Sommige boeken weten je vast te grijpen en niet meer los te laten totdat je de laatste pagina hebt gelezen. En dan nog neem je het verhaal mee als je klaar bent met lezen, betrap je jezelf erop dat je er nog over nadenkt na een tijdje en afvraagt of er nog een tweede deel zou komen. Precies zo’n boek heeft Shade Lapite geschreven met ‘Goddess Crown‘, want jeetje wat is dit een uitmuntend goed boek!
‘Kalothia has grown up in the shadows of her kingdom, hidden away in the East after her parents were outed as enemies of the king. When assassins attack her home on her sixteenth birthday, she must flee to the king’s court – a beautiful but lethal nest of poison, plots and danger, overseen by an entrenched patriarchy. Can Kalothia navigate this most worldly of places to find her own role? What if she must choose between her country and her heart?’ (Uitgegeven door Walker Books UK).
Wanneer een boek je de adem beneemt, je uren zit te lezen en je het niet doorhebt en je het van de daken wil schreeuwen hoe goed het is, weet je dat je een nieuw favoriet verhaal te pakken hebt. Voor mij is dat ‘Goddess Crown’! Bereid je maar voor op een recensie die vol zit met lof, want bij dit boek is geen een minpuntje te vinden!
In ‘Goddess Crown’ maken we kennis met Kalothia, die een deel van haar leven in ballingschap leeft. Wanneer tijdens haar zestiende verjaardag huurmoordenaars haar familie en haarzelf aanvallen, moet ze vluchten naar de plek waar ze jaren geleden juist van weg rende. Shade brengt ons met Kalothia een ware strijder, iemand die geen een uitdaging uit de weg gaat, kracht toont in iedere situatie en een grote feministische inslag heeft. Kalothia moet haar plek zien te vinden in het paleis en dat doet ze op haar eigen manier, met veel oog voor de kracht van vrouwen. Een onderwerp dat zeker de boventoon voert in ‘Goddess Crown’. Lapite brengt ons dicht in de buurt van het hoofdpersonages door ons als een vogel boven het verhaal te hangen en ons over de schouder van Kalothia mee te laten kijken. We worden zo niet alleen deelgenoot gemaakt van haar verhaal, maar ook van een groot scala aan personages in het verhaal. Dat dit boek namelijk rijk is aan personages, met zo hun eigen karaktertrekken, mag een understatement zijn. Op bijna iedere pagina kom je wel iemand tegen met een eigen verhaal, wat maakt dat het boek echt tot leven komt en je je even in het magische land wijdt waar Kalothia woont.
‘Krachtig, feministisch en oh zo goed!’
Lapite brengt ons een nieuwe wereld waar het verhaal van Kalothia zich afspeelt. Een wereld die zorgvuldig is gecreëerd en waar ze ons stapje voor stapje verder in meeneemt. We lezen over de geschiedenis, de manier waarop sommige personages tegen elkaar zijn opgezet en de regels en waarden van het land. Lapite doet dit met een mooie detailrijke schrijfstijl, waarbij ze de vlotheid van het verhaal zeker niet uit het oog verliest. Daarbij durft de schrijfster ook op het scherpst van de snede te schrijven en deinst ze niet terug om ook heftigere momenten in het verhaal te verwerken. Ze zien we gaandeweg het verhaal dat geweld een grotere rol begint te spelen. Lapite houdt hierbij wel oog voor luchtigheid in het verhaal en zorgt voor de nodige adempauzes, zo zien we ook een klein vleugje romantiek in het verhaal terugkomen dat zeker smaakt naar meer.
Het verhaal an sich smaakt naar meer en ik hoop dat we snel een deel twee van dit verhaal te zien krijgen waarin we nogmaals op pad mogen met Kalothia! Dit verhaal, met prachtige Afrikaanse invloeden, staat als een huis! Het overtuigt door de pakkende verhaallijn vol worldbuilding, is bruisend door de prachtige schrijfstijl van Lapite en een feestje om te lezen door het krachtige personage dat we volgen. Een verhaal zoals we hem altijd zouden willen zien in het fantasy genre!