Recensie: ‘Landlijnen’, Raynor Winn

Schrijfster Raynor Winn, ze bracht ons in 2018 al het prachtige autobiografische boek ‘Het Zoutpad‘, waarin ze beschrijft hoe ze dit pad samen met haar man beloopt. Tijd voor de schrijfster om de wandelschoenen weer onder te binden en ons wederom een pareltje van een boek te brengen met ‘Landlijnen’.

Raynor Winn in het spectaculaire Landlijnen verslag van de zwaarste wandeltocht die zij en haar man Moth tot nu toe ondernamen. Te beginnen met de Cape Wrath Trail – een zware tocht van honderden kilometers door de Schotse Hooglanden, over afgelegen bergen, door gletsjerdalen en langs diepe lochs – maken zij uiteindelijk en maandenlange tocht van meer dan 1600 kilometer, van het uiterste noorden van Schotland naar de vertrouwde kust van het zuidwesten.

Hoe verhouden wij ons tot elkaar, en tot het land, vraagt zij zich af, nu de breuklijnen tussen de verschillende naties steeds groter lijken te worden? Hebben we nog genoeg gezamenlijks om het behoud van de aarde en de natuur voorrang te kunnen geven? Intussen gaat de gezondheid van Moth gestaag achteruit. Het lopen van het South West Coast Path heeft destijds aantoonbaar geholpen. Eén zijn met natuur redde hen in hun donkerste tijden, maar zal het nu opnieuw zijn magische uitwerking hebben?‘ (Uitgegeven door uitgeverij Balans, vertaald door Annemie de Vries).

‘Water stort met zoveel geweld van de berg dat het zijn eigen wind veroorzaakt, die lawaai en nevel omhoogstuwt tot mijn kleren doorweekt zijn van de sproeidruppeltjes en ik doof ben van het kletterende geraas dat tegen heuvel weerkaatst’, met deze beeldende omschrijving steekt schrijfster Raynor Winn haar nieuwe autobiografische verhaal, over de wandeltocht lang de landlijnen, in. Een prachtige manier van beeldende verhaalvertelling openbaart zich en blijft gedurende het gehele boek je verrassen.

In ‘Landlijnen’ volgen we Raynor en haar man Moth. Terwijl Moth’s gezondheid beetje bij beetje meer achteruitgaat, droomt Raynor om toch nog eens samen met haar man een wandeltocht te maken. Met een boek over een wandeltocht langs de landlijnen maakt ze hem warm voor de tocht, die ze niet veel later besluiten om samen te lopen. Een tocht die ze door de mooie Schotse Hooglanden leidt, over afgelegen bergen en door gletsjerdalen. Beetje bij beetje voelen ze zich meer verbonden met de natuur en elkaar, maar zien ze ook een verandering in Moth’s ziektebeeld. Winn brengt ons met ‘Landlijnen’ een verhaal dat drijft op zintuigelijke ervaringen die ze met verve weet te omschrijven. We voelen de emoties van zowel haarzelf als Moth als ze de route belopen, ruiken de frisse lucht van de Hooglanden, raken gewend aan de kriebel in onze buik als er weer een nieuw landschap wordt aangedaan. Winn brengt ons als een derde wandelaar langs haar en Moth in het verhaal en zorgt dat je de tocht haast zelf meeloopt. Door het verhaal tevens vanuit de ik-vorm op te schrijven, word je dicht bij haar en Moth in de buurt gebracht, waardoor de twee al snel voelen als twee goede vrienden waar je een avontuur mee aangaat.

‘Een zintuigelijke ervaring op papier!’

Dat de schrijfstijl van Winn dan ook beeldend is mag een understatement zijn, het is niet vaak dat je een schrijfstijl tegenkomt waardoor je zo mee wordt gevoerd in het verhaal dat je haast het idee hebt dat je er onderdeel van bent. Iets dat ook toe te schrijven is aan de woordkeuze van de schrijfster. Winn is een moderne dichter die gevoelens en situaties met zoveel verve naar papier weet te vertalen, dat wanneer je je ogen even dicht doet tijdens het lezen van het verhaal, je je in het moment waant waar de hoofdpersonages op dat moment zich ook bevinden. Daarbij schuwt ze ook niet om onderliggende boodschappen mee te geven. Zo geeft Winn ons een blik op klimaatsverandering en wat dit met de natuur doet. Dit brengt ze onder woorden zonder belerend te zijn en verandering te verwachten. Winn schrijft haar zintuigelijke waarnemingen simpelweg op en laat het aan de lezer om daar zelf mee te doen wat ze willen.

‘Landlijnen’ is een prachtige nieuwe roman van de hand van Winn. Wie al fan was van ‘Het Zoutpad’ kan zijn hart ophalen met het adembenemend mooie ‘Landlijnen’. Het is immens goed geschreven, pakkend vanaf de eerste pagina en laat ons wederom zien hoe mooi de natuur is.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.