Recensie: ‘Hou je mond!’, Sophie Kinsella

Soms floepen we er wat dingen uit die we waarschijnlijk beter voor onszelf kunnen houden. Nou is dat natuurlijk helemaal niet erg, maar als je het tegen je baas doet dan is dat op zijn zachtst gezegd niet zo handig. Hoofdpersoon Emma in ‘Hou je mond!‘ van Sophie Kinsella geeft al haar geheimen prijs aan een wildvreemde tijdens een paniekaanval in het vliegtuig. Al blijkt hij toch niet zo onbekend als ze dacht.

‘Emma heeft, zoals alle jonge vrouwen ter wereld, een paar geheimpjes. Voor haar ouders, voor haar vriend en voor haar collega’s. Zo werd ze ontmaagd in de logeerkamer terwijl haar ouders een film zaten te kijken, vindt ze haar vriend Conner een beetje op Ken lijken, die van Barbie, en geeft ze de plant van een irritante collega bijna dagelijks sinaasappelsap. 

Als ze tijdens een paniekaanval in het vliegtuig al haar geheimen vertelt aan de wildvreemde, aantrekkelijke man die naast haar in het vliegtuig zit, schaamt ze zich diep. Gelukkig hoeft ze hem nooit meer onder ogen te komen. Tenminste, dat denkt ze…’

Het was in 2004 het eerste stand alone boek van schrijfster Sophie Kinsella (uiteraard bekend van de Shopaholic reeks). Eind vorig jaar werd de boekverfilming van ‘Can you keep a secret’ naar het witte doek gebracht, tijd voor uitgeverij The House of Books om een prachtige filmeditie van het boek uit te geven onder de naam ‘Hou je mond!’. Het zal geen verrassing zijn dat dit boek wederom een pareltje van de hand van Kinsella is. Ik heb het al vaker gezegd, maar een boek van deze schrijfster is eigenlijk altijd goed. En dan te bedenken dat dit dus een van haar eerdere werken is. ‘Hou je mond!’ is pakkend, sprankelt door de vlotte schrijfstijl van Kinsella en is wederom weer erg grappig.

Kinsella steekt het verhaal vanaf de eerste pagina op haar eigen vlotte, humoristische manier in: ‘Natuurlijk heb ik geheimen. Hé, hé. Iedereen heeft wel een paar geheimen. Dat is volkomen normaal. Ik heb er vast niet meer dan andere mensen. Ik heb het niet over grote, wereldschokkende geheimen. Niet van die ‘de president gaat Japan bombarderen en alleen Will Smith kan de wereld redden’ achtige geheimen.’ Waarna het verhaal zich ontvouwt in een verfrissende manier van verhaalvertelling. Kinsella kiest er namelijk niet voor om alles in chronologische orde te laten verlopen. Maar maakt, gedurende het grappige monoloog dat Emma afsteekt over haar geheimen, meerdere tijdsprongen naar de situaties die ze beschrijft. Hoewel ik hier even aan moest wennen, houd het je al lezer wel scherp en geeft het je meteen de informatie die je nodig hebt om het verhaal helemaal te begrijpen.

‘Hou je mond!’ loopt over van de humoristische momenten, maar straalt vooral door de mooie onderliggende laag

‘Hou je mond!’ loopt over van de humoristische momenten, zo lezen we onder andere dat Emma haar baas vertelt dat ze onder een barbie dekbed slaapt. Maar toch staat dit niet centraal in het verhaal. Zoals in de andere boeken van Kinsella heeft ze ook hier gekozen voor een mooie onderliggende laag. Zo maakt Emma een emotionele ontwikkeling door, waardoor ze realiseert dat het oké is om jezelf te zijn en voor je eigen mening op te komen. Kinsella zet een verhaal neer dat ogenschijnlijk alleen is voor een glimlach op je gezicht, maar de nodige lading heeft om nog even bij je te blijven na het lezen van het boek.

Ik kan je zeggen dat ik door dit verhaal ben gevlogen. Het iets minder dan 300 pagina tellende verhaal, hoe cliché het ook mag klinken, is een echte pageturner. Kinsella’s schrijfstijl sprankelt door de vlotheid, maar ook door de eenvoud. Geen gekunstelde zinnen, geen personages die too good to be true lijken, maar gewoon een fijn feelgood verhaal waar je je als lezer in kunt herkennen. Het enige puntje dat ik bij dit boek heb is dat ik de verhaallijn van haar baas Jack, nog ietwat vlak vond. Iets meer over zijn achtergrond te weten komen was fijn geweest om echt een beeld van hem te krijgen. Nu komen er aan het eind van het verhaal nog een aantal feiten naar boven, die gaandeweg het verhaal voor meer balans hadden kunnen zorgen.

Desalniettemin is ‘Hou je mond!’ zeker een fijne easy read die perfect geschikt is voor een avond genieten van de schrijfstijl van Sophie Kinsella. Het verhaal sprankelt, is pakkend, grappig maar ook zeker inspirerend!

Heb jij ‘Hou je mond!’ ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van dit verhaal vindt!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.