Recensie: ‘The Two Lives of Lydia Bird’, Josie Silver

Soms kom je een boek tegen en word je compleet van je sokken geblazen door de unieke verhaallijn, de prachtige schrijfstijl en de pakkende personages. Afgelopen week las ik ‘The Two Lives of Lydia Bird‘ van Josie Silver, een verhaal dat aan de voorgaande criteria helemaal voldoet. Pak de tissues maar bij de hand, wat boy oh boy dit is een verhaal dat je niet in de koude kleren gaat zitten.

Lydia and Freddie. Freddie and Lydia. They’d been together for more than a decade and Lydia thought their love was indestructible. But she was wrong. On Lydia’s twenty-eighth birthday, Freddie died in a car accident.
 
So now it’s just Lydia, and all she wants is to hide indoors and sob until her eyes fall out. But Lydia knows that Freddie would want her to try to live fully, happily, even without him. So, enlisting the help of his best friend, Jonah, and her sister, Elle, she takes her first tentative steps into the world, open to life—and perhaps even love—again.
 
But then something inexplicable happens that gives her another chance at her old life with Freddie. A life where none of the tragic events of the past few months have happened. Lydia is pulled again and again through the doorway to her past, living two lives, impossibly, at once. But there’s an emotional toll to returning to a world where Freddie, alive, still owns her heart. Because there’s someone in her new life, her real life, who wants her to stay.
‘ Dit boek is in het Engels.

Na het lezen van dit boek had ik maar één woord: wauw! Ik wist dat Josie Silver een geweldige schrijfster was, maar dit boek overtreft echt alle verwachtingen. Het is ontroerend, hartverwarmend, pakkend en overtuigend. Een verhaal dat je uit wilt lezen, maar tegelijkertijd ook niet omdat het dan stopt en je nog tig pagina’s zou willen lezen.

In ‘The Two Lives of Lydia Bird’ maken we kennis met Lydia. Na het overlijden van haar vriend Freddie probeert ze haar leven weer op te pakken, maar als haar vriend opduikt in haar dromen blijkt dat toch een stuk lastiger dan ze dacht. Lydia wordt continu geconfronteerd met haar oude leven en zal moeten kiezen tussen het opbouwen van haar eigen leven of te kiezen voor een leven waarin de liefde alleen bestaat in haar dromen. Silver brengt met Lydia een fijn personage waar je je als lezer al snel mee verbonden voelt. Een personage waar je vanaf de eerste pagina mee meeleeft, de verschrikkelijke pijn van het verlies van een dierbare voelt, tegen wilt zeggen dat het allemaal wel goed komt. Iets wat alleen de beste schrijvers voor elkaar krijgen. Silver weet de emoties van Lydia zo goed te verwoorden dat je ze zelf voelt. Je begrijpt haar onmacht, haar wanhoop, haar verdriet. Doordat het verhaal daarnaast vanuit de ik-vorm is geschreven lees je ook de gedachtes van Lydia, waarom ze de dingen doet zoals ze ze doet. De schrijfster brengt je als lezer zo dichtbij Lydia dat je het idee hebt dat je een verhaal over een goede vriendin aan het lezen bent, over haar schouder meekijkt terwijl ze de stukken verzameld om haar leven weer op te bouwen.

‘Dit verhaal is in één woord: uniek’

Josie Silver brengt ons met ‘The Two Lives of Lydia Bird’ een uniek verhaal over rouwen, opnieuw het wiel uitvinden en kiezen voor een nieuw pad in het leven om te belopen. Meerdere schrijvers hebben ervoor gekozen om een verhaal rondom ‘rouwen’ te centreren, maar ik heb het nog nooit in zo’n prachtige vorm gelezen als dat Silver het heeft opgetekend. De schrijfster schrijft het zo respectvol op, maar schuwt ook niet om emoties en gevoelens rauw naar voren te brengen. Ze laat alle kanten zien en sugar coat niet. Dit zorgt ervoor dat het verhaal raakt tot op het bot en overtuigt vanaf de eerste pagina.

Dat het verhaal daarnaast in twee settings is geschreven, één in de dromen van Lydia en de andere in de huidige tijd, maakt dit boek voor mij nog meer uniek. Silver speelt met perspectieven, kiest voor een andere vorm dan de gebruikelijke weg. Iets dat ontzettend goed werkt. Schrijven over het verlies van iemand kan ervoor zorgen dat je degene die het vertelt goed leert kennen, maar de overledenen niet. Door het verspringen van dromen naar werkelijkheid leer je ook Freddie goed kennen.

Ik was al fan van Josie Silver na het lezen van ‘Een dag in december’, maar na het lezen van dit boek staat ze zeker in mijn top vijf van beste schrijvers. Dit verhaal blaast je van je sokken, laat zien hoe prachtig een verhaal over rouw kan zijn. ‘The Two Lives of Lydia Bird’ overtuigt vanaf de eerste pagina, is prachtig gedetailleerd geschreven en is één woord: uniek.

Heb jij ‘The Two Lives of Lydia Bird’ ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van dit boek vindt!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.