Whoop whoop, she’s back! Met ‘De mooiste dag van je leven’ wist schrijfster Tamara Haagmans vorig jaar al onze feelgood harten te veroveren en deze zomer brengt ze ons haar nieuwe roman ‘Plankenkoorts‘. Is het net zo’n pakkend, vlot en prachtig verhaal als haar vorige boek?
‘Mara werkt bij het familiebedrijf van haar opa en oma: een winkel met tweedehands boeken, bladmuziek en theaterstukken. Op een dag komen er ineens tientallen mensen achter elkaar de winkel binnen. Ze halen alles overhoop en lijken op zoek te zijn naar iets, maar wat? Wat ligt er in het winkeltje van Mara’s opa en oma?
Dan komt er een knappe man de winkel binnenlopen… Hij heet Lucas, en Mara denkt dat hij ook de winkel komt slopen. Maar niets is minder waar. Wie is hij, en waarom is hij uit het niets zo geïnteresseerd in Mara?’
Vorig jaar maakte ik voor het eerst kennis met het werk van Tamara Haagmans, en ik wist meteen dat ik nog veel boeken van haar zou gaan lezen. Haagmans zet prachtige, ontroerende feelgoodverhalen neer die je vastgrijpen en niet meer loslaten. Verhalen waar je helemaal mee mee kunt zwijmelen. Toen ik hoorde dat er een nieuw boek van haar zou uitkomen maakte mij feelgoodhart dan ook een sprongetje. Zou ‘Plankenkoorts’ net zo’n prachtig verhaal zijn als ‘De mooiste dag van je leven’? Ik kan je zeggen: Haagmans overtreft haarzelf met ‘Plankenkoorts’ en zet een verhaal neer dat niet alleen op en top feelgood is, maar over zo’n mooie onderliggende laag beschikt dat het meerdere malen de tranen in je ogen zal brengen.
In ‘Plankenkoorts’ maken we kennis met Mara. Een jonge vrouw die bij het bedrijf van haar opa werkt, maar eigenlijk een carrière als dramatherapeut nastreeft. Omdat haar oma alzheimer heeft en haar opa de winkel niet alleen kan runnen zet ze haar dromen aan de kant om hen te helpen. Met Mara zet Haagmans een sympathiek personage neer waar je vanaf de eerste pagina meteen mee meeleeft. Een personage die je een arm om de schouder zou willen slaan om haar te helpen, te steunen en te zeggen dat ze haar pad moet volgen. Doordat het verhaal vanuit de ik-vorm is geschreven word je dichtbij haar gedachtes gebracht en krijg je zo een goed inkijkje in waarom ze bepaalde keuzes maakt.
‘Haagmans onderwerpkeuze maakt dit een verhaal om nooit te vergeten’
Haagmans zet met ‘Plankenkoorts’ een ontroerend verhaal neer, met kwetsbare personages. Niet alleen door Mara als hoofdpersonage op te voeren die het voor iedereen goed wil doen, maar ook door haar keuze om een verhaal te schrijven waarin Alzheimer een grote rol speelt. De schrijfster weet deze ziekte op een respectvolle manier naar het papier te vertalen, zonder stereotyperingen en laat daarmee op een ontroerende wijze zien hoe deze ziekte invloed heeft op de naasten. Het is deze verhaal-insteek die meerdere malen de tranen in mijn ogen bracht.
Hoewel Haagmans een zwaar onderwerp behandelt in ‘Plankenkoorts’, voelt het verhaal niet zwaar aan. Dit is vooral toe te schrijven aan de prachtige schrijfstijl van de schrijfster. Deze is wederom vlot, heerlijk menselijk met woorden als ‘uh’ en personages die even niet uit hun woorden komen, maar ook weer fijn gedetailleerd. Haagmans zet een mooie combinatie neer van luchtig en diepgaandere momenten en weet daarmee een verhaal neer te zetten dat pakt vanaf de eerste pagina.
Ik ben fan van ‘Plankenkoorts’. Haagmans heeft wederom een prachtig verhaal neergezet dat straalt door haar vlotte schrijfstijl met oog voor details. Een verhaal dat mij compleet wist te pakken door de onderwerpkeuze en de mooie, complexe, kwetsbare personages die worden opgevoerd. Ik kan niet wachten totdat we weer een parel van de hand van Haagmans mogen lezen.
Heb jij ‘Plankenkoorts’ ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van dit verhaal vindt!