Verhalen vertellen over sterke personages die allemaal hun best moeten doen om te overleven in erbarmelijke omstandigheden. Iets dat een aantal verhalen van Kristin Hannah met elkaar gemeen hebben, maar dit zijn dan ook meteen de verhalen die je nooit meer loslaten. Ze brengt ons dit jaar een nieuw verhaal dat door merg en been gaat, ‘The Four Winds‘.
‘Texas, 1934. Elsa Martinelli had finally found the life she’d yearned for. A family, a home and a livelihood on a farm on the Great Plains. But when drought threatens all she and her community hold dear, Elsa’s world is shattered to the winds.
Fearful of the future, when Elsa wakes to find her husband has fled, she is forced to make the most agonizing decision of her life. Fight for the land she loves or take her beloved children, Loreda and Ant, west to California in search of a better life. Will it be the land of milk and honey? Or will their experience challenge every ounce of strength they possess?
From the overriding love of a mother for her child, the value of female friendship and the ability to love again – against all odds, Elsa’s incredible journey is a story of survival, hope and what we do for the ones we love.‘ (Uitgegeven door PanMacmillan).
Alweer een aantal jaren terug heb ik een aantal boeken van Kristin Hannah gelezen. Ze wisten mij stuk voor stuk te raken en ik was dan ook benieuwd wat deze schrijfster ons nog meer zou brengen. Dit jaar brengt ze ons een verhaal dat een inkijkje geeft in de jaren dertig in Amerika, toen een groot gedeelte van het land gebukt ging onder een grote droogte, waardoor boeren niets konden oogsten, daardoor hun inkomen verloren, maar ook hun gezondheid door de omstandigheden. Hannah brengt ons in dit decor het verhaal van Elsa, die moet strijden voor haar leven en dat van haar kinderen tijdens deze zware tijd. Als haar man vlucht van de erbarmelijke omstandigheden (mensen werden in die tijd wakker met stof op hun gezicht, konden lastig ademhalen door de droogte en verloren vaak huis en haard), staat ze er alleen voor en moet ze beslissen of ze zo verder wil leven of ze op zoek gaat naar een nieuw thuis om daar opnieuw te beginnen.
‘Wauw, wauw, wauw!’
Hannah brengt ons met Elsa een sterk personage, waarvan je vanaf de eerste pagina weet dat je haar wilt volgen. Iemand met onmenselijke innerlijke kracht, waar je met bewondering over kunt lezen en vanaf de zijlijn van hoopt dat ze het gaat halen samen met haar gezin. Een complex personage dat niet meteen het achterste van haar tong laat zien, ze blijft in het begin enigszins mysterieus, maar dit zorgt dat je als lezer met iedere pagina die je omslaat weer een beetje meer over haar ontdekt. De schrijfster ziet daarnaast het belang van bijpersonages om het verhaal compleet te maken, goed in. We krijgen in dit verhaal ook mee hoe het voor de dorpsgenoten van Elsa is, hoe ze lijden onder de droogte en hoe ze beetje bij beetje proberen om hun leven op te bouwen. Dit maakt dat je een totaalbeeld hebt van de periode, een beeld dat door Hannah met gedegen onderzoek vol precisie in elkaar is gezet.
De schrijfstijl van Hannah is zoals we van haar gewend zijn, prachtig beeldend, soms haast op het poëtische/literaire af. We krijgen een goed beeld van hoe de leefomgeving van de personages eruit ziet, waar ze mee te maken hebben. Dat maakt dat je als lezer haast het idee hebt dat je zelf in het verhaal aanwezig bent. Hannah heeft het vermogen om haar lezers onderdeel te maken van het verhaal en dit met verve uit te voeren. Ik kan dan ook niet anders zeggen dan dat ze weer een parel van een verhaal heeft neergezet. Waar je vanaf het eerste moment in mee wordt gezogen en waar je na meer dan 440 pagina’s vol verbazing, verwondering en ontroering uitkomt. Een verhaal om niet meer te vergeten!
