Recensie: ‘The High Note’

Whoop whoop, de bioscopen zijn weer open en dat betekent dat we weer kunnen gaan genieten van een aantal toffe nieuwe films! Begin deze maand kwam ‘The High Note‘ uit, met in de hoofdrol de dochter van muzieklegende Diana Ross, Tracee Ellis Ross. De verwachtingen voor ‘The High Note’ zijn hoog, weet de film ze ook waar te maken?

Grace Davis (Tracee Ellis Ross) is een superster in de overweldigende muziekscene van Los Angeles. Zowel haar talent als haar ego zijn tot ongekende hoogtes gestegen. Maggie (Dakota Johnson) is haar trouwe assistente, die non-stop met de meest uiteenlopende klusjes bezig is, maar er nog steeds van droomt om ooit muziekproducent te worden. 

Als de manager van Grace (Ice Cube) haar een keuze voorlegt die haar carrière een andere wending kan geven, komen Maggie en Grace met een plan dat hun levens voorgoed kan veranderen.

Toen ik hoorde dat de bioscopen, rekening houdende met alle maatregelen, weer open mochten maakte mij hart toch wel een sprongetje. De afgelopen tijd zijn veel films uitgesteld, maar gelukkig niet allemaal. De trailer van ‘The High Note’ zag ik een tijdje geleden voorbijkomen en ik was meteen verkocht, deze film moest ik zien zodra de filmzalen weer werden geopend. De verwachtingen voor de film waren dan ook hoog, en ik kan je zeggen: ‘The High Note’ is een fijne slow-film met een mooie verhaallijn, fantastische hoofdrolspelers, maar helaas ook een film die mij niet helemaal wist te overtuigen.

In het verhaal volgen we Grace Davis, een gevierd zangeres die helaas steeds meer naar de achtergrond verdwijnt. Aan assistente Maggie de taak om haar weer helemaal ‘van dit moment te maken’. Regisseur Nisha Ganatra (een van mijn favoriete regisseurs) zet in ‘The High Note’ haar beproefde, populaire recept in. Eerder regisseerde ze namelijk het veel geprezen ‘Late Night’ waarin een talkshow host te horen krijgt dat ze haar laatste seizoen aan het presenteren is en een aspirant talkshow schrijfster haar moet redden van ontslag. Een verhaalformule die ook in ‘The High Note’ staat als een huis. Het verhaal boeit vanaf het eerst moment, bezit meerdere ontroerende momenten waardoor je echt met de hoofdpersonages mee kunt leven, maar overtuigt vooral door de vele female empowerment momenten.

‘De casting van ‘The High Note’ is spot on’

Iets dat zeker in de hand wordt gewerkt door de geweldige casting. Tracee Ellis Ross, zit vanaf het eerste moment in de rol van die ietwat koppige zangeres Grace. Ross was voor mij een enigszins onbekende actrice, maar ik kan je zeggen dat ze echt van het scherm afspat! Haar manier van acteren, klein waar nodig, groot en met veel handgebaren waar dat past, eist vanaf het eerste moment de aandacht. Ross krijgt de lastige taak om gestalte te geven aan een personage dat worstelt met haarzelf, met de mensen om haar heen en monddood wordt gemaakt door haar platenlabel. Iets dat de actrice met verve naar het witte doek weet te vertalen, door vooral haar mimiek in te zetten om gevoelens goed over te brengen. In ervaren actrice Dakota Johnson, vindt ze een fijne tegenspeler. Ook Johnson houdt het klein. Hoewel iets meer pit hier en daar zeker geen overbodige luxe was, sluiten de twee actrices goed op elkaar aan en laten ze zien dat iedereen op zijn eigen manier een verhaal vertelt. Waar Ross vooral weet te overtuigen en ook ontroeren in de grote one-liner scènes , weet Johnson vooral de gevoelige snaar te raken in de kleinere intiemere scènes.

Beide dames steken met kop en schouders boven de rest van de cast uit, maar acteur Kelvin Harrison Jr. wist mij ook positief te verrassen. Ik kende het werk van deze acteur nog niet, maar boy oh boy wat kan hij acteren en vooral zingen! Kelvin vervult de rol van de love-interest van Maggie en zet een sterk staaltje acteerwerk neer. Waarbij hij vooral weet te raken in de scènes waarin zijn personage veel emoties doormaakt. Harrison Jr. hanteert een verfijnde, maar toch ook laid back manier van acteren, waarmee hij zijn personages waardig en heerlijk ‘menselijk’ neerzet. Het beste wat je kunt bereiken in een film is wanneer een acteur en zijn personage compleet samenvallen, wat mij betreft heeft Harrison Jr. dat zeker bereikt.

Het decor van de film bruist door de prachtige manier waarop onder andere Los Angeles in beeld wordt gebracht. We krijgen een mooi beeld van Hollywood, met haar karakteristieke bekende hoogtepunten zoals de Hollywood letters, maar krijgen ook een mooi beeld van Downtown LA in al haar ruigheid. Daarnaast dompelt Ganatra haar kijkers weer helemaal onder in het wereldje waar de film over gaat, zo krijgen we onder andere mooie inkijkjes in studio’s en exclusieve feesten.

Is dan alles aan deze film goed? Zoals ik al schreef wist de film mij niet helemaal te overtuigen. Dit kwam vooral omdat ik iets miste aan de film, een beetje spanning, wat meer actie. Wat grotere momenten om je echt helemaal in de film mee te slepen. De scriptschrijvers hebben het aardig rustig gehouden waardoor echte grote en meeslepende momenten helaas niet voorkomen. Hierdoor kabbelde het verhaal, vooral aan het begin iets teveel voort. Ook iets meer diepgang en het uitwerken van de verhaallijn rondom de personages was geen overbodige luxe geweest. Ik miste wat storytelling over de geschiedenis van de personages. Dit wordt gaandeweg wel meer gedaan en aan het einde zit een flinke plottwist die veel goedmaakt.

‘The High Note’ is een mooie female empowerment film die pakt door de mooie verhaallijn en het geweldige acteerwerk. Hoewel er iets meer in het verleden van de personages mag worden gedoken, heb ik zeker genoten van deze film.

Heb jij ‘The High Note’ ook gezien? Laat weten bij de reacties wat jij van deze film vindt!

*Dank aan Universal Pictures voor de vrijkaarten en complimenten voor Kinepolis voor de geweldige, veilige bioscoopervaring.

1 Comment

Add Yours

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.