Je veilige leven in New York opgeven om de verlaten boerderij van je oom over te nemen. Niet vele zullen het hoofdpersoon Prudence nadoen. Schrijfster Susan Juby brengt ons een verhaal vol hilarische momenten, waar je nog regelmatig aan terugdenkt met een glimlach.
Wanneer Prudence Burns de verlaten boerderij van een verre oom erft, besluit ze vol New Yorks idealisme en met een overdaad aan energie om er een eco-farm van te maken. Maar eenmaal aangekomen op het Canadese platteland, treft ze niet veel meer aan dan een maanlandschap, een halfgeschoren, getraumatiseerd schaap en de norse voorman Earl.
Prudence schakelt de hulp in van haar lusteloze buurjongen, de alcoholische, mislukte wannabe-blogger Seth, die straatvrees heeft sinds het dramatische voorval met zijn toneellerares; en van Sara, een overgeorganiseerde elfjarig meisje dat een nieuw thuis zoekt voor haar showkippen (en misschien stiekem ook voor zichzelf…).
Samen zetten ze de hele lokale bevolking op zijn kop en krijgen ze te maken met de nodige plattelandse realiteit; maar met onverwoestbaar doorzettingsvermogen, een grote portie geluk en veel creativiteit weet Prudence de boerderij op een ludieke manier leven in te blazen.
Alleen bij het zien van de cover werd ik al nieuwsgierig na het boek. Juby brengt ons een boek dat je ontroert maar dat wordt vertelt met een glimlach. Hoofdpersonages worden helemaal uitgeplozen, voornamelijk omdat het boek vanuit vier perspectieven wordt beschreven. Je leest het verhaal van Prudence, Sara, Earl en Seth. Waar het bij sommige boeken verwarrend werkt als er uit zoveel perspectieven wordt geschreven blijkt Juby een echte schakelkoningin. Hoofdstukken zijn kort en bondig waardoor je snel schakelt en zo alles te weten komt over de hoofdpersonages.
Juby is een echte schakelkoningin
Een aspect wat nog meer diepgang geeft aan dit boek is de behandeling van maatschappelijke onderwerpen. Juby schroomt niet om belangrijke onderwerpen zoals alcoholisme en familieproblemen in het verhaal te verwerken. Dit zorgt ervoor dat het een eigentijds verhaal is geworden wat je niet meer los kan laten. Je moet gewoon doorlezen. Daarnaast brengt Juby het belang van goed doordachte bijpersonen naar voren. De bijpersonen hebben daadwerkelijk iets te vertellen en spelen soms een nog grotere rol dan de hoofdpersoon, iets dat alleen maar geprezen kan worden en Juby’s schrijfstijl uniek maakt. Hopelijk komt er snel een vervolg op!
Het kippencollectief is een aanrader voor iedereen die een momentje voor zichzelf wil, om te glimlachen om zich te laten ontroeren of gewoon heel even mee te gaan in de droom van een ander.
Heb jij Het Kippencollectief ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van dit boek vindt!
