Afgelopen week stuitte ik op een nieuwe serie op Netflix, ‘Never Have I Ever’. Na het lezen van de samenvatting was ik razend benieuwd naar deze serie en ik kan je zeggen: maak je maar op voor een geweldig serie met een fijne ‘Jane The Virgin’ vibe!
‘Na een traumatisch jaar wil de Indiaas-Amerikaanse tiener Davi populair worden. Maar vrienden, familie en gevoelens maken het haar niet makkelijk. Al helemaal niet als je bekend staat als het meisje dat verlamd raakte van verdriet. Duik in het leven van Devi en haar vrienden die op het moment staan om zichzelf opnieuw uit te vinden.‘
I love melodramatische series met grappige voice-overs! Toen ik las dat Never Have I Ever uitkwam en precies deze elementen bevat, was ik dan ook meteen benieuwd. En deze serie stelt zeker niet teleur: het is grappig, romantische, maar heeft ook een aantal prachtige onderliggende boodschappen.
In ‘Never Have I Ever’ maken we kennis met de Indiaas-Amerikaanse tiener Devi. Na het overlijden van haar vader, raakte ze het gevoel in haar benen kwijt. Een jaar lang zat ze in een rolstoel, totdat ze op een dag weer kon lopen. Nu het nieuwe schooljaar voor de boeg staat, wil ze het roer helemaal omgooien. Niet langer haarzelf verschuilen, maar een populaire tiener worden. De eerste stap om dat te bereiken is een relatie krijgen, en dan het liefst met de hunk van de school Paxton. Hoofdpersoon Devi wordt gespeeld door Maitreyi Ramakrishnan, een vrij onbekende actrice die een paar kleine rollen op haar naam heeft staan. Wat mij betreft had deze rol niet beter gecast kunnen worden, want wat zet Ramakrishnan een geweldig acteerwerk neer. Ze zit vanaf het eerste moment meteen in haar rol, voelt de emoties van haar personages perfect aan waardoor ze een overtuigend verhaal neerzet. Vooral in de emotionele momenten, wat verder in de serie, laat Ramakrishnan zien wat een belofte ze is. Het zijn deze momenten, waarin Devi praat over haar vader die raken tot op het bot.
‘Een geweldige serie met prachtige onderliggende boodschappen’
Het is haar ‘aartsrivaal’ op school Ben, gespeeld door Jaren Lewison die de perfecte tegenspeler vormt. Hoewel de serie om Devi en haar vriendinnen draait, krijgt Ben ook de nodige aandacht. Lewison voelt net als Ramakrishnan zijn personage feilloos aan. Hij laat de worsteling tussen het laten zien van zijn ware ‘ik’ en de ‘ik’ die bevalt bij de buitenwereld, goed zien. Halverwege de serie krijgt hij een aflevering die geheel gewijd is aan zijn personage, hoewel Lewison tot dan toe alleen nog maar een bijpersonage is geweest, draagt hij deze aflevering met verve. Lewison zet een prachtige rol neer, die overtuigt door de ontroerende momenten, door de interne worsteling van zijn personage die hij subliem neerzet.
Met een serie die door de fantastische actrice Mindy Kaling is gemaakt, kan het haast niet anders dan dat de verhaallijn er een is om van te houden. En dat is zeker een omschrijving die bij ‘Never Have I Ever’ past. Maar Kaling zet met deze serie niet alleen een ‘leuke’ tienerserie neer, ook een die bol staat van de culturele aspecten en prachtige onderliggende boodschappen. Te beginnen met de Indiaase cultuur, Kaling brengt deze op een respectvolle doch komische manier in beeld. Je krijgt hierdoor niet alleen een mooi inkijkje in deze cultuur, door vooral de hilarische opmerkingen van Devi, maar leert ook over de gebruiken en gewoontes. Daarnaast bezit deze serie boodschappen die verder rijken dan ‘blijf jezelf’. Hoewel deze clichés ook zeker worden opgevoerd, zet Kaling een verhaal neer over rouwen en jezelf opnieuw uitvinden. Over het uitspreken van je gevoelens. Vooral ‘rouwen’ wordt op een prachtige manier in beeld gebracht. Devi bezoekt meerdere malen een therapeut die haar aan het praten probeert te krijgen. Hoewel dit in het begin niet lukt, komt Devi haarzelf gaandeweg steeds meer tegen. Ik denk dat deze serie zeker een steuntje in de rug kan bieden voor tieners die door iets gelijks gaan en daar graag over zouden willen praten. De serie laat namelijk zien dat je verdrietig mag zijn, dat je je niet hoeft te gedragen zoals mensen dat ‘wenselijk’ vinden, dat rouwen voor iedereen een ander proces is.
Ik ben helemaal weg van ‘Never Have I Ever’ voor de bovenstaande redenen, maar ook omdat het de eerste serie in tijden is die een beetje dat ‘Jane The Virgin’ gevoel meegeeft. Dat romantische, grappige, ontroerende gevoel ineen waardoor je maar door wilt blijven kijken. Dit in combinatie met het geweldige acteerwerk van nog ietwat onbekende acteurs, de prachtige verhaallijn en de fijne onderliggende boodschappen, maakt dit een must watch. Eentje die je gegarandeerd binnen dag uit wilt kijken!