De Duitse schrijfster Carmen Korn verraste vorig jaar menig liefhebber van historische romans met haar geweldige serie ‘Dochters van een nieuwe tijd‘. Het boek werd met open armen ontvangen en dit najaar brengt ze ons het prachtige eerste deel van haar nieuwe serie ‘En de wereld was jong‘. Een boek dat bol staat van de mooie verhaallijnen, familiebanden en uiteraard de nodige spannende elementen om je aan de pagina’s gekluisterd te houden.
‘1 januari, 1950: een nieuw decennium is aangebroken. Er wordt reikhalzend naar uitgekeken, want de oorlog heeft diepe wonden achtergelaten. Het huis van Gerda en Heinrich Aldenhoven in Keulen barst uit zijn voegen, maar Heinrichs kunstgalerie levert niet genoeg geld op om alle hongerige monden te voeden. In Hamburg verlangen Gerda’s vriendin Elisabeth en haar man Kurt naar de terugkeer van schoonzoon Joachim. Is hij nog in leven? En Margarethe, geboren Aldenhoven, is van Keulen naar San Remo verhuisd. Het leven aan de zijde van haar Italiaanse echtgenoot lijkt zorgeloos, maar haar bemoeizieke schoonmoeder kwelt haar. Hoe verschillend ze hun nieuwjaarsdag ook doorbrengen, ze vragen zich allemaal hetzelfde af: zullen onze oorlogswonden eindelijk helen? En wat zal de toekomst ons brengen?‘ (Uitgegeven door A.W. Bruna, vertaald door Olga Groenewoud)
Toen ik vorig jaar voor het eerst kennismaakte met het werk van Korn wist ik meteen: ‘ik heb mijn nieuwe favoriete historische romanschrijfster gevonden’, want jeetje wat schrijft deze schrijfster prachtige verhalen! Die heerlijk huiselijk voelen, doordat je echt een inkijkje krijgt in het leven van de familie (leden) die je volgt. Verhalen die fijn beeldend zijn, waardoor je wordt meegevoerd naar een andere tijd. Een omschrijving die ook helemaal opgaat voor het nieuwe boek van Korn ‘En de wereld was jong’. Waarin ze ons wederom een drieluik brengt waarin de verhalen van drie families samen wordt gebracht tot een roman waar je alleen maar verliefd op kunt worden.
In ‘En de wereld was jong’ maken we kennis met drie vrouwen, net na de oorlog. Waar de één haarzelf zorgen maakt over de financiële situatie van haar gezin, probeert de ander haarzelf staande te houden tegenover haar pittige schoonmoeder en vraagt de andere vrouw zich af of ze haar schoonzoon ooit zal terugzien die ze jaren niet meer heeft gezien. Korn brengt ons mateloos interessante personages die zich staande moeten houden in een wereld die weer wordt opgebouwd. Met zo ieder hun eigen uitdagingen. Korn zet vrouwen neer die we in het dagelijks leven allemaal wel kennen: krachtig, met ieder zo hun eigen kwetsbaarheden, maar ook verlangens naar een nieuwe tijd. Het is deze manier van het opvoeren van personages dat geweldig werkt en het verhaal een mooie realistische vibe geeft. Met het beschrijven van de onderlinge familiebanden weet Korn het verhaal daarnaast weer naar een nieuw niveau te tillen. Ze laat zien wat de familieleden voor elkaar betekenen, hoe hun levens zich met elkaar vermengen, maar ook wat de emotionele erfenis van de oorlog is die ze allemaal met zich meedragen.
‘Een verhaal dat straalt door de personages, de prachtige beeldende schrijfstijl van de schrijfster en haar manier van verhaalvertelling’
Korn kiest in ‘En de wereld was jong’ voor haar beproefde succesformule, waarbij ze de verhalen van de families prachtig met elkaar weet te verweven door ze op te voeren in een mozaïekvertelling. Als lezer laat ze je weer over de schouders van de personages meekijken door het verhaal vanuit de alwetende persoon op te schrijven. Dit creëert een beeldend vogelperspectief, waarbij je helemaal wordt meegenomen in het verhaal. Want als er iets is dat Korn ook in dit boek mooi naar voren weet te brengen, dan is het haar beeldende schrijfstijl wel. Je loopt als het ware met de familieleden mee over straat, zit met ze aan de eettafel, hoort ze praten over de worstelingen in het leven maar viert daarnaast ook hun triomfen mee. De schrijfster weet je als geen ander onderdeel te maken van haar verhalen en bewijst ook in dit boek dat ze daar een echte koningin in is.
Wat Korn’s vorige boeken typeerde was de fijne leesflow die in de verhalen zat, dit weet ze ook in ‘En de wereld was jong’ weer voor elkaar te krijgen. Dit boek overstijgt, de enigszins cliché-term, pageturner met verve. Stoppen met lezen is bij dit boek gewoonweg geen optie. Daarnaast laat de schrijfster zien dat ze als geen ander beladen onderwerpen kan behandelen, wat alleen maar met lof kan worden omschreven. Net zoals in haar vorige trilogie, richt Korn zich op de oorlog en de gevolgen hiervan op de levens van de mensen die dit hebben meegemaakt, maar ook de generaties daarna. Dit brengt ze rauw doch respectvol naar papier, waardoor je echt een inkijkje krijgt in deze periode. Iets dat de schrijfster iedere keer ook voor elkaar krijgt door het gedegen onderzoek dat ze heeft gedaan.
‘En de wereld was jong’ is een prachtig eerste deel in de nieuwe serie van Korn. Een verhaal dat straalt door de personages, de prachtige beeldende schrijfstijl van de schrijfster en haar manier van verhaalvertelling. Ik ben benieuwd naar de volgende boeken in de serie!
