Recensie: ‘Koningin van de onderwereld’, Bea Fitzgerald

Mythes, ze vormen een dankbare basis voor menig verhaal. De mythe over Hades en de godin van de onderwereld Persephone is er een waar we allemaal wel eens van hebben gehoord. Schrijfster Bea Fitzgerald vertelt het verhaal over de twee mythologische personen, maar dan net even anders en interessanter in ‘Koningin van de onderwereld’.

Persephone vreest voor de dag waarop ze wordt uitgehuwelijkt aan een of andere zelfvoldane god. Als haar vader Zeus aankondigt dat die dag eindelijk is aangebroken ziet ze maar één uitweg: de onderwereld. Maar Hades, heerser van de hel, is allesbehalve blij haar te zien en is vastbesloten haar terug te sturen. Maar Persephone heeft andere plannen en daarvoor heeft ze de hulp van de arrogante, ronduit onbeschofte en irritant sexy Hades nodig. Haar plan zal heel Olympus op zijn grondvesten doen schudden en wie weet waar zij door dit alles in verandert. De gevolgen kunnen dodelijk zijn, maar de dood is nog maar een klein stapje als je al in de hel bent…’ (Uitgebracht door Best of YA Books, vertaald door Merel Leene).

Verhalen waarin mythes centraal staan, ik hou ervan! Ze zitten altijd vol met sterke worldbuilding, laten je op een leuke manier kennismaken met een stukje geschiedenis en verhalen met mythes als basis gaan vaak hand in hand met romantiek. Bea Fitzgerald debuteert met dit boek in het YA-boekengenre en brengt ons een boek dat precies voldoet aan bovenstaande beschrijven, maar dan nog net een beetje beter.

In ‘Koningin van de onderwereld’ maken we kennis met Persephone, een recht voor zijn raap jonge godin die niet bang is om voor haarzelf op te komen. Ze staat bekend om haar opvliegende karakter, iets wat niet heel handig is als je enige uitweg uit een benarde situatie de onderwereld is. Fitzgerald breng ons een personage waar je vanaf het eerste moment van gaat houden. Persephone is een geweldige flapuit, die haarzelf in de ene naar de andere benardere situatie werkt. Maar wel iemand met het hart op de juiste plek, die worstelt met de verwachtingen die de anderen van haar hebben. Iemand die zeer sterk is, maar ook haar kwetsbaarheden laat zien waardoor je meteen een band met haar vormt. Naast Persephone brengt Fitzgerald ons ook de interessante heerser van de hel Hades. Een mysterieus type dat niet meteen het achterste van zijn tong laat zien, maar door de gesprekken met Persephone wel steeds meer over zichzelf vertelt. De schrijfster brengt ons twee personages die complete tegenpolen zijn en op alles met elkaar botsen, maar gaandeweg zien dat ze meer met elkaar gemeen hebben dan ze denken. Dit maakt ze heerlijk om te volgen en een beetje mee te zwijmelen met een pril vlammetje dat steeds groter wordt.

‘Humor op het scherpst van de snede, liefde zoals we hem nog nooit hebben gezien en personages waar je van gaat houden. Fitzgerald levert het allemaal!’

Fitzgerald beschikt over een meesterlijke vlotte schrijfstijl, waarmee ze zowel overtuigt in de dialogen als in de gebeurtenissen. Ze weet de vaart er goed in te houden en de situaties elkaar in rap tempo te laten opvolgen. Daarnaast brengt ze een mooie balans aan in het verhaal met haar beeldende manier van schrijven die ze vooral terug laat komen in de worldbuilding in het begin. Zo laat ze je naast Persephone een grote balzaal inlopen en neemt ze je mee naar de krochten van de onderwereld met levendige omschrijvingen. Hoewel er in deze momenten ook veel gebeurt, zorgt ze voor een stukje rust en tijd om je als lezer helemaal onder te dompelen in de wereld van Persephone en je daar een beeld bij te vormen. Fitzgerald brengt ons een verhaal dat staat als een huis en waarin geen onderwerp geschuwd wordt. Vooraf aan het verhaal geeft ze de lezer een waarschuwing dat sommige stukken je mogelijk kunnen triggeren. Zo schrijft ze onder andere over verkrachtingen, geweld en PTSS. Zeer beladen onderwerpen die de schrijfster met respect naar het papier brengt en in het verhaal verweeft met meerdere onderliggende boodschappen, waardoor het verhaal nog meer impact maakt en echter voelt.

‘Koningin van de onderwereld’ is een geweldig verhaal vol pakkende boodschappen, maar ook zeker humor en liefde. Meermaals heb ik zitten grinniken op de bank bij het lezen van de zinnen die Persephone eruit flapt. Fitzgerald is daarnaast een echte queen op het gebied van het vlot, maar ook zeker gedetailleerd vertellen van een verhaal waar ze een mooie balans in heeft gevonden. Ze weet ons te overtuigen met de bruisende personages, de verwijzingen naar mythologie en de verhaallijn die uniek is. Ik hoop nog veel verhalen van haar hand te zien!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.