Met negentig boeken op je naam kun je haar inmiddels wel een ware schrijfkoningin noemen. Meg Cabot, de schrijfster die al onze harten stal met de Princess Diaries serie brengt ons deze zomer een heerlijke roman om helemaal bij weg te zwijmelen, genaamd ‘No Offense‘. Maak je maar op voor wederom een parel van Cabot!
A broken engagement only gave Molly Montgomery additional incentive to follow her dream job from the Colorado Rockies to the Florida Keys. Now, as Little Bridge Island Public Library’s head of children’s services, Molly hopes the messiest thing in her life will be her sticky-note covered desk. But fate—in the form of a newborn left in the restroom—has other ideas. So does the sheriff who comes to investigate the “abandonment”. When John Hartwell folds all six-feet-three of himself into a tiny chair and insists that whoever left the baby is a criminal, Molly begs to differ and asks what he’s doing about the Island’s real crime wave (if thefts of items from homes that have been left unlocked could be called that). Not the best of starts, but the man’s arrogance is almost as distracting as his blue eyes. Almost…
John would be pretty irritated if one of his deputies had a desk as disorderly as Molly’s. Good thing she doesn’t work for him, considering how attracted he is to her. Molly’s lilting librarian voice makes even the saltiest remarks go down sweeter, which is bad as long as she’s a witness but might be good once the case is solved—provided he hasn’t gotten on her last nerve by then. Recently divorced, John has been having trouble adjusting to single life as well as single parenthood. But something in Molly’s beautiful smile gives John hope that his old life on Little Bridge might suddenly hold new promise—if only they can get over their differences. (Dit is de Engelstalige versie)
Meg Cabot is al jaren een van mijn favoriete schrijfsters. Ik hou van haar vlotte verhalen die altijd over een fijn soort humor beschikken. Toen ik las dat ‘No Offense’ uit zou komen bij de Amerikaanse uitgeverij HarperCollins kon ik dan ook niet wachten om het te gaan lezen. En boy oh boy wat heeft Cabot weer een geweldig boek afgeleverd: romantisch op en top, prachtig vlot geschreven en met heerlijke kleurrijke personages.
In ‘No Offense’ maken we kennis met Molly. Na het verbreken van haar verloving vertrekt ze naar Little Bridge Island waar ze aan de slag gaat als bibliothecaresse. De gezellige, ietwat flapuit Molly heeft het naar haar zin in het kleine, rustige stadje, maar daar komt snel verandering in als ze en baby vindt op het toilet van de bibliotheek. Samen met de knappe sherrif John begint ze een zoektocht naar de moeder. Cabot brengt met Molly wederom haar bekende succesformule voor een hoofdpersonage naar papier: een gezellige, krachtige flapuit die vanaf de eerste pagina als een vriendin voelt doordat je haar gedachtes leest. Maar de schrijfster brengt ons ook iets nieuws, het verhaal is namelijk vanuit twee perspectieven geschreven. Zo lezen we niet alleen Molly’s gedachtes, maar worden we ook meegenomen in de gedachtegangen van John, de ietwat stugge sherrif die eigenlijk heel verlegen blijkt te zijn. Door het verhaal vanuit beide perspectieven in te steken voel je je meteen verbonden met de personages en ontstaat er een rond verhaal.
‘Cabot weet de chemie tussen haar personages wederom van de pagina’s af te laten spatten!’
Cabot weet de chemie tussen haar personage weer van de pagina’s af te laten spatten. Dit is vooral toe te dichten aan haar heerlijke vlotte schrijfstijl die je vanaf de eerste pagina in het verhaal trekt. Daarnaast heeft de schrijfster veel aandacht besteed aan de binnenwereld van haar personages door hun gedachtes naar papier te vertalen. Dit zorgt ervoor dat je zelf echt onderdeel van het verhaal wordt. Cabot’s schrijfstijl is niet heel erg gedetailleerd waardoor het soms zoeken is waar een personage zich bevindt, maar door de gedachtes van haar personages bloot te leggen word je door hen deelgenoot gemaakt van hun omgeving. Een prachtige manier om een verhaal te vertellen.
Cabot heeft wederom een parel van een verhaal afgeleverd dat straalt in het licht van de romantiek en haar schrijfstijl. Dat ze daarnaast een groot scala aan kleurrijke personage opvoert, die allemaal zo hun eigen verhaal hebben en meerdere malen met hun uitspraken een glimlach op je gezicht zullen brengen, maakt dit verhaal voor mij helemaal af. Dit boek is een must read voor iedere Meg Cabot fan!
Heb jij ‘No Offense’ ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van het verhaal vindt!
