Recensie: ‘De boekhandel van Teheran’, Marjan Kamali

‘Een krachtig liefdesverhaal over verlies, troost en de speling van het lot’. Zo wordt de roman van Marjan Kamali ‘De boekhandel van Terehan‘ omschreven. Op Valentijnsdag kwam het boek uit en ik kan alvast een tipje van de sluier oplichten: ‘deze wil je niet missen!’

Teheran, 1953. Roya brengt de uren na school graag door in de boekhandel van meneer Fakhri, die vol staat met boeken, pennen, inktpotjes en schrijfpapier. De kasten met literatuur en poëzie oefenen de grootste aantrekkingskracht op haar uit. Wanneer Roya op een dag een andere jonge klant ziet, Bahman, is het liefde op het eerste gezicht. 

Roya heeft met Bahman afgesproken op een plein, om samen naar een huwelijksloket te gaan, maar op de bewuste dag wordt er een coup gepleegd die Iran voor altijd zal veranderen. In de chaos komt Bahman niet opdagen. Wekenlang zoekt Roya hem, maar het mag niet baten. Tot bijna veertig jaar later, wanneer Roya door een speling van het lot eindelijk de kans krijgt om Bahman de vragen te stellen die haar al die tijd achtervolgd hebben.

Het eerste wat ik na het lezen van ‘De boekhandel van Terehan’ dacht was: ‘wauw!’. Schrijfster Marjan Kamali heeft een verhaal neergezet dat niet alleen prachtig is geschreven maar ook vanaf de eerste pagina meteen weet te pakken. Het is liefdevol, spannend en ontroerend. Hoewel ik hiervoor nog nooit werk van Kamali had gelezen staat ze nu zeker op mijn lijstje met favoriete romanschrijvers.

‘De sprankelende schrijfstijl van Kamali trekt je meteen het verhaal in’

Vanaf de eerste pagina weet de schrijfster je meteen mee te nemen in het verhaal. ‘De boekhandel van Teheran’ is geschreven vanuit de alwetende persoon, waardoor je als een vogel boven het verhaal hangt en over iedereen iets te weten krijgt. Hoewel deze manier van schrijven vaak voor een rond verhaal zorgt, zorgt het er ook voor dat je niet heel dichtbij de personages komt. Kamali bewijst dat het tegendeel waar is, je komt zo dichtbij de personages dat je ze al snel in je hart sluit en met ze meeleeft. Dit is vooral toe te schrijven aan haar beeldende, gedetailleerde, haast poëtische manier van schrijven. Zo schrijft ze: “Deze onwerkelijke wereld van mondaine mannen en vrouwen was al even bedwelmend als de gebakjes in de vitrines.” En geeft ze daarna een doeltreffende beschrijving: “De modieuze jonge vrouwen met volmaakte golven in het haar, leken op buitenlandse actrices die ze alleen op de cover van tijdschriften had gezien…”

Het is deze sprankelende schrijfstijl die je meteen het verhaal intrekt. Dit in combinatie met de prachtige, respectvolle beschrijvingen van Teheran (Kamali’s vader speelde hier een grote rol in, hij beschreef meerdere malen hoe bepaalde aspecten van de stad eruit zien. Waardoor de schrijfster ervoor heeft kunnen zorgen dat je als lezer bijna zelf door de straten loopt) en de spanning die het verhaal rijk is zorgt voor een pakkend verhaal. Leuk detail ook is dat de schrijfster zoveel onverwachtste momenten in haar verhaal heeft verwerkt dat je echt niet meer kun raden hoe het gaat eindigen.

Kamali heeft met ‘De boekhandel van Teheran’ een verhaal neergezet dat vanaf de eerste pagina pakt door de sprankelende, gedetailleerde schrijfstijl, de prachtige verhaallijn en de meerdere spannende momenten. Ik kijk uit naar meer werk van deze schrijfster.

Heb jij ‘De boekhandel van Teheran’ ook gelezen? Laat het weten bij de reacties!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.