Iets meer dan een jaar geleden maakte ik voor het eerst kennis met het schrijftalent dat Alexandra Potter is, tijdens het lezen van ‘Confessions of a forty-something f##k up‘. Een hilarisch boek met een serieuze ondertoon. De schrijfster heeft niet stilgezeten en is meteen weer in de pen gekropen voor een net zo prachtig verhaal met ‘One Good Thing‘.
‘Liv Brooks is still in shock. Newly-divorced and facing an uncertain future, she impulsively swaps her London Life for the sweeping hills of the Yorkshire Dales, determined to make a fresh start. But fresh starts are harder than they look and feeling lost and lonely she decides to adopt Harry, an old dog from the local shelter, to keep her company.
But Liv soon discovers she isn’t the only one in need of a new beginning. On their daily walks around the village, they meet Valentine, an old man who suffers from loneliness who sits by the window and Stanley, a little boy who is scared of everyone, hides behind the garden gate and Maya, a teenager who is angry at everyone and everything. But slowly things start to change…’ (Uitgebracht door PanMacmillan).
Wanneer Liv’s man er vandoor gaat met zijn yoga-instructeur is het tijd voor haar om haar hele leven om te gooien. Ze verruilt het bruisende Londen voor een klein stadje Yorkshire Dales. Maar hoewel ze er vanuit gaat dat deze nieuwe start haar al haar zorgen laat vergeten, komt ze haarzelf harder tegen dan ooit te voren. En dat levert een verhaal op waarbij je de tissues bij de hand moet houden!
In ‘One Good Thing’ maken we kennis met Liv, een aardige vrouw die haar leven op rolletjes had lopen. Totdat haar man vertelde dat hij bij haar weg zou gaan. Liv is op zoek naar een nieuwe start en vindt dit in Yorkshire Dales, een kleine charmant stadje met aardige inwoners. Maar als je nieuw bent, betekent dat dat je ook je hele leven daar opnieuw moet opbouwen. Gelukkig krijgt Liv daarbij wat hulp van de mensen om haar heen. Potter zet met Liv een personage neer waarin we ons allemaal wel zullen herkennen, een menselijk personage met zo haar gebreken die het ook allemaal even niet meer weet. Een personage dat op zoek is naar een nieuw begin, maar dat begin onwijs lastig vindt om te maken. Potter brengt ons dicht in de buurt van Liv door het verhaal vanuit de ik-vorm op te tekenen, en daarbij niet alleen in de buurt van het hoofdpersonage. In het stadje komt Liv een aantal mensen tegen die een belangrijke rol spelen in het verhaal. Ook zij krijgen hun eigen verhaallijnen, waarbij sommige hoofdstukken zelfs vanuit hun perspectief worden geschreven. Potter benadrukt hiermee het belang van bijpersonages en brengt ons een rond en rijk verhaal.
‘Potter brengt ons een rond en rijk verhaal’
Potter’s schrijfstijl is net zoals in haar vorige boek heerlijk vlot, met ook zeker met oog voor details. De schrijfster weet als geen ander hoe ze de juiste balans moet vinden tussen wat zwaardere onderwerpen en luchtige, vaak ook grappige momenten. Waar ze haar schrijfstijl tevens prachtig op aansluit. Potter vertraagd op de momenten dat we wat diepgang nodig hebben in het verhaal en versnelt wanneer de spanning nodig is om het gaande te houden. Daarnaast complimenten voor de schrijfster dat ze de bijpersonages ook een mooie eigen stem heeft gegeven in hun hoofdstukken, waarbij je eigenlijk de naam niet hoeft te lezen om erachter te komen vanuit welk perspectief je op dat moment leest.
‘One Good Thing’ is een heerlijke feelgood roman van de hand van Potter, een verhaal dat straalt door de balans tussen zowel luchtige onderwerpen als diepere onderliggende laag. Het is een verhaal geworden waarin de personages perfect uit de verf komen, de schrijfstijl hier mooi op aansluit en het verhaal herkenbaar, open en eerlijk is.