Zeventien jaar een enigszins rustig leven leiden, waarin de dagen voortkabbelen, om er vervolgens achter te komen dat je vader de kroonprins van Japan is. Het overkomt hoofdpersonage Izumi Tanaka in ‘Tokyo Ever After‘ van Emiko Jean.
‘Izumi Tanaka has lived an uneventful seventeen years in her small town, keenly aware of all the ways in which her family is different from most of her classmates’. But then Izumi discovers a clue to her previously unknown father’s identity . . . and he’s none other than the Crown Prince of Japan.
Soon she’s traveling overseas to meet the father she never knew and discover the country she’s only dreamed of. But being a princess isn’t all ball gowns and tiaras. There are conniving cousins, a hungry press, a scowling but handsome bodyguard who just might be her soulmate, and thousands of years of tradition and customs to learn practically overnight. Izzy soon finds herself caught between worlds, and between versions of herself—back home, she was never “American” enough, and in Japan, she must prove she’s “Japanese” enough. Will Izumi crumble under the weight of the crown, or will she live out her fairytale, happily ever after?’ (Uitgegeven door Panmacmillan).
Mijn favoriete boekenreeks was vroeger toch zeker wel ‘The Princess Diaries’, over een meisje dat er van de ene op de andere dag achterkomt dat ze een prinses is. Toen ik de samenvatting over ‘Tokyo Ever After’ las was ik dan ook meteen enthousiast. Zou dit verhaal net zo goed zijn? Zou het erop lijken of juist helemaal anders zijn? En nog wel het belangrijkste, geeft het dat instant feelgood gevoel waardoor je helemaal in het verhaal mee wordt genomen? Ik kan je zeggen, het verhaal is geweldig, het heeft iets weg naar ‘The Princess Diaries’ maar is uniek op zichzelf en geeft je helemaal dat feelgood gevoel waar iedere YA-lezer op hoopt!
In ‘Tokyo Ever After’ maken we kennis met Izumi, een interessant hoofdpersonage. Ze voelt haarzelf niet helemaal thuis in de Amerikaanse cultuur, ziet haarzelf als anders en is daardoor ietwat teruggetrokken. Maar vergis je niet, naast deze verlegen kant van Izumi (door vrienden Izzy genoemd) zien we een krachtig personage dat haar mannetje staat als het erop aankomt. Iemand met het hart op de tong die haar dromen najaagt. Jean zet met Izumi een leuk personage neer om te volgen, iemand waar je meteen een connectie mee voelt doordat het verhaal vanuit de ik-vorm is geschreven en je zo een inkijkje krijgt in de gedachtes van Izzy. Die niet alleen hier en daar wat onzeker zijn, maar ook doorspekt met humor en een fijne zelfspot waardoor je meermaals met een glimlach op je gezicht dit boek zult lezen. De schrijfster zet daarnaast een personage neer dat geweldig is om je mee te nemen in de Japanse cultuur. Want als er iets mooi in dit boek wordt omschreven dan is het wel de cultuur van het land van de eindeloze bloesem. Izzy weet het een en ander van de cultuur van haar voorouders, maar heeft nog veel te leren. De schrijfster neemt je hier aan de hand in mee als lezer, waardoor je veel weetjes over het land opsteekt. Een prachtige manier om de Japanse cultuur te laten stralen en te zorgen voor een mooie representatie in het verhaal.
‘Een uniek verhaal dat je laat mee-zwijmelen, kennis laat maken met de Japanse cultuur en het prachtige schrijfwerk van Emiko Jean!’
De schrijfstijl van Jean is zoals we bij dit verhaal mogen hopen: heerlijk vlot doch gedetailleerd. Ze neemt haar tijd in het begin om het verhaal en de personages goed te introduceren, iets dat ze doorzet als ze gaandeweg het verhaal de Japanse gewoontes uitlegt. Hoewel deze manier van verhaalvertelling ervoor kan zorgen dat de vaart uit het verhaal gaat, is dat in ‘Tokyo Ever After’ alles behalve het geval. Jean houdt de vaart er goed in en laat de gebeurtenissen elkaar in rap tempo opvolgen. Wie op zoek is naar romantiek kan zijn hart ook ophalen bij dit boek, want wat een mooie liefdesverhaallijn zet de schrijfster neer. Een traditionele vijanden, naar vrienden, naar geliefden, verhaallijn wordt in dit verhaal verwerkt en zorgt ervoor dat je de pagina’s blijft omslaan omdat je wilt weten hoe het verder loopt!
Daarnaast brengt Jean de familiebanden tussen Izzy en haar moeder en vader met verve naar voren waardoor dit verhaal ook zeker een emotionele onderlaag heeft. De band tussen Izzy en haar moeder is onbeschrijfelijk mooi, ze steunen elkaar door alles en de liefde tussen hen beide is goed voelbaar. Hoewel Izzy haar vader niet echt kent vormt ze gaandeweg het verhaal met hem ook een mooie band. Jean brengt haar personages samen, niet door ze bij elkaar te zetten, maar door ze echte een connectie met elkaar te laten maken. Ik kan je dan ook zeggen dat je de tissues bij dit boek best bij de hand mag houden, want dat levert een aantal ontroerende momenten op.
‘Tokyo Ever After’ is een ware parel van de hand van Jean. Het voelt als een combinatie tussen ‘The Princess Diaries’ en ‘Crazy Rich Asians’, maar is uniek op zichzelf door de sprankelende verhaallijn en de mooie Japanse cultuur die erin is verwerkt. Een verhaal om van te genieten en nog vaak te herlezen!
