Recensie: ‘De zeven zussen – Parel’, Lucinda Riley

‘De zeven zussen’, laat de woorden in de boekhandel, op Facebook of Instagram vallen en je krijgt meteen de meest lovende verhalen te horen van lezers. Schrijfster Lucinda Riley stal vorig jaar al onze romanharten met haar pakkende, vlotte en zeer verslavende serie. De komende maanden gaat Boekhopper op reis met de zeven zussen. We worden in de boeken meegenomen naar de prachtige, adembenemende vlaktes van Kenia, drinken thee met de high society in Engeland en bezeilen de wereldzeeën. Iedere maand staat één verhaal van de zussen centraal, deze maand neemt Cece ons mee in het vierde deel: ‘De zeven zussen – Parel‘.

CeCe heeft altijd het gevoel gehad dat ze nergens echt bij hoorde. De dood van haar vader is een keerpunt in haar leven. Nu haar zusje Star, met wie ze altijd heel close was, een nieuw leven opbouwt met haar geliefde, voelt ze zich helemaal alleen.

Wanhopig verlaat CeCe Londen in een poging haar verleden te ontrafelen. De enige aanwijzing die ze heeft is een zwart-witfoto en de naam van een vrouw die honderd jaar eerder in Australië leefde. Via de prachtige stranden van het Thaise Krabi reist CeCe naar de ruwe vlaktes van Australië. Zal ze daar in de wildernis eindelijk haar geluk vinden?

Whoop whoop, De zeven zussen-serie gaat door en dit keer staat het verhaal van Cece centraal. De recht-voor-zijn-raap zus waar we in de vorige boeken al iets meer over te weten zijn gekomen. Nu haar zus Star opzoek is gegaan naar haar roots kan ze uiteraard niet achterblijven en besluit ook Cece om de brief van haar overleden vader Pa Salt aan te nemen als startpunt voor de zoektocht naar haar roots. Weet Lucinda Riley weer een knaller van een verhaal neer te zetten? Het begint misschien enigszins voorspelbaar te worden, maar ook ‘De zeven zussen – Parel’ is wederom weer een parel op zich. Al laat Riley in dit verhaal wel een iets andere kant van haarzelf zien die geweldig uitpakt.

In ‘De zeven zussen – Parel’ maken we alweer kennis met de vierde zus in de reeks. Maar niet volgens de gebruikelijke succesformule van Riley. Dit keer begint ze het verhaal niet bij het overlijden van haar adoptievader, nee de schrijfster gaat door waar het derde boek is geëindigd. Een verfrissende, nieuwe insteek waardoor de voorspelbaarheid van het verhaal minder wordt. In het vierde boek maken we kennis met Cece, een personage dat in de vorige boeken overkwam als een van de dominantere zusjes, maar in ‘Parel’ een kwetsbaar personage blijkt die zichtbaar met haarzelf worstelt. Riley neemt je mee in de wereld van Cece en neemt voldoende tijd om haar goed te introduceren en haar gedachtes bloot te leggen, voordat ze een tweede verhaallijn toevoegt. Dit zorgt ervoor dat je Cece goed leert kennen en ook echt met haar mee kunt leven. Tegen haar zou willen zeggen dat ze iets wel of juist niet moet doen. Iets wat alleen de beste storytellers voor elkaar krijgen omdat ze je als lezer echt in het verhaal weten te plaatsen.

‘Riley maakt een uitstapje van haar bekende succesformule die perfect werkt’

Uiteraard stapt Riley verder niet van haar recept voor een goed boek af, zodra we gewend zijn aan Cece begint de geschiedenis van haar personage zich meer en meer te ontrafelen in het verhaal van Kitty. Een krachtig personage dat haar eigen doelen nastreeft en niet bang is om beslissingen te nemen die ietwat tegen de regels in gaan. Kitty vertrekt als tiener van Schotland naar Australië waar ze halsoverkop verliefd wordt. In een tijd waar segregatie aan de orde van de dag was en er een groot verschil tussen de ‘blanke’ bevolking en de aboriginal werd gemaakt. Hoewel Kitty tot de eerste groep behoort kan ze de gruwelijkheden die de aboriginals dagelijks moeten doorstaan, de armoede, niet aanzien. Riley zet met Kitty dan ook een modern personage neer in een ouderwetse setting, die krachtig en intelligent is en overal hulp probeert te bieden. Een personage waar je vanaf de eerste pagina van gaat houden en die de perfecte verteller is voor de geschiedenis van Cece.

De verhalen van de twee dames vervlechten zich gaandeweg het verhaal steeds meer, waarin Riley’s schrijfstijl wederom schittert. Ze beschrijft de plaatsen waar haar personages zich bevinden met zo’n beeldende pen dat je het idee hebt dat je zelf over de straten loopt. Daarnaast is haar oog voor historische feiten ook in dit verhaal subliem. De schrijfster maakte meerdere reizen voor dit verhaal om het een realistische vibe te geven. Zo leren we onder andere meer over de geschiedenis van de aboriginals, over de parelindustrie, maar ook over het gezonken schip Koombana. Historische feiten die als een rode draad door het verhaal lopen en waar de schrijfster zelf mogelijke aflopen voor heeft bedacht.

Het verhaal an sich staat als een huis, het zit goed in elkaar en zakt op geen een moment in. Wel voert Riley in dit boek zoveel personages op dat het geen overbodige luxe is om soms even terug te bladeren om het verhaal helemaal tot je te kunnen nemen.

‘De zeven zussen – Parel’ is een vlot doch gedetailleerd verhaal waarin de passie voor geschiedenis van Riley als een rode draad doorheen loopt. Een verhaal over thuiskomen, opkomen voor je eigen mening en uitzoeken welk pad jij wilt belopen. Een boek vol met krachtige vrouwen die weten wat ze willen. Ik kan niet wachten om het vijfde verhaal in deze serie te lezen!

Heb jij ‘De zeven zussen – Parel’ ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van dit verhaal vindt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.