‘Spider-man, spider-man, does whatever a spider can’ Afgelopen week was het dan eindelijk zover voor iedere Marvel-liefhebber. De animatiefilm ‘Spider-man: Into the Spider-Verse‘ verscheen op het witte doek, inclusief een cameo van Stan Lee. Op uitnodiging van Universal Pictures was Boekhopper aanwezig bij de speciale vertoning in Pathé bioscoop Arena.
‘Spider-Man: Into the Spider-Verse introduceert Miles Morales, een tiener uit Brooklyn, en laat de eindeloze mogelijkheden zien van het Spider-Versum, waar meer dan één persoon het masker kan dragen. In de Nederlands gesproken versie met de stemmen van o.a. Ronnie Flex (Miles Morales), Thijs Römer (Peter B. Parker), Holly Mae Brood (Spider-Gwen), Edwin Jonker (Jefferson David), Levi van Kempen (RIPeter), Fernando Halman (Oom Aaron), Derek de Lint (Wilson Fisk / King Pin), Kim van Kooten (Doc Ock), Frank Lammers (Spider-Man Noir), Buddy Vedder (Spider-Ham), Cystine Carreon (Peni Parker), Nurlaila Karim (Rio Morales) en Murth Mossel (Scorpion)’
Een stripboek dat tot leven komt, een omschrijving die helemaal van toepassing is op ‘Spider-man: Into the Spider-Verse’. De film begint met een catchy stukje dialoog van Spider-man die ‘nog één keer’ vertelt hoe hij Spider-man is geworden. Animatie’s van spinnen, superhelden en kostuums vliegen je om de oren. Letterlijk aangezien deze film in 3D is. Het is een sterk begin, maar laat ook meteen het risico van een animatiefilm zien. De beelden zijn zo scherp en snel achter elkaar gemonteerd dat ze met het blote oog eigenlijk niet meer bij te houden zijn. De beelden flitsen aan je voorbij en voor je het weet ben je weer bij een andere scène aangekomen.
‘Het feit dat er dit keer niet één Spider-man is, maar vijf spinachtige superhelden (met hun eigen verhalen) maakt deze film ontzettend interessant’
De echte animatiefilm-liefhebber zal dit niet kunnen deren, er is genoeg positiefs over de film te zeggen. De animaties zijn uitermate mooi en passend voor de film. Zoals ik al schreef lijkt het net alsof er een stripboek tot leven wordt gebracht. De animatie’s zijn ook allemaal in strip-style. Denk aan schaduwstrepen op het gezicht en pop-art style achtergronden. Daarnaast kan de echte Spider-man liefhebber zijn hart ophalen bij de cameo van Stan Lee, de bedenker van de superheld. Lee benadrukt de boodschap van de film: iedereen kan een superheld zijn. Een boodschap die tegen het einde van de film ook wordt herhaald door de hoofdpersoon.
De verhaallijn mag ook zeker gecomplimenteerd worden. Het feit dat er dit keer niet één Spider-man is, maar vijf spinachtige superhelden (met hun eigen verhalen) maakt deze film ontzettend interessant. Ook de toevoeging van de verschillende universums waarin een schurk moet worden verslagen, zorgt ervoor dat je twee uur lang op het puntje van je stoel zit. Daarnaast heb ik er erg van genoten dat de Nederlandse stemmencast goed aansloot op de personages. Vooral Ronnie Flex wist een soort laid-back kant in zijn personage naar voren te brengen en zijn gevoel voor humor aan te boren, waardoor het moeilijk was om niet een glimlach op je gezicht te toveren.
Heb jij ‘Spider-man: Into the Spider-Verse’ ook gezien? Laat weten bij de reacties wat jij van dit film vindt!