Recensie: ‘The No-Show’, Beth O’Leary

‘The Flatshare’ was binnen een mum van tijd een waar fenomeen over de hele wereld, het boek werd in meerdere talen vertaald en vloog als warme broodjes over de toonbank. Dit voorjaar is schrijfster Beth O’Leary terug met een boek dat dat succes zeker kan evenaren. Maak kennis met ‘The No-Show‘!

‘Siobhan is a quick-tempered life coach with way too much on her plate. Miranda is a tree surgeon used to being treated as just one of the guys on the job. Jane is a soft-spoken volunteer for the local charity shop with zero sense of self-worth. These three women are strangers who have only one thing in common: they’ve all been stood up on the same day, the very worst day to be stood up—Valentine’s Day. And, unbeknownst to them, they’ve all been stood up by the same man. Once they’ve each forgiven him for standing them up, they are all in serious danger of falling in love with a man who may have not just one or two but three women on the go….

Is there more to him than meets the eye? Where was he on Valentine’s Day? And will they each untangle the truth before they all get their hearts broken?’ (Uitgegeven door Penguin Random House).

Boeken met een flinke dosis drama erin, ik hou ervan! Beth O’Leary weet ons altijd verhalen te brengen waarin dit goed vertegenwoordigd is, maar waar de realiteit niet uit het oog wordt verloren met mooie onderliggende lagen. Met haar nieuwe boek ‘The No-Show’ brengt ze ons precies weer zo’n werk!

O’Leary tekent dit verhaal vanuit drie perspectieven op, allemaal beginnende op Valentijnsdag. De vrouwen in het boek komen op die dag van een koude kermis thuis als hun vriend besluit niet te komen opdagen. Weg romantiek, weg de liefde van je leven en weg zekerheid. Want is het wel de man die ze dachten te kennen? We maken kennis met een bond gezelschap: Siobhan is een life-coach die de hele wereld over vliegt om haar kennis te delen. Een pittige dame die weet wat ze wil in het leven en haar mannetje staat. Miranda werkt de hele dag het liefst met bomen, samen met de hechte groep mannelijke collega’s waar ze veel lol mee heeft. Jane werkt als vrijwilliger in een kringloopwinkel en valt het liefst zo min mogelijk op. Hoewel de dames in eerste instantie niet veel gemeen hebben, daten ze allemaal met dezelfde man. Iets wat ze uiteraard niet weten. O’Leary brengt ons het verhaal vanuit het perspectief van alle hoofdpersonages. Waar dit in het begin nog veel uit elkaar loopt, zie je gaandeweg het boek steeds meer overlap waardoor het één verhaal begint te worden. Deze manier van verhaalvertelling, in een drieluik, maakt het prikkelend en zorgt voor een mooie spanningsboog. Daarnaast brengt de schrijfster zo voor ieder wat wils. Omdat de vrouwen zo van elkaar verschillen, herken je je als lezer al snel terug in een van drie, ook door de openheid en geschiedenis van de vrouwen. Dit maakt dat je meteen kunt meeleven en benieuwd bent hoe het verhaal verder gaat.

‘Heerlijk humorvol!’

O’Leary beschikt over een meesterlijker humorvolle schrijfstijl, die vooral in de hoofdstukken met Siobhan naar voren komen. De oneliners vliegen je om de oren, het gevoel van zelfspot is heerlijk aanwezig. Iets dat O’Leary’s schrijfstijl ook typeert, haar humorvolle pen maakt iedere situatie pakkend en prikkelend om door te blijven lezen. Verder is haar schrijfstijl vooral te omschrijven als vlot, met hier en daar oog voor detail. De snelheid zit goed in het boek door de korte hoofdstukken wat ook helemaal past bij het verhaal. Doordat de hoofdstukken elkaar in snel tempo opvolgen en de schrijfstijl vlot is, krijg je over iedereen genoeg mee om het verhaal helemaal te kunnen volgen en geen details te missen. O’Leary heeft dan ook een verhaal neergezet waar voor mij deze schrijfstijl helemaal bij past.

‘The No-Show’ is een heerlijke feelgood, met een ontroerende touch aan het eind van het verhaal. Hoewel het een tikkeltje voorspelbaar is, zit er ook zeker genoeg spanning in het verhaal. Wel deed het verhaal mij in het begin erg denken aan de film ‘The Other Woman’, waarbij echte vernieuwing wel uitblijft. Dit is voor mij het enige minpuntje aan ‘The No-Show’ die verder straalt door de heerlijke humorvolle manier van verhaalvertelling, de pakkende personages en ook de diepere lagen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.