Na de twee geweldig geschreven en ontroerende boeken ‘EEN‘ en ‘Nieuwe maan’ is schrijfster Sarah Crossan terug. Dit maal wederom in de vertrouwde vrije versvorm met ‘Toffee’.
‘Als Allison wegloopt van haar gewelddadige vader kan ze nergens naartoe. Wat ze aanziet voor een leegstaand pand, blijkt het huis van de dementerende Marla te zijn. Marla denkt in Allison haar jeugdvriendin Toffee te herkennen en Allison doet wat ze altijd doet: ze past zich aan. En dus is ze Toffee voor Marla. Er ontstaat een bijzondere band tussen de twee vrouwen en Allison komt erachter wie ze nou eigenlijk écht is. Als Toffee lijkt ze meer zichzelf te zijn dan ze in jaren is geweest.
Toffee is een YA-roman in vrije versvorm over grote thema’s als psychische gezondheid, huiselijk geweld, de waarde van vriendschap en wat het betekent om familie te zijn.‘
Een boek van Sarah Crossan lezen blijft toch altijd wel heel speciaal. De schrijfster heeft de vrije versvorm helemaal eigen gemaakt en brengt ook met ‘Toffee’ een prachtig verhaal dat op Crossan’s eigen unieke manier wordt verteld. In ‘Toffee’ maken we kennis met Allison, een tiener die wegloopt van haar gewelddadige vader en terecht komt bij Marla, een dementerende vrouw die de tiener aanziet voor haar beste vriendin Toffee. Wat in het begin zich ontvouwt als een enigszins ongemakkelijke situatie leidt tot een hechte vriendschap tussen de twee. Crossan brengt haar personages samen in een ogenschijnlijke moeilijke situatie maar laat je gaandeweg het verhaal zien dat de twee elkaar nodig hebben om zichzelf echt te vinden. Hierdoor heeft de schrijfster niet alleen een prachtig geschreven, maar ook een ontroerend verhaal neergezet.
‘De schrijfster heeft de vrije versvorm helemaal eigen gemaakt en brengt ook met ‘Toffee’ een prachtig verhaal dat op Crossan’s eigen unieke manier wordt verteld’
Wat ik altijd zo goed vind aan de boeken van Crossan is dat ze taboe-onderwerpen niet uit de weg gaat. In dit verhaal heeft Allison te maken met een zeer gewelddadige vader. De schrijfster laat deze situaties zien, weet de lading goed over te brengen, maar zorgt er tevens voor dat het verhaal niet te zwaar wordt. Doordat ze van Allison een sterk personage heeft gemaakt die de regie over haar eigen leven in handen neemt voel je de strijdkracht, het gevoel dat hoe dan ook het wel goed gaat komen. Deze balans verwerkt Crossan prachtig in het verhaal, ze brengt de emoties van haar personages rauw, zoals ze op dat moment zijn, maar zorgt tegelijkertijd voor veel mooie momenten, waarin het doorzettingsvermogen van Allison naar voren komt. Het zal dan ook niet verbazen dat Allison echt een personage is waar je vanaf de eerste bladzijde mee meeleeft.
‘Toffee’ is wederom een pareltje van Crossan’s hand. Een unieke vertelling door de vrije versvorm, een prachtig verhaal met alle facetten die een goede YA moet hebben en in het bezit van de juiste balans waardoor het zowel ontroerend als liefdevol en grappig is.
Heb jij ‘Toffee’ ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van dit boek vindt!