Moyes, ze veroverde de harten van menig romanliefhebber met boeken als ‘Me Before You’. Dit voorjaar brengt de schrijfster ons een boek dat zich in je hart nestelt en daar nog een lange tijd blijft zitten. Maak kennis met het pakkende ‘Someone Else’s Shoes‘.
‘MEET SAM: She’s not got much, but she’s grateful for what she has: a job she’s just about clinging on to and a family who depend on her for everything. She knows she’s one bad day away from losing it all – and just hopes today isn’t it . . .
MEET NISHA: She’s got everything she always dreamed of – and more: a phenomenally rich husband; an international lifestyle; and . . . she’s just been locked out of all of it after her husband initiates divorce proceedings . . . Sam and Nisha should never have crossed paths. But after a bag mix-up at the gym, their lives become intertwined – even as they spiral out of control. Each blames the other as they feel increasingly invisible, forgotten, lost – and desperately alone.
But they’re not. No woman is an island. Look around. Family. Friends. Strangers. Even the woman you believe just ruined your life might turn out to be your best friend. Because together you can do anything – like take back what is yours . . .‘ (Uitgeverij Penguin UK).
Jojo Moyes, toch wel een van mijn favoriete romanschrijvers. Moyes beschikt over het talent om je een verhaal te vertellen waarbij je zowel de tissues bij de hand moet houden voor de tranen van het lachen als voor de tranen van het huilen. Haar schrijfstijl is subliem, op het scherpst van de snede, net zoals haar verhalen. Een omschrijving die ook zeker opgaat voor haar meest recent verschenen boek ‘Someone Else’s Shoes’.
In ‘Someone Else’s Shoes’ maken we kennis met Sam en Nisha. Sam is een ware schat van een vrouw. Ze is de moeder van een tienerdochter en de vrouw van een man die gebukt gaat onder een depressie door recente verschrikkelijke gebeurtenissen. Sam worstelt zichtbaar met de verantwoordelijkheden die ze heeft en is op zoek naar een momentje van ontspanning en voorspoed. Iets dat ze vindt wanneer ze per ongelijk de tas van de rijke Nisha meeneemt tijdens het sporten. In Nisha’s leven gaat het voor de wind, ze heeft een rijke man, een leuke zoon en kan alles doen wat ze wil doen. Als ze de tas van Sam meeneemt komt daar abrupt verandering in. Voor het eerste ervaart ze wat het is om niet vermogend te zijn, geen toegang tot geld en onderdak te hebben. Moyes brengt ons twee tegenpolen die we gaandeweg dit verhaal volgen. We worden deelgenoot gemaakt van de worstelingen waar ze doorheen gaan, de uitdagingen die hun pad kruisen en hoe ze hiermee omgaan. Moyes wisselt de verhalen van de twee dames organisch met elkaar af en brengt ons zo dicht in de buurt van de hoofdpersonages. We kijken over hun schouder mee in hun leven en krijgen zo een goed beeld van hen en de mensen om hen heen.
‘Moyes op haar best!’
Laat het maar weer aan Moyes over om ons een boek te brengen waarin de ontroerende momenten elkaar in rap tempo opvolgen. Ze weet als geen ander hoe ze verhalen moet schrijven waarin diepere onderliggende lagen je aan het denken zetten. Wat ze ook doet in ‘Someone Else’s Shoes’. Moyes zet ons aan het denken over het principe ‘vermogend’ en ‘minder vermogend’ en de waarde die we hier als maatschappij aan hechten. Maar ook schijnt ze een doeltreffend licht op mentale gezondheid en de gevolgen van gebeurtenissen in ons leven hierop. Zo gaat de man van Sam door een zware depressie, waarbij we zien wat de weerslag daarvan is op zijn leven maar ook op het huwelijk dat hij heeft met Sam. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de schrijfstijl van Moyes. Zoals in haar voorgaande boeken ontvouwt zich in ‘Someone Else’s Shoes’ een mooie, heldere schrijfstijl, waarin details voorop staan. Moyes weet ons echt mee te nemen in het verhaal met haar beeldende manier van schrijven.
‘Someone Else’s Shoes’ is wederom een prachtig verhaal van de hand van Moyes. Het is iets aan de lange kant, maar zeker de moeite waard om te lezen door de prachtige onderliggende boodschappen, de personages die tot in de puntjes zijn uitgewerkt en de pakkende schrijfstijl van Moyes.