Recensie: ‘Tussentijd’, Erik Hensel

Liefde, succes en geluk. Sociaal-maatschappelijke thema’s waar we allemaal wel eens bij stilstaan. Drie belangrijke onderwerpen die de basis vormen voor de confronterende vragen die hoofdpersoon Damian aan het denken zet in de nieuwe roman van Erik Hensel,Tussentijd‘.

In Tussentijd krijgt de succesvolle jonge zakenman Damian de schok van zijn leven als hij zijn broer Paul op tv ziet. Paul is op zijn vijftiende het verstikkende milieu thuis in Nederland ontvlucht en heeft sindsdien niets meer laten horen. Damian neemt een rigoureuze beslissing en stapt op het vliegtuig: hij gaat zijn broer opzoeken.

Wanneer hij aankomt, is de man die hij treft heel anders dan hij had verwacht. Paul is terminaal ziek, maar blijkt gelukkiger te zijn dan ooit. En hoewel Damian verhaal komt halen, is hij niet degene met de vragen. Paul houdt hem een spiegel voor en stelt confronterende vragen over liefde, succes en geluk.

Boeken met een mooie filosofische onderlaag, ik hou ervan. Toen ik las dat ‘Tussentijd’ van Erik Hensel uitkwam was mijn interesse dan ook meteen gewekt. De roman werd omschreven als een werk dat zeker geen zelfhulpboek is, maar je wel aan het denken zal zetten. En ik kan je zeggen: daar is geen woord aan gelogen! Hensel heeft een verhaal neergezet dat pakt, dat je niet meer los kunt laten en dat je aan het denken zet over je eigen normen, waarden en dagelijks leven.

In ‘Tussentijd’ volgen we het verhaal van Damian. Een slimme zakenman die al zijn vrije uren doorbrengt met werken. Totdat hij zijn broer op televisie ziet, die hij al flink wat jaren niet meer heeft gezien. Als hij erachter komt dat zijn broer ziek is besluit Damian hem op te gaan zoeken om verhaal te halen. Wat zich daarna ontvouwt voelt als een lang, inspirerend Socratisch gesprek dat Hensel prachtig naar papier heeft weten te vertalen. (Socratisch gesprek: Een gesprek tussen twee of meer mensen waarbij het er niet om gaat om iemand van je mening te overtuigen, maar om zonder oordeel vragen te stellen, nauwkeurig te luisteren en samen na te denken. Socratische gesprekken worden vaak gevoerd om zelfonderzoek te doen en is vernoemd naar de filosoof Socrates.) Door deze insteek word je dichtbij de personages gebracht en leer je ze goed kennen. De ietwat snelle jonge die Damian in het begin is, verdwijnt als sneeuw voor de zon, waarachter een kwetsbaar personage schuilgaat die ontroert, je laat lachen maar vooral inspireert.

‘Een prachtig geschreven verhaal dat overtuigt door de onderliggende boodschappen en kleurrijke personages’

Hensel, voor mij nog een enigszins onbekende auteur, zet een prachtig werk neer met ‘Tussentijd’. Zijn schrijfstijl weerhoud zich tussen heerlijk vlot en fijn gedetailleerd. Zo schrijft hij: ‘Sowieso, wat is geluk eigenlijk? En moet je daar zoveel mee bezig zijn? Moet je actief gelukkig willen zijn of moet je het laten overkomen als het zover is?’ De schrijver neemt je mee op een reis langs verschillende sociaal-maatschappelijke thema’s en laat je telkens reflecteren op je eigen leven. Dit doet Hensel op een mooie, toegankelijke manier waardoor het verhaal goed te volgen blijft en het op geen een punt belerend voelt. Daarnaast schuilt de kracht voor mij in ‘Tussentijd’ vooral in de combinatie van het intrigerende verhaal van de broers, waar je telkens meer over wilt weten door de spanningsopbouw, en de filosofische aspecten aan het verhaal.

Ik ben meer dan positief verrast door ‘Tussentijd’. Het is prachtig geschreven, pakt door de kleurrijke personages maar voelt vooral rijk aan door de vele inspirerende momenten. Een boek dat je nog een lange tijd bij zal blijven.

Heb jij ‘Tussentijd’ ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van dit verhaal vindt!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.