manier aandacht aan periodshaming en laat daarmee goed zien wat het met iemand doet als dit gebeurt. Ze schuwt niet weg om de kwetsende verwensingen naar het papier te vertalen en je als lezer met je neus op de feiten te drukken. Daarnaast schittert dit verhaal voor mij vooral door de onderliggende boodschappen die Cuthew in het verhaal heeft verwerkt. Ze geeft jongeren mee dat ongesteldheid normaal is, dat je je er niet voor hoeft te schamen, dat shaming vreselijk is en dat het iemands zelfvertrouwen compleet kan verwoesten. Hierdoor zet ze niet alleen een intrigerend verhaal neer, maar ook een broodnodig educatief verhaal.
‘Blood Moon’ heeft mij geraakt, ontroert, laten lachen en nog meer onderwezen over de problemen waar veel jongeren dagelijks mee te maken hebben. De schrijfstijl van debutant Cuthew straalt in het licht van de uniekheid van dit verhaal. Dit verhaal is geen aanrader, het is een must-read, een verhaal dat in iedere schoolbibliotheek ter wereld moet staan zodat het op ieder moment steun kan bieden, uitgedeeld worden tijdens de eerste jaren van de middelbare school. Dit boek is uniek!
Heb jij ‘Blood Moon’ ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van dit verhaal vindt!
