Terwijl de ene naar de andere kerstfilm wordt uitgebracht zouden we bijna vergeten dat er ook een aantal kerstige boekenpareltjes op ons staan te wachten. Ik zeg bijna, want aan de topper ‘Een dag in december‘ is geen ontkomen aan. De debuutroman van Josie Silver waarmee ze haarzelf in één keer op de kaart heeft gezet.
‘Laurie is er zeker van dat liefde op het eerste gezicht niet bestaat. Het leven is geen romantische film, toch? Maar dan, op een besneeuwde decemberdag, ziet ze vanuit de bus een jongen bij de halte van wie ze vóélt dat hij de ware is. Hun ogen ontmoeten elkaar, er is een magisch moment… en dan rijdt de bus door. Ze denkt dat ze de jongen nooit meer tegen het lijf zal lopen. Maar een jaar later stelt haar beste vriendin Sarah haar tijdens kerst voor aan de nieuwe liefde van haar leven. En dat is… de jongen van de bushalte. Vastbesloten om hem te laten gaan, gaat Laurie verder met haar leven, maar wat als het lot andere plannen heeft?’
Als de humor van Sophie Kinsella, het schrijftalent van Nicholas Sparks en het plotten van Jojo Moyes samen zou komen in één persoon dan zou daar Josie Silver uitkomen. Jeetje, wat kan zij schrijven! En wat een mooi verhaal heeft ze naar voren weten te brengen in ‘Een dag in december’. Vanaf de eerste bladzijde is er geen ontkomen meer aan, je wil doorlezen. Silver weet dit voor elkaar te krijgen door sterk te openen: ‘Het is een wonder dat mensen die gebruikmaken van het openbaar vervoer niet allemaal omvallen en sterven aan een overdosis bacillen. In de afgelopen tien minuten is er voortdurend tegen mij gehoest en geniest, en als de vrouw voor me nog één keer haar roos mijn kant op schudt, gooi ik het restje van mijn lauwe koffie over haar heen, dat ik niet meer kan opdrinken omdat het vol zit met hoofdschilfers.’ Zo’n doeltreffende, goede openingszin, die meteen de toon van het verhaal zet, heb ik in tijden niet meer gezien.
Vanaf de eerste bladzijde is er geen ontkomen meer aan, je wil doorlezen
Silver heeft het verhaal opgedeeld in meerdere korte hoofdstukken die allemaal een jaar aanduiden. Daarnaast schrijft ze vanuit twee perspectieven. Een dappere stap voor een debutant, maar zeker een die loont. Door het verhaal vanuit twee perspectieven te beschrijven wordt het uitermate spannend omdat je kunt lezen wat de hoofdpersonen van elkaar vinden maar ze dat niet tegen elkaar zeggen. In het begin van het verhaal was ik wel wel even bang dat de verhaallijn erg veel gelijkenissen zou vertonen met ‘Something borrowed’ van Emily Giffin. Maar na de eerste paar hoofdstukken ging het verhaal gelukkig een hele andere kant op.
‘Een dag in december’ is een geweldig debuut van Silver waarin alles op zijn plaats valt. Niet alleen een boek voor deze kerst, maar om nog meerdere malen opnieuw te lezen!
Heb jij ‘Een dag in december’ ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van het boek vindt!
