Recensie: ‘De vergeten Deverill’, Santa Montefiore

Een vrouw die tientallen boeken op haar naam heeft staan die allemaal instant bestsellers zijn geworden. Afgelopen maand bracht Santa Montefiore het vierde boek in de Deverill serie uit, ‘De vergeten Deverill‘.

Kasteel Deverill, 1892. De zeventienjarige Arethusa Deverill is een ongetemde schoonheid. Ze weigert zich erbij neer te leggen dat vrouwen alleen maar geschikt zijn om te trouwen en kinderen te krijgen. Om te ontsnappen aan een huwelijksaanzoek, overtuigt ze een nicht van haar vader ervan haar uit te nodigen voor het balseizoen in Londen. Ze geeft niets om de aristocratische mannen die haar daar het hof proberen te maken, maar als de Madison Brothers uit New York komen optreden op het bal, verandert haar leven ingrijpend.

Nantucket, Massachusetts, 1960. Als na de dood van Arethusa Clayton blijkt dat zij haar as wilde laten uitstrooien op een heuvel bij het Ierse kasteel Deverill, zijn haar kinderen stomverbaasd. Zij hebben nog nooit van het kasteel gehoord, hoewel ze weten dat hun moeders meisjesnaam Deverill was en dat ze als jonge vrouw de armoede in Ierland ontvluchtte. Nog groter, en onaangenamer, is de verrassing als blijkt dat Arethusa een derde van haar erfenis nalaat aan een onbekende. Als er op de uitvaart geen enkel familielid van hun moeder aanwezig blijkt te zijn, realiseert dochter Faye zich dat ze eigenlijk niets over haar weet. Waarom wilde Arethusa na haar dood terugkeren naar het land waaraan ze bij leven een hekel leek te hebben?

‘Vanuit mijn schommelstoel op de veranda kijk ik naar de zee, naar de doorschijnende ochtendhemel waaraan de laatste sterren verbleken, naar de roze wolken ijl als rookslierten, en ik besef dat het kasteel uit mijn droom hier ergens heel ver vandaan moet zijn.’ Kunnen we even een momentje van waardering nemen voor Santa Montefiore, jeetje wat is deze vrouw een moderne Shakespeare met woorden! Met dit vierde deel uit de ‘Deverill-serie’ zet ze wederom een prikkelend, haast poëtisch geschreven verhaal neer dat op geen een moment gaat vervelen. De setting, de personages die Montefiore helemaal uitdiept waardoor je ze echt leert kennen en de verhaallijn met meerdere plot twisten zorgt voor wederom een pareltje.

‘Santa Montefiore is een moderne Shakespeare met woorden’

In ‘De vergeten Deverill’ volgen we het verhaal van moeder Arethusa en dochter Faye. Twee krachtige vrouwen die door Montefiore op een prachtige manier worden neergezet. Vooral met de stukken waarin we Faye haar eigen pad zien bewandelen en ze opkomt voor haar eigen mening worden door Montefiore met verve op papier gezet. Je kunt merken dat ze haar personages door en door kent en je als lezer hier ook snel in meegenomen wordt. Het enige minpuntje dat ik hier bij heb is dat Montefiore op sommige momenten verstrikt raakt in de vele details en daardoor teveel van de originele verhaallijn afgaat waardoor het verhaal niet altijd even makkelijk te volgen is. Gelukkig gebeurt dit niet al te vaak en doet het geen afbreuk aan de rest van de verhaallijn.

‘De vergeten Deverill’ is hét boek voor de Montefiore fans. Het schittert door het haast poëtische taalgebruik van de schrijfster waarmee ze een prachtig verhaal op papier heeft weten te zetten.

Heb jij dit boek ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij ervan vindt!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.