Jarenlang aan de top staan van de tenniswereld, om na je pensioen binnen een paar jaar je record verwoest te zien worden door een nieuwkomer. Tijd voor Carrie om haar tennisschoenen nog een keer te strikken en haar record terug te veroveren in ‘Carrie Soto is Back’ van Taylor Jenkins Reid.
‘Carrie Soto is fierce, and her determination to win at any cost has not made her popular. But by the time she retires from tennis, she is the best player the world has ever seen. She has shattered every record and claimed twenty Grand Slam titles. And if you ask Carrie, she is entitled to every one. She sacrificed nearly everything to become the best, with her father, Javier, as her coach. A former champion himself, Javier has trained her since the age of two.
But six years after her retirement, Carrie finds herself sitting in the stands of the 1994 US Open, watching her record be taken from her by a brutal, stunning player named Nicki Chan.
At thirty-seven years old, Carrie makes the monumental decision to come out of retirement and be coached by her father for one last year in an attempt to reclaim her record. Even if the sports media says that they never liked “the Battle-Axe” anyway. Even if her body doesn’t move as fast as it did. And even if it means swallowing her pride to train with a man she once almost opened her heart to: Bowe Huntley. Like her, he has something to prove before he gives up the game forever.’ (Uitgegeven door Penguin Random House).
Taylor Jenkins Reid, ik maakte voor het eerst kennis met dit schrijftalent in de zomer van dit jaar toen ik ‘Malibu Rising’ las. Een verhaal dat pakkend, prikkelend en ontroerend tegelijkertijd was. Ik was dan ook meteen benieuwd toen ik las dat ‘Carrie Soto is Back’ uit zou komen. Zou het net zo goed zijn als het eerdere verhaal van Jenkins Reid, zou het de verwachtingen zelfs overstijgen, of juist niet? Ik kan je zeggen: Jenkins Reid overtreft niet alleen de verwachtingen. Met dit boek raakt ze je diep in je lezershart met een ontroerend verhaal dat aanzet tot denken, pakt vanaf de eerste pagina en je nog lang na het lezen van het boek bezig zal houden!
In ‘Carrie Soto is Back’ maken we kennis met toptennisser Carrie. Jarenlang wist ze de ene naar de andere tennisser van het veld te spelen, gooide ze haar hele hebben en houden in de strijd om voor de winst te gaan en wist ze daarmee haar fans maar ook haar haters te verbazen. Maar na een lange succesvolle carrière, bevindt ze haarzelf in een moeilijk moment van haar leven. Haar beroemdheid loopt op zijn einde, haar manier van leven heeft ervoor gezorgd dat ze zowel geen partner als vrienden heeft en haar manier om met emoties om te gaan is discutabel. Net zoals haar drang naar het winnen van zoveel mogelijk wedstrijden. Na zes jaar is deze nog niet afgenomen en al helemaal niet als ze ziet hoe een nieuwe tennisser het ene naar het andere record verslaat, zo ook dat van haar. Tijd voor Carrie om opnieuw het veld op te gaan en haar record terug te claimen, en niet alleen dat. Jenkins Reid brengt ons een gelaagd personage. Een personage waar je in het begin geen connectie met haar kunt vormen door haar afstandelijkheid, maar beetje bij beetje wordt ze meer open en eerlijk naar haarzelf en de lezer. De schrijver brengt ons dan ook een personage dat steeds meer onder je huid kruipt, waar je van gaat houden en waar je een band mee voelt. Dit komt vooral door de open manier van schrijven van Jenkins Reid. Ze weet, net zoals in haar voorgaande boeken, als geen ander hoe ze emoties naar papier moet vertalen. We worden met iedere pagina die we omslaan meer deelgenoot gemaakt van het leven van de tennisser, van haar binnenwereld en wat zich afspeelt in haar hoofd. De altijd krachtige dame, die door iedereen wordt gevreesd, wordt een mens met gevoelens en emoties. Een ontwikkeling waar je als lezer vanaf de zijlijn alleen maar door ontroert kunt raken.
‘Ontroerend, passievol en pakkend!’
Jenkins Reid laat in ‘Carrie Soto is Back’ wederom haar beeldende manier van schrijven stralen. Dit doet ze met pakkende omschrijvingen, zintuigelijke waarnemingen en door situaties inzichtelijk te maken met beeldende observaties. Maar dat niet alleen, Jenkins Reid neemt het een stapje verder door je echt mee te nemen in de binnenwereld van haar personage en de mensen om haar heen. Hierdoor leer je ze door en door kennen en ontstaat die mooie connectie tussen personages en lezers, die je het beste kunt omschrijven als vriendschap. Daarnaast brengt de schrijver ons een verhaal over de liefde voor sport, die mooi voelbaar is. Niet alleen in de manier waarop Carrie naar de sport kijkt, maar ook door de beschrijvingen, kennisoverdracht en manier van schrijven over het onderwerp. Wie dan ook niets van tennis weet, komt zeker goed mee in dit verhaal en zal zich na het lezen van het boek misschien wel een klein beetje een kenner kunnen noemen.
Jenkins Reid brengt ons met ‘Carrie Soto is Back’ een ontroerend verhaal, over vergane glorie en de drang om te vechten voor je doelen. Ze brengt ons een veerkrachtig verhaal, waarin ze laat zien dat je tot meer in staat bent dan je zelf denkt. Een verhaal dat staat als een huis door haar prachtige manier van schrijven en de indrukwekkende, ontroerende verhaallijn die beklijft. ‘Carrie Soto is Back’ zou zomaar eens het beste boek van dit jaar kunnen zijn!