De zomer vraagt om een goede easy read, waar je helemaal bij weg kunt dromen. En wat mij betreft brengt Sally Thorne de feelgood van deze zomer. De Australische schrijfster bracht afgelopen maand haar debuutroman ‘Ik niet op jou’ uit.
‘Lucy Hutton en Joshua Templeman hebben een bloedhekel aan elkaar. Het vervelende is echter dat ze de hele dag tegenover elkaar zitten, als assistenten van de twee CEO’s van een uitgeverij. Lucy vindt Joshua stijf, onuitstaanbaar en overdreven knap, eh… humorloos. Joshua is iedere dag weer verbijsterd over Lucy’s ongeschikte kledingkeuze en eigenzinnige gedrag. Beiden laten geen gelegenheid voorbijgaan om elkaar op stang te jagen met een heel arsenaal aan subtiele en minder subtiele (en oké, best kinderachtige) spelletjes. Dit wordt al bijna werkroutine, tot ze allebei hun zinnen hebben gezet op dezelfde promotie. Dan barst de strijd pas echt los!‘
Jeetje, wat heeft Sally Thorne een geweldige debuutroman neergezet. Toen ik dit boek voorbij zag komen bij uitgeverij HarperCollins en de vrolijke omslag zag, was ik eigenlijk al verkocht. Na het lezen van de achterflaptekst was ik benieuwd of het ook echt een ultieme feelgood roman zou zijn, en het antwoord daarop is volmondig: ja! Thorne heeft met ‘Ik niet op jou’ een boek neergezet dat alle criteria voor een goede feelgood afvinkt: humor in overvloed, liefde om mee weg te zwijmelen en persoonlijke groei van personages die bewonderenswaardig is. Dit in combinatie met haar vlotte schrijfstijl, waarbij ze ook oog heeft voor kleinste details zoals de kleur van iemands overhemd, maakt dit voor mij een knaller van een debuut.
‘Sally Thorne heeft met ‘Ik niet op jou’ een geweldig debuut neergezet!’
In ‘Ik niet op jou’ maken we kennis met Lucy Hutton, assistente van één van de CEO’s van de uitgeverij waar ze voor werkt. Ze heeft een bloedhekel aan de assistent van de andere CEO. Als de twee voor dezelfde functie gaan, maakt dat een ware strijd los. Qua insteek niet per se een uniek verhaal, een strijd tussen twee personages is immers al vaker gebruikt als verhaallijn. En ik moet zeggen dat die ook altijd wel catchy genoeg zijn om een boek te kunnen vullen. Maar Thorne weet met kleine nuances zich te onderscheiden van deze insteek. Ze kiest namelijk niet voor de makkelijke weg, maar laat je als lezer echt de diepte induiken met de personages. Hierdoor krijg je geen oppervlakkig beeld van ze, maar heb je echt het idee dat je ze kent. Dit maakt het tevens ook erg moeilijk om het boek weg te leggen omdat de vraag ‘hoe gaat dit in vredesnaam aflopen’ bij velen waarschijnlijk zal oppoppen.
Zoals ik al schreef is dit wat mij betreft (tot nu toe) de feelgood roman voor de zomer. Thorne weet te verrassen door een enigszins bekende verhaallijn de diepte in te sturen en zo echt tot de kern van haar personages te komen. Haar vlotte schrijfstijl laat het boek sprankelen en zorgt ervoor dat je door wilt blijven lezen. Ik ben benieuwd wat deze schrijfster ons nog meer gaat brengen, dat ze iemand is om in de gaten te houden mag duidelijk zijn!
Heb jij ‘Ik niet op jou’ ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van dit boek vindt!
