Wanneer de auteur van ‘Bridget Jones’s Diary’ je boek ‘wise, emotionally honest, fun’ noemt, dan schep je daarmee hoge verwachtingen. Jenny Jackson brengt ons deze zomer haar debuutroman, het interessante verhaal ‘Pineapple Street‘. Weet ze de verwachtingen waar te maken?
‘Pineapple Street in Brooklyn Heights is one of New York City’s most desirable residences, and home to the glamorous and well-connected Stockton family…
Darley, the eldest daughter, has never had to worry about money. She followed her heart, trading her job and her inheritance for motherhood – but ended up sacrificing more of herself than she ever intended. Sasha is marrying into the wealthy Stockton family, who are worlds apart from her own. She feels like the outsider, trying to navigate their impenetrable traditions and please her new mother-in-law – plus her hesitancy to sign a pre-nup has everyone questioning her true intentions. Georgiana, the youngest, is falling in love with someone she can’t (and really shouldn’t) have – and is forced to confront the kind of person she wants to be’.‘
Debuutromans, het zijn mijn favoriete boeken om te lezen. Een nieuwe favoriete auteur kun je immers maar een keer ontdekken. Ik ben altijd benieuwd naar de schrijfstijl van een debutant, de verhaallijn die wordt opgezet en de personages die ze naar het papier brengen. Zijn ze vernieuwend? Is de schrijfstijl zo verslavend dat ophouden met lezen echt geen optie meer is? Jenny Jackson debuteert met ‘Pineapple Street’ en brengt ons een vermakelijk boek, waar wel een aantal haken en ogen aanzitten.
In ‘Pineapple Street’ maken we kennis met drie jonge vrouwen. Darley is de oudste dochter van rijke ouders die er alles voor over heeft om haar aanstaande man geen huwelijkse voorwaarden te laten tekenen, wat gebruikelijk is in haar familie. Dit heeft gevolgen voor hun manier van leven, aangezien ze daarmee alleen gebruik kunnen maken van het salaris van haar aanstaande man. Sasha heeft wel de huwelijkse voorwaarden getekend voor haar huwelijk met de middelste broer, maar daarmee heeft ze ook haar weg in een familie getekend die ze maar niet lijkt te kunnen doorgronden. En jonge dochter Georgiana weet haarzelf te verwikkelen in een wel heel moeilijke relatie, die zijn weerslag heeft op alles en iedereen. Jackson laat ons kennismaken met drie dames met ieder zo hun eigen karaktertrekken, doelen en wensen. We leren ze kennen vanuit het alwetend perspectief, waarbij we als een vogel boven het verhaal hangen en zo over iedereen wat meekrijgen. Hoewel daarmee een rond verhaal wordt gebracht, gaat daarmee de connectie tussen personages en lezer wel enigszins verloren. De persoonlijke verhalen van de personages blijven ietwat oppervlakkig, waardoor meeleven lastig is.
‘Een verhaal dat iets meer tijd nodig heeft om verteld te worden, maar zeker vermakelijk is’
Desalniettemin laat Jackson in dit verhaal wel een sterk staaltje gedetailleerd schrijfwerk zien. De schrijfster maakt situaties, ruimtes en onder andere straten zo inzichtelijk dat je haast het idee hebt dat je er zelf doorheen loopt. Dit schrijfwerk smaakt naar meer en de hoop op een volgend boek van de hand van Jackson daarmee ook. Het enige wat ik als kritiekpuntje verder bij dit verhaal heb is dat alle ingrediënten voor een goed verhaal er zijn, maar er niet genoeg ruimte is genomen om ze goed uit te werken. De verhaallijn voelt hier en daar wat afgekapt, de personages bevinden zich op een afstand van de lezer waardoor hun keuzes minder te begrijpen worden en het plot voelt hier en daar wat cliché. Dit gezegd hebbende is wel te zien in het verhaal dat Jackson veel potentie heeft om een geweldige schrijver te worden, vooral door haar beeldende schrijfstijl. Iets meer tijd en lucht in het verhaal maakt dat het meer bruisend gaat voelen.