Als er één schrijfster is die geweldige historische romans neerzet, waarin je complete families volgt, waar je uren in kunt blijven lezen en die bol staan van de prachtige gedetailleerde omschrijvingen. Dan is het Carmen Korn wel. De schrijfster heeft ons de afgelopen jaren meermaals verrast met prachtige werken en doet dat dit voorjaar weer met ‘Tussen vandaag en morgen‘!
‘Een nieuw decennium breekt aan voor de drie bevriende families uit Keulen, Hamburg en San Remo. De jaren zestig beloven welvaart en levensvreugde. Ook de galerie van Gerda en Heinrich in Keulen floreert. Dochter Ursula in Hamburg verwacht haar eerste kind. Ze is Elisabeth en Kurt dankbaar dat ze haar en Joachim een thuis hebben gegeven, maar samenwonen valt niet mee. Ook in San Remo is het naast elkaar bestaan van generaties niet gemakkelijk. Gianni maakt zich vooral zorgen over zijn vriend Pips, de pianist van zijn jazzclub, die geconfronteerd wordt met een zwarte bladzijde uit zijn verleden.’ (Uitgebracht door A.W. Bruna, vertaald door Olga Groenewoud).
De boeken van Carmen Korn, ik hou ervan! Korn weet als geen ander hoe ze een ijzersterke roman neer moet zetten, waarin ze de essentie van iedere familie prachtig weet te belichten en keer op keer weet te ontroeren met haar manier van verhaalvertelling. De schrijfster klom weer in de pen voor het tweede deel van de ‘En de wereld was jong’ serie en brengt ons een knaller van een roman. Een roman waarbij je alleen maar ademloos kunt door blijven lezen, vol verwondering over alle dingen die er gebeuren en de prachtige schrijfstijl van Korn.
Korn begint dit boek waar we in het vorige verhaal zijn achtergebleven. De jaren zestig beloven meer welvaart dan de vorige jaren die in ‘En de wereld was jong’ centraal stonden. De galerie van Gerda en Heinrich loopt als een trein, terwijl het leven van de andere goed verloopt maar met iets meer zorgen gepaard gaat. Korn brengt ons vanuit het vogelperspectief weer boven het verhaal en laat ons zo kennis nemen van alle gebeurtenissen in het leven van de personages. Waarbij ze in het begin nog wat extra informatie geeft over gebeurtenissen uit het vorig boek, komen we gaandeweg het verhaal steeds meer in de jaren zestig. De schrijfster neemt ons mee in het wel en wee van het leven van de drie familie’s, hun onderlingen contacten, die maken dat je meer en meer over ze te weten komt, en de familiebanden die daarbij belangrijk zijn. Meer nog dan in het vorige deel zien we dat de karakters een verdiepende laag hebben gekregen, ze zijn tot in de puntjes uitgewerkt en floreren op papier. Daarbij zien we in dit tweede deel een mooie feministische slag die Korn maakt met vooruitstrevende personages. Zo is één personage niet meer compleet blij met haar man en is ze van mening dat ze zowel een man nodig heeft voor de praktische zaken als een man nodig heeft om meer de kunstzinnige dingen mee te doen. Een uitspraak die we in die tijd niet vaak voorbij zagen komen. Wat het boek een meer modern gevoel meegeeft waardoor je jezelf erin kunt verplaatsen.
‘Korn brengt ons het beste van twee werelden: vlotheid en details!’
Over Korn’s schrijfstijl kunnen we na zoveel boeken inmiddels kort zijn, deze is prachtig gedetailleerd. Niet vaak zie je een schrijfstijl voorbijkomen waarbij dit ook hand in hand gaat met vlotheid. Want hoewel Korn zich verdiept tot in de kleinste details van een ruimte, doet ze dit met schilderachtige precisie waardoor het voelt alsof je verfstreek voor verfstreek een goed beeld krijgt van de setting van het verhaal. Alsof je naar een mooi kunstwerk kijkt waarbij zich bij iedere blik die je erop werpt nieuwe details zich tentoonstellen. Deze manier doet geen afbreuk aan de vlotheid van het verhaal, Korn wisselt namelijk gemakkelijk tussen gedetailleerde momenten en vlotte momenten vol vaart als het verhaal hierom vraagt. De schrijfster biedt ons het beste van twee werelden en laat je kennismaken met een verslavende manier van verhaalvertelling.
‘Tussen vandaag en morgen’ is een prachtig tweede deel van de alom geliefde serie van Korn. Het is pakkend door de prikkelende verhaallijn, het is bruisend door de personages en een feest om te lezen door de gedetailleerde schrijfstijl van Korn.