Recensie: ‘Cinder & Ella’, Kelly Oram

Assepoester, toch wel een van mijn favoriete sprookjes. Het alom bekende verhaal waarin het ‘gewone’ meisje, dat opgroeit als bediende, de aandacht trekt van de aantrekkelijke prins. De afgelopen jaren zijn er meerdere adaptaties op gemaakt, maar geen een wist mij zo te overtuigen als ‘Cinder & Ella‘ van Kelly Oram.

‘Na maanden revalideren mag Ella eindelijk naar huis. Niet naar haar moeder, zij kwam om bij het auto-ongeluk, maar naar haar vader die ze nauwelijks kent. Hij woont in Hollywood met zijn nieuwe gezin, maar Ella’s stiefzussen zitten niet op haar te wachten. Ella mist haar moeder en blogvriend Cinder. Sinds het ongeluk heeft ze niks van zich laten horen, maar stiekem droomt ze van hem. Wat ze niet weet is dat Cinder haar ook mist, én de hotste acteur van Hollywood is…

Er zijn maar weinig schrijvers die het voor elkaar krijgen dat ik tot in de late uren nog zit te lezen omdat ik het boek niet weg kan leggen. Maar boy oh boy wat heeft Kelly Oram een prachtig verhaal geschreven! Ik heb het in één keer uitgelezen, werd gegrepen door de fenomenale, taboedoorbrekende verhaal-insteek. Door Oram’s verfijnde pen, waarmee ze de emoties van haar personages rauw blootlegt. Sit back and relax want dit wordt een lovende recensie van heb ik jou daar!

In ‘Cinder & Ella’ maken we kennis met Ella en popster Brian. Ella heeft net een revalidatietraject achter de rug, na een verschrikkelijk auto-ongeluk waar ze haar moeder bij verloor, als ze bij haar vader, stiefmoeder en stiefzussen gaat wonen. Hoewel ze wel wat steun kan gebruiken maken laatstgenoemde haar leven tot een ware hel. Ella wordt gepest, uitgemaakt voor de meest verschrikkelijke dingen omdat ze tijdens het auto-ongeluk een groot gedeelte van haar lichaam verbrand heeft. Aan de andere kant van de stad zit Brian, de populairste jonge acteur van het moment in een andere benarde situatie. Hoe ingewikkeld zijn leven ook is, hij kijkt uit naar de momenten waarop hij kan chatten met zijn Ella. Oram beschrijft Cinder & Ella vanuit beide perspectieven en brengt je zo dichtbij haar personages. Waarin ze vooral is geslaagd bij Ella, je voelt haar frustratie, haar woede, haar onmacht. Doordat je haar gedachtes leest word je zo meegezogen in het verhaal dat je er haast onderdeel van wordt.

‘Oram laat een hele nieuwe kant van ‘schoonheid’ zien’

De schrijfster zet twee complexe personages neer die allebei worstelen met het leven. Het klassieke ‘Assepoester’ verhaal ging gepaard met een flinke laag glazuur splijtende sugarcoating, maar Oram brengt iets verfrissend naar de pagina’s. Haar personages zijn niet het evenbeeld van perfectie, verre van zelfs. Maar juist dat maakt dat dit verhaal raakt tot op het bot en taboedoorbrekend is. Oram geeft een hele nieuwe kijk op ‘schoonheid’ door onderwerpen als derdegraadsbrandwonden en mentale gezondheid naar voren te brengen. Haar ‘assepoester’ worstelt met haar nieuwe leven, haar nieuwe ik, en laat daarmee zoveel kracht zien. Ik kan mij goed voorstellen dat dit boek een prachtige steun zou kunnen zijn voor mensen die door eenzelfde situatie gaan. Vooral ook omdat de schrijfster de onmacht van haar personage zo prachtig, kwetsbaar weet te vangen en rauw naar de pagina’s weet te vertalen. Maar ook door de onderliggende boodschappen, als ‘ook al zit het leven verschrikkelijk tegen en vind je het niet meer de moeite waard, ook voor jou ligt er een mooie toekomst in het verschiet’. Het zijn dit soort boodschappen die tussen de regels door verwerkt zijn die een extra lading aan het verhaal meegeven.

Over Oram’s schrijfstijl kan ik kort zijn, deze is in een woord: fenomenaal! Het houdt balans tussen heerlijk vlot op de momenten dat het verhaal wat snelheid kan gebruiken en prachtig detailrijk als er meer diepgang in het verhaal gevraagd wordt. Oram voelt het verhaal en haar lezers perfect aan en zet daarmee een verhaal neer dat alles bevat wat je in een goed boek wilt hebben: spanning, liefde, diepgang. En dat allemaal gecombineerd met een schrijfstijl die ervoor zorgt dat je het boek niet meer weg kunt leggen.

Ik ben meer dan positief verrast door ‘Cinder & Ella’, ik ben fan! Dit verhaal is geen aanrader, het is een mustread met de hoofdletter M. Een verhaal dat de tranen in je ogen zal brengen van het lachen, maar ook van ontroering. Ik kan niet wachten om verder te lezen over Cinder en Ella in het tweede deel van deze duologie.

Heb jij ‘Cinder & Ella’ ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van dit verhaal vindt!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.