We zien ze steeds vaker voorbijkomen, hervertellingen van sprookjes. Assepoester in een modern jasje waarbij de prins een bekende acteur is, de kleine zeemeermin als een stoere activiste en nu is het de beurt aan het sprookje: Sneeuwwitje. Gena Showalter geeft er een spannende draai aan in ‘Koud als sneeuw‘, waarin sprookjes niet alleen echt zijn, maar ook de toekomst voorspellen.
De zestienjarige Everly Morrow groeit op als elk ander tienermeisje. Ze heeft er dan ook geen flauw idee van dat ze een sprookjesprinses is, tot ze ineens met spiegels blijkt te kunnen communiceren. Everly beseft dat ze dit beter geheim kan houden, en laat haar klasgenoten in de waan dat haar voortdurende getuur in spiegels voortkomt uit ijdelheid. Dan wordt haar een vreselijke waarheid voorgespiegeld: ze is voorbestemd om Sneeuwwitjes grootste vijand te worden, de boze koningin! Nogal een verontrustend vooruitzicht, zeker wanneer ze verliefd wordt op Roth Charmaine, de vermeende Prince Charming. Als de voorspelling langzaam maar zeker uitkomt, wordt Everly door iedereen verraden. Lukt het haar zich te verzetten, of geeft ze toe aan haar duistere kant?
Sneeuwwitje, een sprookje dat alles heeft. Een personage dat voor het goede in de wereld wil strijden, zeven helpers die met liefde hun leven in de waagschaal leggen om samen met haar te strijden, een knappe prins en een vijandige stiefmoeder. Liefde, spanning, strijd, onderliggende boodschappen, het komt allemaal aan bod in Sneeuwwitje. De succesvolle verhaalinsteek zorgde al voor meerdere mooie boeken en films en het is tijd om daar een nieuw verhaal aan toe te voegen: ‘Koud als sneeuw’. Sprookjeskoningin Gena Showalter brengt ons haar versie van het verhaal en ik kan je zeggen: deze is ijzingwekkend spannend, fantasievol, maar wist mij helaas niet helemaal te overtuigen.
In ‘Koud als sneeuw’ maken we kennis met Everly. Nadat haar moeder uit een magisch land ‘Enchantia’ is gevlucht met haar en haar zusje leidt Everly een enigszins normaal leven. Totdat ze in spiegels het lot van de mensen om haar heen, en de bewoners van ‘The forest of good and evil’ kan zien. En dit zijn niet alleen de mooie momenten. Als haar moeder haar vertelt dat in het land waar zij vandaan komt sprookjes werkelijkheid worden en iemand toekomst kunnen voorspellen, staat Everly’s wereld op zijn kop. Zij is namelijk bestemd om de verschrikkelijke koningin uit Sneeuwwitje te worden. Showalter zet met Everly een pakkend, complex personage neer. Iemand met het hart op de tong, die niet bang is om haarzelf te verdedigen. Doordat het verhaal vanuit de ik-vorm is geschreven word je dichtbij het personage gebracht. Lees je haar gedachtes en haar worstelingen met het ‘kwade’ in haar. Hoewel de schrijfster dit op een gedetailleerde manier naar het verhaal brengt en je echt meeneemt in de gedachtes van haar hoofdpersonage blijft Everly in de eerste helft van het verhaal een ongrijpbaar personage. Je leert haar niet goed kennen, alleen de ‘kwade’ kant van haar.
‘Een boek voor de lezer met de lange adem, maar dan stuit je wel op een prachtig geschreven, spannend verhaal’
Dit is deels toe te schrijven aan de moeilijke taak die Showalter haarzelf heeft gegeven. Niet alleen moet ze een tiental personage introduceren en je als lezer door al hun verhalen loodsen. Ook moet ze een heel nieuw land voor je schetsen en alle magische details daarin goed weergeven zodat het verhaal te volgen is. Helaas blijf je als lezer door deze grote hoeveelheid informatie soms hangen in details die niet relevant zijn en is het verhaal niet overal even goed te volgen. Ook leer je de personage niet heel goed kennen, waardoor het lastig is om een band met ze te vormen. Gelukkig wordt dit in het tweede deel van het verhaal wel goedgemaakt en kom je dan iets dichter bij de personage en hun geschiedenis, gedachtes en acties.
De schrijfstijl van Showalter is zoals je mag verwachten bij een adaptatie op een sprookje, gedetailleerd bij de omschrijvingen en vlot als er wat snelheid in het verhaal wordt gevraagd. Hoewel we dus in het begin wat verzand raken in alle omschrijvingen is de schrijfstijl van Showalter prachtig. Met haar beeldende pen weet ze als geen ander om een situatie zo te schetsen dat je hem helemaal voor je ziet. Leuk detail ook dat ze aan het begin van het verhaal een kaart van Enchantia heeft toegevoegd waardoor je als het ware met de personage door het land meeloopt.
‘Koud als sneeuw’ wist mij niet helemaal te overtuigen door de hoeveelheid informatie die de schrijfster aan het begin van het verhaal heeft verwerkt. Desalniettemin maakt het tweede deel een hoop goed en belanden we dan in een spannend verhaal waarin meerdere plottwisten je op het verkeerde been zullen zetten. Showalter laat in dit tweede deel ook een knap staaltje storybuilding zien. ‘Koud als sneeuw’ is echt een boek voor de lezer met de lange adem. Maar wie door blijft lezen wordt wel getrakteerd op een spannend verhaal dat je niet wilt missen.
Heb jij ‘Koud als sneeuw’ ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van het verhaal vindt!
