Iedere boekenliefhebber heeft een aantal schrijver waarvan de boeken allemaal instant reads zijn. Je hoeft de verhaallijn op de achterflap niet eens te lezen, want je weet: dit wordt weer geweldig! Voor mij is dat het schrijversduo Emily Wibberley en Austin Siegemund-Broka. De twee hebben inmiddels alweer vier boeken op hun naam staan, waarvan hun laatste pareltje net is verschenen: ‘Time of Our Lives‘ (uitgegeven door Penguin Random House). Maak je maar op voor zwijmelen, ontroering en een verhaallijn om van te smullen!
‘Fitz Holton waits in fear for the day his single mother’s early-onset Alzheimer’s starts stealing her memory. He’s vowed to stay close to home to care for her in the years to come–never mind the ridiculous college tour she’s forcing him on to visit schools where he knows he’ll never go. Juniper Ramirez is counting down the days until she can leave home, a home crowded with five younger siblings and zero privacy. Against the wishes of her tight-knit family, Juniper plans her own college tour of the East Coast with one goal: get out. When Fitz and Juniper cross paths on their first college tour in Boston, they’re at odds from the moment they meet– while Juniper’s dying to start a new life apart from her family, Fitz faces the sacrifices he must make for his. Their relationship sparks a deep connection–in each other’s eyes, they glimpse alternate possibilities regarding the first big decision of their adult lives.’
Uit de intro zul je al wel hebben kunnen opmaken dat ik echt fan ben van het schrijversduo, hun boeken zijn altijd heerlijk vlot, pakkend vanaf de eerste pagina en YA op zijn best! Een omschrijving die ook zeker past bij het recent verschenen ‘Time of Our Lives’, waarin de schrijvers ook een hele andere kant van zichzelf laten zien.
In ‘Time of Our Lives’ maken we zoals in de vorige boeken van de schrijvers kennis met twee sterke hoofdpersonages met allebei zo hun eigen verhaal vol uitdagingen, overwinningen en vooral veel veerkracht. In dit boek nemen we een kijkje in het leven van Fitz. Een lieve jongen, met het hart op de juiste plek die het liefst zo dicht mogelijk bij huis blijft om voor zijn moeder te zorgen. Zij lijdt aan een vroeg stadium van alzheimer waardoor haar geheugen steeds meer achteruit gaat. Als de mogelijkheid dan ook komt om een hogeschool te kiezen, besluit Fitz meteen voor eentje in de buurt te gaan. Al laat zijn moeder dat niet gebeuren voordat hij een tour langs meerdere hogescholen door het land heeft gemaakt. En laat dat nou net de plek zijn waar hij het tweede hoofdpersonage Juniper tegenkomt. Een flapuit die haar hele leven al in een huis woont met een hand vol mensen en nog liever gisteren naar de hogeschool vertrok dan vandaag. Wibberley en Siegemund-Broka zetten met Juniper en Fitz twee interessante, complexe personages neer die je vanaf de eerste pagina meteen in je hart zult sluiten. Vooral Fitz liet een indruk op mijn achter. De schrijvers laten je namelijk niet alleen de gebeurtenissen zien dat hij meemaakt, maar maken je ook deelgenoot van zijn gedachtes, zijn zorgen om zijn moeder. Deze openheid maakt hem kwetsbaar en zorgt ervoor dat je al snel een band met hem krijgt. Je wilt een arm om hem heen slaan, hen steunen. Een gevoel dat alleen ontstaat in verhaal waarin de personages levensecht aanvoelen.
‘Pakkende personages, ontroerende verhaallijn en een prachtige schrijfstijl!’
En dat gebeurt niet alleen bij de hoofdpersonages, ook het verhaal zelf heeft een realistisch randje dat vooral goed naar voren komt in de verhaallijn van Fitz. Dagelijks krijgen familieleden te maken met de gevolgen van alzheimer, de wanhoop die daarbij komt kijken en de hang naar vasthouden aan de mooie momenten. Wibberley en Siegemund-Broka verwerken dit met veel precisie in het verhaal door niet alleen de weerslag van de ziekte op de familieleden te laten zien, maar ook een stukje informatie te geven over alzheimer. Hierdoor kan ik me goed voorstellen dat het boek een mooi steuntje zou kunnen zijn voor jongeren die zelf een familielid met alzheimer hebben. Hoewel er zwaardere onderwerpen worden behandeld voelt het boek op geen een punt te zwaar. Dit komt vooral omdat de schrijvers het verhaal vanuit twee perspectieven hebben geschreven, zowel vanuit Juniper als Fitz. Ondanks alle dingen die in hun levens spelen overheerst de chemie tussen de twee wat voor een mooie luchtige laag zorgt in het verhaal, waardoor een fijne balans ontstaat.
De schrijfstijl van het duo is zoals we inmiddels van hen mogen verwachten: heerlijk vlot! Maar in dit boek laten de twee ook een andere kant van zichzelf zien en duiken ze hier en daar ook meer de details in. Dit zorgt ervoor dat het verhaal beeldend wordt en je de plekken die de hoofdpersonages bezoeken voor je ziet. Prachtige manier om je mee te nemen in de tocht die ze maken van hogeschool naar hogeschool.
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik fan ben van ‘Time of Our Lives’. De pakkende personages, de ontroerende verhaallijn en het prachtige schrijfwerk zorgen wederom voor een knaller van een YA. Een boek om te koesteren en nog vaak eens te herlezen!
