Vier bijzondere liefdesgeschiedenissen, vier bijzondere paren en acht bijzondere. mateloos interessante personages om te volgen. Dens Vroege brengt ze ons in ‘De paden der liefde‘, waarin mooi naar voren komt dat liefde zo haar eigen weg gaat.
‘Elise stoot Floris een flesje uit zijn hand in de supermarkt. Een onbetekenend ongelukje, maar het zal van levensbelang blijken voor twee beschadigde mensen. De gescheiden Wouter heeft geen idee waarom hij van alle sollicitanten juist Mischa aanneemt voor zijn boekhandel. Een mooie jongen die nog het meest weg heeft van een verdwaalde vogel die de verkeerde volière is binnengevlogen. Het zal zijn leven totaal op zijn kop zetten. Wanneer Daniël ineens oog in oog komt te staan met Clara, zijn vroegere oppas op wie hij als tiener zo moordend verliefd was, verdwijnt de grond onder zijn voeten. Gabriël, een bekende schrijver, signeert zijn nieuwe roman, wanneer een man met een stem, die hij uit duizenden zou herkennen zegt: ‘Hé Bri, jij liegt nog net zo goed als vroeger.’ Er was er maar een die hem zo noemde en zijn hart drukte een slag achterover.’
Liefde. Is er een mooier onderwerp om over te schrijven? Ik ben fan van goed geschreven liefdesverhalen, waar je je helemaal in kunt onderdompelen, die je laten meezwijmelen en je kennis laten maken met een koppel waar je boek naar boek over zou willen lezen. Dens Vroege brengt ons niet één, maar vier van dit soort verhalen in haar nieuwe boek ‘De paden der liefde’.
In ‘De paden der liefde’ maken we kennis met vier koppels. Allen op een belangrijk punt in hun leven. De een heeft net een relatie achter de rug en wordt overdonderd door gevoelens voor iemand nieuws. De ander is al een langere tijd alleen en is wat voorzichtig geworden met de liefde vanwege een overspelige ex. En de volgende laat de liefde voor het eerst steeds meer toe na het overlijden van een partner. Vroege brengt ons mooie menselijk personages, met zo hun gebreken en talenten. Mensen waar je je in kunt herkennen, waar je mee meeleeft, waar je het liefst een arm om de schouder zou slaan wanneer ze het zwaar hebben of juist voor ze wilt juichen op momenten dat het goed gaat. De schrijfster brengt je dicht bij de personages in de buurt, maar houdt net genoeg afstand om je op het puntje van je stoel te houden omdat je meer over ze wilt weten. Hierbij richt ze zich vooral op de geschiedenis van de personages. Geschiedenissen die hen hebben gevormd tot wie ze nu zijn en waarop ze hun beslissingen bezeren. Vroege laat je dit van dichtbij zien en brengt je als een vogel boven het verhaal, dat je over de schouders van de personages volgt.
‘Een bruisende verhalenbundel die deze zomer niet mag ontbreken in je strandtas!’
Vroege laat in ‘De paden der liefde’ een sterk staaltje schrijverschap zien. Zo wisselt ze niet alleen gemakkelijk tussen de verhaallijnen, maar ook in haar schrijfwerk zien we een mooie veelzijdigheid. Zo presenteert ze ons het eerste verhaal over Floris en Elise op een beschrijvende, op sommige momenten haast literaire, manier. Om vervolgens over te stappen naar een verhaal dat vooral rijk is aan dialogen. Wat de verhalen echter gemeen hebben is de detailrijke manier van verhaalvertelling, met veel ruimte voor emoties en gevoelens. Vroege weet deze doeltreffend te vangen en je zo helemaal het verhaal mee in te trekken.
‘De paden der liefde’ is een prachtige verhalenbundel vol verhalen over de liefde. De liefde in al haar vormen, waarbij vooral een gevoel van warmte overheerst. Vroege’s schrijfstijl is prachtig beeldend, de personages heerlijk menselijk en de verhalen bruisend en boeiend vanaf begin tot einde. Een verhalenbundel die deze zomer zeker niet mag ontbreken in je strandtas!